NATUUR

Tom wandelt de wereld over om scholen te bouwen in Nepal: 'Eenzaamheid is mijn partner'

Tom Boerman uit Hardinxveld-Giessendam wandelt de wereld over
Tom Boerman uit Hardinxveld-Giessendam wandelt de wereld over © Privéfoto
Met 15 duizend kilometer op de teller en nog 25 duizend te gaan is Tom Boerman (36) uit Hardinxveld-Giessendam na twee jaar een flink eind op weg met zijn wandeling rond de wereld. Tom zit momenteel in Nieuw-Zeeland en komt binnenkort terug naar Nederland voor zijn eerste theatershow. Vanaf de andere kant van de wereld praat hij ons bij over wat er allemaal is gebeurd sinds de vorige keer dat Rijnmond met hem sprak.
"Het is dag 693, en ik lig er helemaal af in alle eerlijkheid." Tom zit net aan het einde van een 3.000 kilometer lange tocht van het meest noordelijke puntje van Nieuw-Zeeland naar het meest zuidelijke. "Dwars door de natuur, met soms voor tien dagen aan eten in je rugzak." Dat zijn reis tot nu toe een bijzondere indruk op hem heeft gemaakt is duidelijk. "Het is moeilijk om de ervaring in woorden te bevatten. Het is eigenlijk bijna een overdosis aan avontuur."
Het besluit om te gaan reizen kwam niet uit het niets. Jaren geleden kampte Tom met een drugsverslaving en depressie. "Er moést wat veranderen." Hij kickte af en maakte een bucketlist voor zichzelf, met daarop ook de bijzondere taak om als eerste persoon alle continenten te voet te doorkruisen. Tom had al aardig wat wandeltochten door de wildernis op zijn naam staan, "maar nog nooit zoiets als dit." Het moest en zou een levensveranderende ervaring worden, en dat lijkt al goed te zijn gelukt. "Er zijn wat grijze haren bijgekomen en wat kilo's eraf, maar de wereld zal er nooit meer hetzelfde uitzien."
Het vertrek van Tom uit zijn woonplaats Hardinxveld-Giessendam
Het vertrek van Tom uit zijn woonplaats Hardinxveld-Giessendam © Privéfoto

Tussen hoop en vrees

Zijn reis tot nu toe omschrijft Tom als een unieke ervaring, maar wel één waarbij hij "voortdurend tussen hoop en vrees leefde." Iedere nacht weer de zoektocht naar een slaapplek, verdwaald raken of juist op plekken terechtkomen waar je absoluut niet wilt zijn. "Ik heb huilend langs de weg gestaan en de momenten waarop ik overwoog om er gewoon mee te kappen zijn niet op twee handen te tellen."
De eerste weken van zijn reis waren gevuld met regen en vormden daarmee geen geweldig begin. "Ik heb me toen heel vaak afgevraagd waar ik in hemelsnaam aan begonnen was, maar ik kon niet terug. Er was niks om naar terug te keren: al mijn bezittingen zaten in een rugzak op mijn rug." Dus zette Tom door.
De momenten waarop ik overwoog om er gewoon mee te kappen zijn niet op twee handen te tellen.
Hij vertelt over de drie keer dat hij in de gevangenis is beland en over zijn aanvaringen met lokale autoriteiten. Zoals die keer dat hij door een Bulgaarse agent werd beboet omdat hij aan de verkeerde kant van de weg liep. "De volgende dag zag hij mij aan de andere kant lopen en bekeurde hij me zonder blikken of blozen gewoon nog een keer, terwijl ik aan de andere kant liep."
Of die keer dat hij in Montenegro bijna werd overvallen door een grote groep jongeren. Toen werd hij op het nippertje gered door een Albanees die op het juiste moment zijn autodeur opensloeg en Tom hielp te ontsnappen. Het zijn momenten die hij niet snel zal vergeten.
Op pad in de Montenegrijnse hoofdstad Podgorica
Op pad in de Montenegrijnse hoofdstad Podgorica © Tom Boerman

Van vreemden naar vrienden

Maar bovenal praat Tom graag over de mooie momenten, de ontmoetingen met totale vreemden die hem hun hulp of huis hebben geboden. "Ik was verdwaald in de woestijn van Jordanië en belandde bij een grote bedoeïenfamilie die al twintig jaar geen toerist hadden gezien." De familie bleek desondanks enorm gastvrij en Tom kreeg een slaapplekje aangeboden tussen de geiten. "Maar de geiten waar ik de ene nacht tussen sliep, werden de volgende dag aan me geserveerd", lacht hij.
Hij weet ook nog goed het moment dat zijn leven werd gered door een hoogbejaarde vrouw in de Amerikaanse staat Idaho. "Ik ging 's avonds in de vrieskou van deur tot deur om om een slaapplek te vragen, maar mensen deden niet open of weigerden. Toen heb ik wel even huilend naast de weg gezeten." Gelukkig voor Tom zag de vrouw zijn wanhopige situatie en bood zij hem een warme maaltijd en een slaapplek.
Tom werd gastvrij ontvangen door de bedoeïen in Jordanië
Tom werd gastvrij ontvangen door de bedoeïen in Jordanië © Privéfoto
In sommige gevallen ontstonden uit die ontmoetingen echte vriendschappen. Tom vertelt over een deel van zijn tocht in Oostenrijk, waar hij tijdens noodweer op zoek was naar onderdak. "De man die mij toen heeft meegenomen heeft uiteindelijk nog twee weken met me meegewandeld. Dat is een hele goede vriend geworden."

'Eenzaamheid is mijn partner'

De gastvrijheid van vreemden is voor Tom veel waard. Niet alleen omdat het hem een slaapplek of maaltijd oplevert, maar vooral omdat hij het grootste deel van zijn reis helemaal in zijn eentje doorbrengt. "En als je dagenlang alleen rondzwerft is dat niet alleen zwaar voor je benen, maar ook voor je brein."
Hij beseft goed dat hij zijn sociale leven voor zijn reis heeft opgeofferd. "Er is weinig liefde of contact in mijn leven. Eenzaamheid is mijn partner. Dat is de prijs die je moet betalen om dit te kunnen doen. De realiteit is nou eenmaal dat ik 36 ben, geen partner, geen kinderen en zelfs geen bezit heb." Of hij dan spijt heeft? "Nee, absoluut niet. Ik ben er nog extreem hongerig naar en heb het ervoor over. Ik kan het niemand aanraden, maar kan er zelf geen genoeg van krijgen."
Het grootste deel van de tijd is Tom helemaal alleen
Het grootste deel van de tijd is Tom helemaal alleen © Privéfoto
Helemaal afgesloten van de buitenwereld is Tom niet. Via social media en zijn eigen website kunnen mensen zijn reis volgen. Het heeft hem al de nodige aandacht opgeleverd. Zo stond hij in verschillende buitenlandse kranten en mocht hij zelfs een keer aanschuiven bij Good Morning America, één van de best bekeken ochtendshows in Amerika. "Toen ging het opeens heel hard op social media."
Ik kan het niemand aanraden, maar ik kan er zelf geen genoeg van krijgen.

Eerste theatershow

Binnenkort komt Tom weer naar Nederland om wat zaken te regelen. Er vallen nog flink wat voorbereidingen te treffen voor het volgende deel van zijn reis in Azië en delen van het Midden-Oosten. "O, en ik moet ook ernstig naar de tandarts", lacht Tom. "Ik leef immers van wat de mensen mij geven. En ik wil ook even kijken wie kampioen is geworden in de eredivisie."
Maar er valt nog iets veel belangrijkers te regelen: het voorbereiden van zijn eerste theatershow. In september staat Tom op de planken van theater de Willem in Papendrecht om zijn verhaal te vertellen. "Ik vind het echt heel gaaf dat ik mijn ervaringen kan delen en het publiek door mijn ogen kan laten kijken."
Als hij  niet aan het wandelen is, zien de dagen van Tom er zo uit
Als hij niet aan het wandelen is, zien de dagen van Tom er zo uit © Privéfoto
De terugkeer naar Nederland zal na zijn lange reis wel even wennen zijn, geeft Tom toe. Al helemaal omdat hij twee jaar geleden vertrok uit een Nederland dat nog midden in een coronapandemie zat. "Ik heb nog niet op een vol terras gezeten", lacht hij. "Waar de rest van de wereld weer door is gegaan na corona, heb ik me eigenlijk volledig buiten de werkelijkheid begeven."

Geen doel, maar een levensstijl

Met 'pas' 15 duizend kilometer op de teller heeft Tom nog een hele reis te gaan om zijn doel van 40 duizend kilometer te halen. Ondanks alle tegenslagen en dieptepunten, of juist dankzij de ervaringen en hoogtepunten, kijkt hij daar alleen maar naar uit. Wat hij daarna gaat doen? "Geen idee. Dit is voor mij een levensstijl geworden, geen doel. Je moet geen slaaf worden van je doel, maar flexibel blijven. Ik leef niet volgens een plan, maar heb wel een visie."
Die visie bestaat volgens Tom vooral uit het helpen van mensen door zijn reis te maken. Niet alleen als inspiratiebron, maar ook met de poten in de klei. "Ik heb tijdens mijn reis zoveel ellende gezien en het liet me maar niet los dat die mensen geen hulp kregen. Met mijn stichting I Walk Around The World zijn we nu vier scholen aan het bouwen in Nepal. We hebben nu voldoende geld om de eerste te bouwen. Er zijn al toiletten en stromend water. Zo helpen we uiteindelijk 900 kinderen."
Wie Tom, zijn reis en zijn stichting wil steunen, kan dat doen via de website of door hem te volgen op Instagram.

💬 WhatsApp ons!
Heb jij een tip voor de redactie? Stuur ons een bericht, foto of filmpje via WhatsApp ons of Mail: nieuws@rijnmond.nl