Chalayne (17) krijgt rijles van haar opa Wout (83): ‘Ik ben ook zenuwachtig als ze examen gaat doen’

De witte BMW lesauto stopt voor een rood licht op de rotonde aan de Stadionweg. “Dit is geen stoplicht maar een verkeerslicht. Stoplichten zitten achterop een auto.” Droge humor of strenge correctie? Wout vertrekt geen spier. Kleindochter Chalayne kijkt er niet meer van op en is gefocust op het verspringen van het verkeerslicht.

Al 61 jaar is Wout rijinstructeur. “Ik was 22 en zat bij de groene baretten in Roosendaal. Toen ik uit militaire dienst kwam, ging ik eerst voor iemand anders lesgeven. Daarna voor mezelf. Het was de tijd dat een instructiebewijs nog niet verplicht was. Ik begon met het lesgeven aan familie en dat breidde steeds meer uit.”

En nog steeds geeft hij les aan familie. Nu aan zij 17-jarige kleindochter Chalayne. “Het is bijzonder dat ik rijles krijg van mijn opa. Hij is anders dan andere rijinstructeurs omdat ik die niet goed ken. Hij is heel geduldig. Als iets niet lukt legt hij het nog een paar keer uit op verschillende manieren. Ik kan net wat meer mijn verhaal kwijt. We rijden vaak langs plekken met een familieherinnering.”

Die verhalen gaan dan over vroeger. Wout begon in Rotterdam-Zuid aan de Carnisselaan en daarna aan de Pleinweg. Vandaar de naam Rijschool Charlois. Uiteindelijk is hij in Krimpen aan den IJssel terechtgekomen en heeft hij de naam veranderd in Rijschool Wout. “Ik hoef niet meer veertig uur per week te rijden. Twintig uur is zat voor mijn leeftijd en ik doe het nog steeds heel graag. En ik heb een hoog slagingspercentage.”

Wout overdrijft niet. Het slagingspercentage van leerlingen die voor het eerst bij hem afrijden is 83 procent. “Ik laat leerlingen niet op examen gaan als ze er nog niet klaar voor zijn. Andere rijscholen doen dat wel en daarom zijn er lange wachttijden voor examens. Ik heb bijvoorbeeld in januari een examen aangevraagd die in juni pas gedaan kan worden. Dat is niet normaal. Ik ga pas examens aanvragen als ik naast mijn leerling kan zitten met mijn ogen dicht. Als ik niets meer hoef te zeggen, dan zijn ze klaar voor het examen.”

Maar wat is het dan toch aan dit vak waardoor Wout na 61 jaar nog steeds fluitend naar zijn werk gaat? “Het is mijn kindje en ik vind het mooi om te doen. Na het overlijden van mijn vrouw stond ik voor een keuze. Ga ik thuiszitten of weer voor een certificaat gaan zodat ik bevoegd ben om les te geven? Ik mag nu tot juni 2024 rijlessen geven. Of dan weer examen doen voor het certificaat, maar dat ga ik niet meer doen.”

Het is zijn passie om mensen op te leiden. “Mensen zijn dankbaar. Er hebben hele families bij mij gereden. In het beginjaren reden alleen de mannen, daarna de vrouwen en daarna de kinderen en nu de kleinkinderen. Ik vind het leuk als mensen zich me nog herinneren.” De grootste tip die hij wil meegeven in het verkeer is vooruitdenken. “Autorijden is net als schaken. Daar moet je ook anticiperen. Autorijden is ook vooruitdenken.”

Toegegeven, Wout vindt het spannend om Chalayne les te geven. “Het is wel apart. Ik ben ook zenuwachtig als ze examen gaat doen. Het komt niet vaak voor dat je je kleindochter les geeft. Ik behandel haar wel net als andere leerlingen. Als ze iets fouts doet, dan zeg ik er wat van. Als ze iets goed doet, dan krijgt ze een complimentje.”