'Jan Blaauw verdient een plein, niet een of ander straatje in een nieuwbouwwijk'

Jan Blaauw was de politieman die eigenlijk nooit met pensioen is gegaan. Na een rijke carrière bij de Rotterdamse recherche legde hij zich toe op het schrijven van boeken en artikelen over het vak. “Maar Jan was ook de liefste papa en liefste opa”, vertelt dochter Lies Blaauw aan RTV Lansingerland. “Papa was gewoon papa. Mijn vader heeft veel voor mensen betekend, maar dat krijg je als kind niet altijd mee. Na zijn overlijden hebben wij dat eigenlijk pas echt ontdekt. Zo word ik nog steeds begroet in de lokale boekhandel waar hij altijd zijn krantje haalde. Maar ook op andere plekken worden nog vaak herinneringen aan hem opgehaald."

Toen Jan Blaauw in 2020 net was overleden kwam een grote Amerikaanse auto Berkel en Rodenrijs inrijden. “Daar lag de kist in”, vertelt Eric Kampinga. “De auto werd begeleid door politieagenten die allemaal in de houding stonden. Dat maakte indruk op mij. Het toonde aan wat een bijzondere man dit is geweest."

Al snel na zijn overlijden kwam iemand op het idee om een plein naar Jan Blaauw te noemen. "Dat vonden Joost Smits, mede-initiatiefnemer, en ik een uitstekend idee. Wij hebben dan ook meteen een formeel verzoek ingediend. Het is nog steeds niet helemaal gelukt om het plein te vernoemen, maar er komt langzaam schot in de zaak."

De voornaamste reden dat het plein, gelegen bij café ’t Vierkantje in Berkel en Rodenrijs, nog niet naar Jan Blaauw is vernoemd, is de zogeheten 'tienjaarstermijn'. Die schrijft voor dat iemand tien jaar overleden moet zijn voor een straat of plein officieel vernoemd mag worden. “Dit is een algemene regel waar veel uitzonderingen op worden gemaakt”, vertelt Eric. “En gelukkig is die uitzondering nu ook gemaakt, voor Jan.” De toezegging dat er een plein of straat omgedoopt wordt met de naam van de oud-hoofdcommissaris, is er dus. Maar wanneer dit gaat gebeuren en of het een plein of een straat wordt, is nog niet bekend.

Voor Eric Kampinga is het niet meer dan logisch dat er een vernoeming komt, na alles wat Jan Blaauw voor de wereld heeft betekend. “Ik vind dat die man een plein verdient. En niet één of ander straatje in een nieuwbouwwijk. Hier zullen wij ons hard voor blijven maken."

Dochter Lies zou het een eer vinden dat er een plek wordt vernoemd naar haar vader. "Vorige week ben ik naar het kerkhof gefietst. Ik heb papa verteld dat er een straat of plein naar hem vernoemd gaat worden. Ik weet zeker dat hij daar heel erg van onder de indruk zou zijn geweest. Voor ons blijven natuurlijk vooral de herinneringen goud waard, maar uiteraard is het enorm eervol dat er straks een plek komt met zijn naam."