ARCHIEF RIJNMOND 10 dec 2017 - Mannengesprek

Ik heb zelf een lange geschiedenis van depressiviteit, en ik heb ervaring met meerdere soorten anti-depressiva.
Daar doe ik nooit geheimzinnig over.
Ik schaam me er ook voor geen millimeter voor.
Wat schaamte betreft is het voor mij van dezelfde orde als de hooikoorts die me in het voorjaar kan bevangen.
Het is allebei niet mijn eigen ‘schuld’, het kan er allebei nogal inhakken, en als een pilletje een zekere verlichting biedt: prima.

Ik gebruik nu alweer heel lang Zoloft, waarvan de werkzame stof sertraline heet, en dat is weliswaar geen wondermiddel, maar het scheelt wel iets, en de bijwerkingen zijn acceptabel, anders dan van de Seroxat waarmee ik ooit ben begonnen.
Seroxat werkte geweldig, maar in het eerste jaar dat ik dat slikte ben ik twintig kilo aangekomen, en gedurende het gewenningsproces aan dat middel ben ik overvallen door heel vervelende paniekaanvalletjes.
Het afkicken was trouwens ook geen pretje.
Dat ging gepaard met keiharde knallen in mijn oren, en met een gevoel van elektrische ontladingen in mijn hoofd.

Zowel de werking als de bijwerking van anti-depressiva verschilt van persoon tot persoon. Je moet iets zien te vinden dat voor jou werkt, en dat - voor jou - geen al te vervelende bijverschijnselen oplevert.

Ik neem aan dat de medische wetenschap uiteindelijk ook die kant op gaat: dat je veel meer op de persoon toegesneden geneesmiddelen krijgt. Nu is het nog een kwestie van proberen.

Ik was dan ook wel benieuwd naar de ervaringen van een vriend die een tijdje in een flinke geestelijke knoop heeft gezeten, en die een paar maanden geleden is begonnen met hetzelfde middel als ik gebruik.
Van de week kwam ik hem weer eens tegen, en ik vroeg hoe het met hem ging.

Hij voelde zich beter.
Hij voelde zich een stuk beter.
Maar ook híj had last van bijwerkingen.

En toen ontspon zich het soort gesprek dat je misschien vooral verwacht in een verpleeghuis. En nog niet van mannen die allebei in de vijftig zijn.

Ik zal de lezer een letterlijke weergave van ons gesprek besparen. Het zal al gauw als ‘too much information’ aanvoelen, een uiteenzetting over andermans stoelgang of seksueel functioneren.
Want daar hadden we het over.

Je kunt zo’n conversatie vrij gemakkelijk als treurig bezien.
Mannen die nog zestig moeten worden, en die het bij een ontmoeting al gaan hebben over wat ze mankeren.

Maar het gesprek beperkte zich niet daartoe, en bovendien: de toon was niet tobberig. En ook zonder enig bravoure.

Ik dacht naderhand: zouden wij het dertig jaar geleden over onze stoelgang hebben gehad zonder lacherig te doen?
Zouden wij het dertig jaar geleden over ons seksleven hebben gehad zonder een spoor van stoerheid?
Ik denk het niet.

Met de jaren mag dan hier en daar wat lichamelijk ongemak komen, geestelijk raak je steeds meer bevrijd, is mijn indruk.
En dat zie ik dan toch als winst.

SPEELLIIJST

DE TUNE
1. Ik mis je - John Verkroost

2. Nacht over Rijnmond - Pons & Swaneveld

HIERO - THE AMAZING STROOPWAFELS
Gesprek met Wim Kerkhof over het 24e album van The Amazing Stro[pwafels, getiteld ‘Hiero’. Omlijst door:
3. De Trap - The Amazing Stroopwafels
4. Tinnitus - The Amazing Stroopwafels
5. Hudsonstraat - The Amazing Stroopwafels
6. Vraag maar ik weet alles - The Amazing Stroopwafels

AANKONDIGINGEN
7. Americanas – Metropole Orchestra Big Band

8. Les moulins de mon coeur – The Ivo Stuivenberg Quartet