LOKAAL

Joost (28) woonde bijna een derde van zijn leven in deze oude school

Antikrakers moeten ‘school of life’ in IJsselmonde na acht jaar verlaten
Antikrakers moeten ‘school of life’ in IJsselmonde na acht jaar verlaten © OPEN Rotterdam / Marisse van Drunen
Het had al na één jaar afgelopen kunnen zijn, maar het heeft uiteindelijk acht jaar geduurd. Een groep antikrakers heeft afgelopen week een oude school in Rotterdam-IJsselmonde moeten verlaten. De sloophamer gaat er nu echt in en dat geeft sommige oudgedienden een dubbel gevoel. “Ik heb hier bijna een derde van m’n leven gewoond, maar ik ben ook toe aan de volgende stap.”
Als we door het antikraakpand lopen herinnert niets meer aan hoe gezellig en creatief het hier was, verzekert Marisse van Drunen aan OPEN Rotterdam. De 31-jarige heeft hier zelf anderhalf jaar gewoond, maar kwam hier al langer. “Mijn broer woonde hier zeker zes jaar en was één van de originele bewoners.”
Op de oude schoolgangen staat nu veel rommel en de grote klaslokalen klinken hol. Alleen foto’s laten nog zien wat iedereen van zijn of haar plek maakte. "Gek om het zo leeg te zien. Ik kende elke kamer als een soort paleisje met planten en veel zelfgemaakte dingen. Om het dan nu zo te zien... dat is al niet meer wat het was."
Marisse loopt door de oude school, waar ze zo'n anderhalf jaar heeft gewoond
Marisse loopt door de oude school, waar ze zo'n anderhalf jaar heeft gewoond © OPEN Rotterdam
In haar ‘torenkamertje’ was Marisse één van de tien bewoners en had ze ruim uitzicht over de buurt rondom het pand. Ze vertelt over de broedplaats die het is geweest voor onder andere muzikanten en andere creatievelingen. “Ik kan me herinneren dat de gangen soms nachtenlang één groot schilderfestijn waren. Er is kunst gemaakt van hier tot Tokio; kunst die nu op internationale tentoonstellingen te zien is. Ook zijn er videoclips opgenomen en hebben bewoners Joost en Cas hier een luisterboek gemaakt."

‘Afgestudeerd levenskunstenaars’

Dat luisterboek, ‘De Messenkikker’, is sterk geïnspireerd op (oud-)bewoners en de avonturen die de antikrakers hier hebben beleefd. Joost Wanders (28), muzikant en één van de weinigen die hier van het begin af aan heeft gewoond, vertelt dat dit typisch zo’n project was waar iedereen bij betrokken kon raken. “Ooit had ik dat in m’n jeugd bedacht en dacht ik: ‘Wat als ik hier iets mee ga doen?’ En toen zijn Cas en ik daar in coronatijd uit verveling mee begonnen. Alleen had ik het niet kunnen doen."
"Ik heb hier bijna een derde van mijn leven gewoond", zegt Joost. "Dan maak je nog wel het een en ander mee. Het idee toen was om hier een jaar, of anderhalf, of twee in het mooiste geval te blijven wonen. Maar dat werden er uiteindelijk acht. Iedereen had hier wel wat in te brengen en onbewust waren we wel een community samen."
Cas Ronckers (25) heeft drie jaar in het pand gewoond, maakt ook muziek en was zondag nog druk bezig met verhuizen tussen z’n optredens door. “Het was natuurlijk een school, maar dat bleef het ook. Het was een les om met al deze mensen te vertoeven.” Niet alleen door die leuke en creatieve projecten. “Maar ook om een potje suiker te lenen of een praatje te maken. Iedereen hielp elkaar. Ik heb nog nooit zoveel creatievelingen bij elkaar gezien."
Afscheid nemen brengt misschien ook wel de nodige rust. "Dat ik niet meer om 03:00 uur wordt wakker gemaakt met: ‘Ik heb nog een nieuw idee!’.” Ze lachen er stiekem om, maar het was zo te horen wel degelijk ‘the school of life’. "Afgestudeerd aan de Hollands Tuin 77 als levenskunstenaars."
"Ik heb nog nooit zoveel creatievelingen bij elkaar gezien", zegt oud-bewoner Cas Ronckers
"Ik heb nog nooit zoveel creatievelingen bij elkaar gezien", zegt oud-bewoner Cas Ronckers © Marisse van Drunen

‘Vreemde eend in de bijt’

Voor de oude school lagen de laatste dagen nog een hoop oude meubels, schilderijen en andere onbruikbaar waar. Voor sommige sjacheraars een kans om nog wat koper te scoren of iets anders te vinden. Geen gek gezicht in de wijk, volgens Marisse. Zij en de antikrakers leverden verder nooit zoveel gedoe op. “We deden echt geen kwaad hier. Er was zelfs een oude vrouw vandaag die verdrietig was dat we weg moesten.”
Joost, Marisse en de rest gaan in ieder geval nu hun eigen weg: Ridderkerk, Maassluis of Oud-Beijerland. “Terug naar mijn geboortedorp”, vertelt Marisse. “Ik heb jaren gereisd en als nomade geleefd, maar ik vind het fijn om nu een eigen plekje te hebben.” Wat ooit begon als meubels op wieltjes, eindigt nu dus ergens anders in de regio. De groep gaat een nieuwe fase in. “Het was een magisch mooi avontuur, maar het is goed zo.”
Wat er op de plek van de oude school komt is nog onbekend.
Dit is een verhaal van onze mediapartner OPEN Rotterdam.

💬 WhatsApp ons!
Heb jij een tip voor de redactie? Stuur ons een bericht, foto of filmpje via WhatsApp ons of Mail: nieuws@rijnmond.nl