Jantine staat doodsangsten uit als haar man wordt aangevallen door hun eigen Stafford Rocky: 'Ik was bang dat ik weduwe zou worden'

“Kom binnen. Wil je een kopje koffie?”, vraagt Jantine aan de verslaggever die spontaan heeft aangebeld. Aan gastvrijheid geen gebrek in het huis in Rotterdam-Vreewijk. Haar man Gaby komt ook in de woonkamer zitten. Hij is net terug uit het ziekenhuis en heeft trek in een saucijzenbroodje. “Wil je er misschien ook een?” Er hangt een vriendelijke en uitnodigende sfeer in het huis. Hoe anders was dat afgelopen weekend, toen hun hond Rocky compleet door het lint ging.

Gaby neemt een hap van zijn broodje. Zijn rechter onderarm is in verband gewikkeld en zijn linkerarm zit in een brace. Hij wijst de plekken aan waar Rocky hem heeft aangevallen: zijn armen, benen en hals. “Toen hij voor de eerste keer beet, wist ik dat hij niet meer zou loslaten.”

Jantine en Gaby hebben ervaring met Rottweilers en Staffords. Ze praten heel liefdevol over Rocky, die al drie jaar deel uitmaakte van het gezin. Jantine: “We hadden altijd een heel goede band met hem. Rocky was echt een kroelkip. Die zaterdag lag hij nog met ons op de bank, met zijn pootjes in de lucht. Nog nooit heeft hij agressie naar ons getoond. Er was geen wolkje aan de lucht. Tien minuten voordat het gebeurde, liet hij zich nog op zijn buikje kriebelen.”

In de slaapkamer merken ze op dat een hoeslaken is verscheurd. Ze kijken wat er aan de hand is. En dan, uit het niets, bijt Rocky Gaby waar Jantine bij staat. "Je schrikt je het apezuur, het komt zo onverwachts. De eerste twee seconden bevroor ik”, zegt Jantine. Gaby neemt het gesprek over: “Hij pakte als eerst mijn linkerhand. Ik zag mijn vingers in zijn bek bungelen.”

Er voltrekt zich een horrorscenario. Rocky bijt zelfs in de nek van Gaby. Hij wijst naar hechtingen een paar centimeter van zijn halsslagader. “Op het ene moment is hij mijn beste vriend en op het andere moment ben ik zijn prooi.”

Er ontstaat een gevecht op leven en dood waarbij Rocky op Gaby inbijt en Jantine in een uitzichtloos moment met een schaar probeert om Rocky te verwonden, zodat hij Gaby loslaat. “Ik dacht: als ik niet ingrijp, word ik weduwe. Je handelt op dat moment uit doodsnood”, zegt Jantine in tranen.

Gaby: “Ik had zoveel bloed verloren. Ik wilde het opgeven, want ik kon niet meer.” Met zijn laatste kracht kan Gaby nog een trap geven waardoor Rocky naar benden valt en hij de deur achter zich kan dichttrekken. Inmiddels is de politie al gearriveerd. Uiteindelijk wordt Rocky getaserd en doodgeschoten.

“Hij leek wel bezeten”, zegt Jantine. “Je gaat naar verklaringen zoeken: hersentumor, drugs in poep die hij gegeten kan hebben, hondsdolheid. Je weet het niet. Ik wil daarom autopsie laten plegen om te onderzoeken of er een fysieke oorzaak voor zijn gedrag was.”

Gaby en Jantine storen zich aan de reacties die ze lezen op internet van personen die de geschiedenis of situatie niet kennen. “Ik had hem uit het asiel gehaald om hem een tweede kans te geven. Rocky was mijn allerbeste vriend. We zaten samen op de bank en tien minuten daarna ben je in een doodsgevecht met je hond. Dat kan je niet zien aankomen en niet bevatten. “Ik heb Rocky nooit geslagen, nooit geschopt, alleen maar liefde gegeven. We zijn consequent geweest en hij heeft genoeg beweging gekregen.”

Jantine heeft zondag afscheid van Rocky genomen bij de dierenambulance.“Ik heb zijn botjes en kommetje tussen zijn pootjes gedaan en gezegd dat ik intens van hem houd. Ik houd van hem en haat de situatie.”

Het eerste wat Gaby deed toen hij thuiskwam, was naar de mand van Rocky lopen en aan zijn kussen ruiken. “In mijn gedachten wilde ik hem pakken. Ik heb daarna een kwartier lopen janken. Ik ben een van mijn allerbeste vrienden kwijt. Ik hoop dit nooit meer mee te maken.” 

Gaby merkt dat hij voorzichtiger is nu hij honden tegenkomt. “Dat had ik vroeger niet. Ik ben niet bang, wel meer alert.” Op dit moment zo kort na het drama staat zijn hoofd niet naar een andere hond. ”Hoe gek het ook klinkt, de deur staat altijd open. Maar nu even niet."