Peter Lems wordt geslagen, 'gewurgd', 28 keer gestoken en sterft. Wie is de schuldige?

"Het lijkt wel een scene uit een slechte film", opent de officier van justitie vrijdag in de rechtbank haar betoog. "Iemand lijkt dood te zijn en wordt in een laken gewikkeld. In zijn eigen woning blijkt hij toch te leven en wordt hij eindeloos vaak in zijn buik gestoken." Ze zal acht jaar celstraf eisen tegen de 28-jarige hoofdverdachte en medebewoner Steije S. Hij is overigens niet de man die stak.

Het valt nauwelijks te bevatten wat er in de nacht van 27 op 28 september 2021 gebeurt in een flat in de Thomas à Kempisstraat in Rotterdam-Lombardijen. De treurige slotsom is de dood van de 42-jarige Peter Lems. In de rechtbank van Dordrecht draagt de vader van Peter een foto van zijn omgekomen zoon bij zich.

"Ik zag dat Peter gebruiker was. Hij was wel heel vriendelijk", begint Steije zijn gedetailleerde verhaal bij de rechter. Nog altijd is hij breedgeschouderd, maar in die tijd heeft hij de proporties van een ware bodybuilder. Om spieren te kweken eet hij veel en soms deelt hij zijn maaltijden met Peter en een andere bewoner uit het flatgebouw. Die zijn allebei al jaren drugsverslaafd en kopen cocaïne bij Steije. Als Steije ook eens een keer wil proberen hoe het is om crack te roken, gaat het gruwelijk mis.

Hij, zijn vriendin, Peter en de medebewoner belanden door cocaïne te roken in een drie dagen durende waas, vertelt Steije. In zijn versie saboteren Peter en de medebewoner zijn pijp om de restjes zelf te kunnen gebruiken, gaat hij verder. "Daardoor werkte hij niet goed en werd ik compleet paranoïde. Ik keek wel dertig keer uit het raam. Ze zagen dat en hebben spullen en drugs van me gestolen. Toen hebben ze ook aan mijn vriendin gezeten om te kijken of zij wat bij zich had. Toen ik dat hoorde werd ik helemaal gek."

Dan gaat het snel. De zwaargebouwde Steije geeft Peter een paar klappen. "Ik kom uit de achterbuurt. Zo lossen we dat daar op. Als iemand ligt, dan is het klaar." De magere Peter gaat knock-out. Steije zet hem in een stoel. Als even later de andere bewoner en een vriend uit de straat erbij komen, wordt Peter wel erg grauw, vinden de vier.

De paniek slaat toe en ze gooien water in zijn gezicht. Dan stellen ze vast dat Peter dood is. "Het was beter geweest om op dat moment de ambulance te bellen", erkent Steije nu. "Maar ik had drie nachten niet geslapen en in die dagen crack gerookt."

Vanaf dat moment lopen de verklaringen uiteen. Volgens justitie dwingt Steije de medebewoner om Peter te slaan en zijn keel dicht te knijpen. Dat zou hij hebben gedaan, maar niet met volle overgave. Vervolgens wordt Peter in een blauw laken gewikkeld en via de trap twee verdiepingen omlaag gesjouwd. Hij wordt in de keuken van zijn eigen flat gelegd.

Daar steekt de verslaafde medebewoner Peter maar liefst 28 keer in zijn buik. "Zo hard dat het mes brak", zegt Steije. "Hij ging tekeer als een beest."

Steije dwingt de medebewoner om het lichaam van Peter met ammoniak te reinigen en geeft ook hem klappen voor het vermeend betasten van zijn vriendin. Dan sluit Steije hem naakt op in de kelderbox. Hij zegt doodsbang te zijn geweest voor de medebewoner met het mes. Het raam van de kelder zet hij open voor frisse lucht en de sleutel gooit hij weg. De medebewoner kan de volgende ochtend een voorbijganger alarmeren en wijst de politie op het lichaam van Peter.

"Steije was de regisseur van begin tot einde", zegt de officier van justitie. "Hij heeft meermaals hard tegen het hoofd van Peter geslagen, ook toen hij al in de stoel zat. Dat is geen lesje leren." Omdat hij veel sterker is, dwingt hij vervolgens de medebewoner in te steken op Peter en hem te slaan, zegt justitie. Zo moet de politie om de tuin worden geleid in de zoektocht naar de ware dader. Het onderzoek van de patholoog-anatoom levert geen uitsluitsel op over de precieze doodsoorzaak van Peter Lems. Mogelijk is het een combinatie van het slaan en het steken.

Steije zelf ontkent krachtig dat hij Peter heeft gedood. "De ware moordenaar loopt nog rond. Dit is niet te bevatten!", zegt hij met luide stem in de rechtbank. "Het is wachten tot hij de volgende vermoordt." Daarmee doelt hij op de stekende medebewoner. In afwachting van zijn proces is die momenteel op vrije voeten.

In de rechtbank zijn de nabestaanden van Peter aanwezig. Ze sluiten soms hun ogen als ze Steije gruwelijke details horen vertellen over het steken. Uit hun slachtofferverklaringen ontstaat een beeld van een man met problemen, maar met een goed hart. Zo hielp Peter zijn vader met de verzorging van de tuin en het sjouwen van zware dozen.

De vader is tijdens de zitting hevig geëmotioneerd als hij praat over de traumatische identificatie van zijn zoon. "Toen het gordijn openging lag hij met een van pijn vertrokken gezicht, alsof hij nog steeds verging van de pijn." Hij vertelt nog vaak wakker te liggen van dat beeld en heeft veel verdriet dat hij zijn vrijwilligerswerk in de plaatselijke speeltuin en bij het Maritiem Museum niet meer aankan.

De advocaat van Steije S. pleit voor vrijspraak. "In de stoel leefde Peter nog, hij lag zwaar te ademen. De huisgenoot ging vervolgens onder invloed van crack als een beest tekeer. Iemand een klap geven en opsluiten in de schuur is niet fraai, maar wel een passende en redelijke actie als je hebt gezien dat hij net iemand heeft vermoord. Hier wordt een grove fout gemaakt. De dader die sloeg, wurgde en stak loopt nog buiten rond."

Dat laatste ziet justitie dus heel anders. De rechtbank in Dordrecht doet over twee weken uitspraak.