OPMERKELIJKE ZAKEN

Reza is doodsbang dat zijn dochter bij haar vriend gaat blowen: 'Over een uur ben ik daar, je gaat zien wie je vader is!'

Woedend sleurde vader Reza zijn dochter uit het huis van haar vriendje toen hij bij hem een profielfoto van een cannabisplant zag.
Woedend sleurde vader Reza zijn dochter uit het huis van haar vriendje toen hij bij hem een profielfoto van een cannabisplant zag. © Rijnmond
Begin oktober vorig jaar loopt het in Schiedam uit de hand tussen Reza en zijn dochter Miriam. De vader maakt zich grote zorgen als het 18-jarige meisje bij haar vriend is en niet naar huis wil komen. Hij springt in de auto en de emoties lopen hoog op.
'Over een uur ben ik daar, ik eet je op, je gaat zien wie je vader is.' En: 'Kom nu naar buiten, anders breek ik de deur'. De berichtjes van Reza* aan zijn dochter liegen er niet om. Hij is dan ook in paniek. En heel boos, omdat Miriam niet doet wat hij wil. "Dan kom ik erachter dat ze een vriend heeft. Als vader heb ik het recht om te weten wie die vriend is."
Verslaggever Maurice Laparlière doet ieder weekend verslag van een opmerkelijke rechtszaak in onze regio. Vandaag het verhaal van een vader die wordt beschuldigd van het mishandelen en bedreigen van zijn dochter.
"Dat is heel wat", zegt de rechter als de aanklacht is voorgelezen. Dit is wat er volgens justitie gebeurde: in de auto op weg naar huis slaat Reza zijn dochter twee keer in haar gezicht en geeft hij haar een hoek met zijn elleboog. Even daarvoor sleurt hij zijn dochter aan haar arm het huis van haar kersverse vriendje Sander uit. Daar heeft hij ook lelijke dingen geschreeuwd: "Ik ga je wurgen!" en "Ik ga je vriend vermoorden!" Let wel, dit moet nog worden bewezen.

'Ze denkt niet als wij'

"Ik wil graag vertellen hoe het is gegaan", zegt Reza in de Rotterdamse rechtbank. Hij is begin veertig, heeft een bril en een baardje en zit er rustig bij. Zoals hij nu is, kost het wat moeite om hem te zien als briesende vader. "Mijn dochter heeft een beperking", zegt Reza. "Ze denkt niet als wij. Achttien jaar lang heeft ze geen dag haar medicatie gemist. En dan kom ik er ineens achter dat ze een vriend heeft. Ik wil weten wát voor vriend dat is. Ze moet haar medicatie nemen."
De boosheid van Reza kwam voort uit zorgen, wil hij zeggen. Hij checkte de profielfoto van Sander en zag daar een afbeelding van een groen cannabisblad. Hij is doodsbang dat zijn dochter gaat blowen. "Ik begrijp goed dat u bezorgd was", zegt de rechter. "We hadden afgesproken dat ze daar niet zou komen zonder overleg", besluit Reza zijn uitleg. "Mijn kind kan niet helder denken."
Miriam heeft al een leven lang een ernstige ziekte en zou daarom een ontwikkelingsachterstand hebben, zo wordt duidelijk. "Ik was heel boos", zegt Reza. "Het was niet de bedoeling om zulke dingen te zeggen, zo'n persoon ben ik niet. Ik doe geen vlieg kwaad. Ik doe alles voor mijn kinderen. En 'ik eet je op' was alleen maar om haar te laten schrikken."
'Ik had netjes met de moeder moeten praten'
Verdachte Reza over zijn woede-aanval
Rustig maakt Reza zijn verhaal over de moeilijke start met zijn schoonzoon af. "Ik wilde hem spreken, maar hij wilde geen kennis maken. Is hij goed voor mijn dochter? Na twee weken ging ze roken." Zelf maakt hij voor zijn werk lange dagen, maar hij doet er alles aan om zijn dochter goed te begeleiden.
De rechter houdt Reza voor dat het er best heftig aan toe ging in de straat van Sander. "U heeft op deuren gebonkt. U heeft aan een buurman gevraagd waar Sander woonde. Uw dochter wilde niet met u praten. Mensen in de straat belden de politie. Toen bent u zonder toestemming naar binnen gerend en heeft u uw dochter aan haar arm naar buiten getrokken. U schreeuwde tegen de moeder dat u haar zoon ging vermoorden."
In de auto escaleert het volgens het politieverslag nog verder. Miriam krijst van woede en krijgt twee klappen en een elleboogstoot van haar vader. "Ik wil mijn excuses aanbieden aan de moeder", zegt Reza. "Dat heb ik nog niet gedaan, want ik kreeg meteen een contactverbod. Ik had netjes met de moeder moeten praten. Het werd een vreselijke toestand. Maar ik heb niet geslagen en ook geen stoot gegeven met mijn elleboog. In de auto hield ik alleen haar mond dicht en zei: 'Heb een beetje respect voor je vader'."

Speelgoedwinkels

Reza houdt een bijna wanhopig pleidooi: "Ze is zó kwetsbaar. Ze loopt mee met iedereen die twee keer naar haar lacht." Daar reageert de rechter meteen op. "Maar ze is wel meerderjarig." De vader van Miriam kan daar in zijn situatie niet zoveel mee. "In onze cultuur is dat anders."
"Ze is geslagen en meegetrokken. Ik snap de beweging om haar mond dicht te houden, maar ze heeft er wel pijn door gehad", zegt de officier van justitie. "Ik zie dat het een kwetsbaar meisje is, maar op deze manier met haar omgaan kan niet." Ze eist 40 uur onvoorwaardelijke taakstraf en nog eens veertig als het nog een keer gebeurt. Ook zou Reza zich moeten laten behandelen voor zijn boosheid.
"Het is jammer dat dit een strafzaak is", reageert de advocaat daar weer op. "Dat helpt niet in het herstel van de de relatie. De dochter heeft een verstandelijke beperking. Ze weet niet goed dat haar vader alleen wil helpen. Aan haar arm trekken is geen mishandeling. Als dit mishandeling is, hang dan camera's in speelgoedwinkels. Ik zie daar voortdurend kinderen weggetrokken worden als ze schreeuwen om veel te duur speelgoed."
Hij hoopt dat de straf gelijk kan zijn aan de twee dagen die Reza al vast zat na het incident. "Ieder kind krijgt weleens een een corrigerende tik. En het is niet waarschijnlijk dat ze dacht dat haar vader haar écht op ging eten." De relatie tussen vader en dochter is nog altijd niet goed. Miriam neemt het haar vader nog steeds erg kwalijk hoe hij de situatie heeft aangepakt.
Voor de rechter vonnis wijst, heeft Reza recht op het laatste woord. Hij houdt het kort. "Ik heb er spijt van. Het was het moment. Ik zal afstand houden tot mijn dochter. Ik heb geen verdere behandeling nodig."
HET VONNIS - "Uw dochter huilde toen de foto werd gemaakt, maar ik zie geen bloeduitstortingen. Er is iets gebeurd tussen u, maar er is geen bewijs van wat precies. 'Ik ga je wurgen' zeggen is wel een bedreiging en daarvoor krijgt u een taakstraf." De rechter legt de helft op van wat justitie eist en verplichte begeleiding door de reclassering. "Het liefst met uw dochter erbij, zodat u weer samen kunt gaan praten. En dan hoop ik u niet meer terug te zien."
*De namen in dit artikel zijn om privacyreden gefingeerd. De redactie kent zijn ware identiteit.

💬 WhatsApp ons!
Heb jij een tip voor de redactie? Stuur ons een bericht, foto of filmpje via WhatsApp ons of Mail: nieuws@rijnmond.nl