Lachen, gieren, brullen met vrolijke visvlogger Surikarp: ’Door te vissen vergeet ik de pijn'

Uit een tas haalt Rabin een potje met fluoriserende roze balletjes. Het is visvoer. De balletjes ruiken naar kauwgomballen. “Moet je ruiken, je wordt high van die geur. En de vissen ook.” Rabin giert van het lachen om zijn eigen grap. De toon is gezet, het wordt een vrolijke middag.  

Een paar keer per week is Rabin te vinden aan het water aan de noordkant van Rotterdam. Voornamelijk singels zijn bij hem favoriet. Aan de Heemraadssingel ter hoogte van de volksuniversiteit gooit hij vandaag de hengels uit. “We gaan joekels vangen en de sloot leeghalen.”

Inmiddels heeft hij het aas in de sloot gegooid en kan het grote wachten beginnen. Het zonnetje schijnt. “Deze mooie jongen gaat lekker bruin worden. Je moet geduld hebben met vrouwen en vissen. Als je dat niet hebt, moet je er ook niet aan beginnen.” Het is duidelijk, de jongensachtige uitspraken van Surikarp moet je met een korrel zout nemen. 

De liefde voor het vissen is ontstaan in Suriname, waar Rabin geboren is. Toen hij in 1992 naar Nederland kwam, begon het ook hier 'te kriebelen'. Het grootste verschil tussen vissen in Suriname en vissen in Nederland is dat je daar de vis meteen kan opeten. “Daar is het vangen en bakken. Hier kan je dat niet doen met vissen uit de sloot.”

We zijn inmiddels een paar uur verder en de vissen willen niet bijten. Ik heb hem niet kunnen betrappen op eten of drinken, maar de visser biedt mij wel een blikje aan. Hij gaat op een klapstoel zitten. De gesprekken worden serieuzer. Ik vraag me af wat er achter de lach van Surikarp schuilt. Dan komt hij met een verhaal wat ik niet verwachtte.

Rabin werkte ooit in de petrochemie en is nu afgekeurd. Hij kan niet meer werken. Hij openbaart dat hij constant met pijn loopt. “Ik heb medische klachten waardoor ik altijd pijn in mijn botten heb. Door te vissen en te lachen vergeet ik de pijn. Daarom maak ik mensen blij met mijn video’s. Als ik mensen zie lachen dan is mijn dag goed. Lachen werkt therapeutisch voor mij.”

En lachen gebeurt vaak in zijn video’s. Vooral als hij een karper heeft gevangen en die vol trots aan zijn volgers toont. “Tsjakka, niet normaal!” en “Waar is dat feestje? Aan de waterkant!”, zijn bekende uitspraken van hem. Uiteraard gevolgd door een bulderlach. 

Op socialemediakanaal TikTok heeft hij inmiddels bijna 10 duizend volgers en op Instagram rond de 5 duizend. Wordt hij wel eens herkend? “Vooral als ik in de stad loop. Mensen komen met me praten en informatiedelen. Soms krijg ik ook complimenten. Zoals vorige keer op een visbeurs. Mensen willen zelfs een handtekening van me.” Als hij vraag krijgt wat hij wil in het leven blijft hij bescheiden. "Ik heb alles al, een huis en een gezin. Wat wil je nog meer."

Het is het einde de middag. Het wordt steeds kouder, omdat de zon achter de statige panden aan de Heemraadssingel daalt. De karpers hebben helaas niet gebeten vandaag. Maar dat maakt de sympatieke Rabin niet minder vrolijk. “De zon is met vakantie en de vissen staken. We gaan alles maar opruimen en ervandoor. De volgende keer is het wel raak. Tjakka!”