ONGELUK
Zara (16) veel te jong uit het leven gerukt na fatale botsing: 'Dit is de nachtmerrie van elke ouder'
22 maart, 08:02 • 5 minuten leestijd
Chocoladerepen op het bureau, nagellak en make-up in de kast en een beslapen bed. Het lijkt of Zara Philip haar tienerkamer nog zo kan binnenstappen. Alleen komt ze niet meer thuis. De 16-jarige Vlaardingse werd op haar scooter geschept door een motorrijder en overleed. Deze maand zou ze jarig zijn geweest. Vader René Philip vertelt hoe hij omgaat met dit dramatische verlies: "Ik moet door de pijn heen. Het is vreselijk."
De woonkamer van René hangt vol met schilderijen en foto's van zijn dochter. De band tussen hen was bijzonder. Nadat Zara's moeder (gescheiden van René) overleed, kwam Zara op jonge leeftijd bij haar vader wonen. Er was thuis altijd leven in de brouwerij. Vrienden en vriendinnen kwamen over de vloer, er werd muziek gedraaid en gemaakt. Nu is het stil. "Elke dag zeg ik nog wat tegen haar, ook al is zij er niet meer."
René probeert het immense verdriet van zich af te schrijven. Een van zijn gedichten gaat over het wennen aan de stilte en het gemis.
"Ik verwacht nog dat ik wakker word van jouw stem, die vroeg door de badkamer schalt. Moet wennen aan de stilte. Ik wacht nog steeds op jou: 'Dag pap, love you', voordat je de scooter start. Op weg naar school, naar je vriendinnen. Ik verwacht je niet, maar kijk als vanouds naar de tuindeur. Ik denk steeds dat ik je scooter hoor. Mijn hele lijf wacht op jouw verhalen. Hoe het was op school? Ik wacht op jou. In je kamer, bij jouw rozen, bij jouw lege bed. Ik hoor je zeggen: 'Truste pap'. Waarna ik in tranen mijn bed in stap."
'Enorme klap'
Zara's leven kwam abrupt tot stilstand op de Holysingel in Vlaardingen. Een 24-jarige motorrijder knalde met hoge snelheid op de scooter van Zara. Hij reed zonder rijbewijs en zat mogelijk in een straatrace met een automobilist. Getuigen zeiden het racen gehoord te hebben. En vervolgens een enorme klap, waarna een doodse stilte volgde.
Toen kwamen het gegil en de sirenes. Zara zat samen met een collega op de scooter die het ongeluk overleeft. Zara wordt met spoed per traumahelikopter naar het Erasmus MC gevlogen. Artsen proberen haar te redden.
"Het voelt daarna alsof ik in een tunnel terecht kwam." René zit de hele nacht aan het bed van zijn dochter in het ziekenhuis. Hij wordt gesteund door zijn goede vriend Chiel, een bonuspapa voor Zara. Samen waken ze over het bed van Zara. De volgende ochtend blijkt dat er niets meer voor haar gedaan kan worden. Het gesprek over orgaandonatie volgt al snel. Haar lever wordt gedoneerd. René probeert zich sterk te houden, er te zijn voor de jonge vrienden en vriendinnen van Zara in het ziekenhuis.
Het echte grote verdriet komt later, als de realiteit indaalt.
In een gedicht schrijft hij later: "De herinnering blijft altijd. Ik had er graag veel meer willen maken. Een onvoldongen feit. Veel te vroeg om je al kwijt te raken. Blijf bij mij in mijn dromen. Waar je ook bent. Blijf bij mij komen. Blij dat ik jou heb gekend."
'Vrolijke meid met heel leven voor zich'
In de slaapkamer van Zara staat een transparante doos met honderden kaarten. Vrienden, kennissen en docenten: allemaal stuurden ze een kaart na haar overlijden. Ook staan er boompjes met briefjes met herinneringen aan Zara. Al deze boodschappen zijn een enorme steun in de rug voor René.
Ook al is het inmiddels negen maanden geleden, nog steeds komen vrienden langs om Zara's slaapkamer te bezoeken. Het is een plek waar alles nog bij het oude is gebleven. De kat slaapt nog op het bed.
"Ik kan haar kamer ook echt niet opruimen. Het is te pijnlijk."
Sociaal persoon
Zara had nog een heel leven voor zich. Ze zat in vwo 4 en was een sociaal persoon, vertelt haar vader. Die avond was ze op weg naar huis op haar nieuwe scooter. Een cadeau van opa. Ze bracht nog even een collega naar huis. Zara's vriendje wachtte op haar bij een huisfeestje. Ze hield van gezelligheid en haar vrienden.
Herdenking op plaats ongeluk
Het verdriet in Vlaardingen was afgelopen zomer immens. Al snel ontstond een bloemenzee bij de plek van het ongeluk. Jong en oud kwam langs om een bloemetje of kaartje te leggen, verdriet te delen of om in stilte te rouwen.
Enkele dagen later volgde haar herdenkingsdienst. Zara werd in een terreinwagen naar de plaats gebracht waar geliefden haar een laatste groet konden brengen. Langs de weg stonden honderden Vlaardingers om een laatste groet te brengen. Omstanders staken fakkels af. Op flats hingen bewoners hun vlaggen halfstok.
17 jaar
Zara zou deze maand 17 jaar zijn geworden. Zo'n honderd jongeren hebben Zara dit weekend nogmaals herdacht, ter ere van haar verjaardag. De jongeren lieten wensballonnen op. De lucht in de ballon wordt verwarmd door een open vlam die onder de ballon hangt. De Vlaardingse broers Bas en Thijs waren er ook bij. Zara was als een echte zus voor hen. Zij waren haar 'bonusbroers'.
"De herdenking van zondag was heel erg belangrijk voor ons. Iedereen die om Zara gaf kwam bij elkaar om een moment stil te staan bij het feit dat ze er niet meer is. We missen haar elke dag. Helaas is het nog elke dag moeilijk om erover na te denken en te praten." De jongeren hadden tijdens de herdenking veel steun aan elkaar. "We haalden wat mooie herinneringen aan onze kleine draak op. Zara zou 17 zijn geworden en om haar verjaardag zonder haar te moeten vieren doet erg veel pijn."
Binnenkort komt er een permanente herdenkingsplaats voor Zara op de plek van het ongeval. Het is nog niet bekend wanneer de inhoudelijke behandeling van de rechtszaak tegen de motorrijder plaatsvindt.
