Brute inbraak breekt juwelier Abeer: 'Ik houd van mijn werk, maar de winkel is een vloek geworden'

Als zondagnacht een telefoontje van de meldkamer binnenkomt, gaan bij de familie Fahad nog niet meteen alle alarmbellen rinkelen. Het gebeurt vaker dat het vals alarm is. Maar dit keer is het wel foute boel: er is duidelijk op de beelden te zien dat er is ingebroken. "Toen wisten we meteen dat het mis was", vertelt Tamara, de dochter van Abeer. Op de moment dat de eigenaresse het even te kwaad krijgt, neemt ze het woord van haar moeder over.

Op de beelden is te zien dat de mannen met kracht het rolluik forceren en vervolgens de vitrineruit vernielen. Een van de mannen kruipt door het gat en slaat in de winkel een aantal etalages in. De politie haast zich na de melding naar de winkel en treft een enorme ravage aan, maar van de verdachten is geen spoor meer te bekennen. Hoe ze zijn gevlucht en waarheen, is nog niet bekend.

De eerste schatting van de schade ligt op 100.000 euro, maar Abeer vermoedt dat dit bedrag nog hoger komt te liggen. "Ik ben de hele nacht bezig geweest. Ze wisten duidelijk wat ze moesten doen. Er is bijvoorbeeld een diamanten ring met een waarde van 17.000 euro en een display met een waarde van 15.000 euro weg.”

Hoewel de shock ontzettend groot is, komt de inbraak niet helemaal uit de lucht vallen. "Er zijn de laatste tijd wat rare dingen gebeurd, waardoor we dachten: er gaat binnenkort iets gebeuren. De politie was op de hoogte en extra alert”, legt Tamara uit. Met man en macht is geprobeerd om de winkel zo goed mogelijk te beschermen.

”We hebben echt het geluk dat de politie in de omgeving hier zo lief is. Er kwam dagelijks politie langs. En de winkel is net een gevangenis, zo goed is hij beveiligd.” Toch zit de angst er ook vóór de inbraak al goed in. Abeer: “We leven sinds december in onzekerheid en stress. Het is geen leven. Als ik thuis met de auto aankom, durf ik niet alleen uit te stappen. Dan moet ik mijn man of de buren bellen om mij naar huis te begeleiden. Onze levens zijn verpest. Ik houd van mijn werk, het is als een kind van mij, maar de winkel is een vloek geworden.”

Na de gitzwarte dag in 2016 is de vrees voor een overval er altijd. Op 27 januari 2016 komt een man met een kalasjnikov tijdens openingsuren de winkel binnen. Abeer wordt hierbij bewusteloos geslagen en houdt hier lichamelijke schade aan over. “Ze hebben me op mijn handen en mijn hoofd geslagen. Ik heb nog steeds een litteken op mijn hoofd.”

Ook van het trauma dat ze hiervan heeft opgelopen, is ze nog niet hersteld. “Ze kan er nog bijvoorbeeld nog steeds niet tegen als ze glas hoort vallen”, zegt Tamara. "Ze heeft de dader in zijn ogen gekeken tijdens de rechtszaak. Mijn moeder gaat die blik nooit meer vergeten. En dan komt er nu zoiets. Alle trauma’s komen weer omhoog.”

Met de inbraak van begin deze week zijn alle oude wonden weer opengereten. “Het litteken wordt alleen maar groter en groter.” Het gaat niet goed met Abeer. “Ik ben verlamd in mijn hoofd. Ik ben de weg kwijt.”

Andere gebeurtenissen uit het verleden spelen ook een rol. “Mijn moeder heeft een zwaar verleden. Toen wij nog klein waren, heeft ze keihard gewerkt bij TNT Post. Nachtdiensten, zodat ze overdag voor ons kon zorgen. Ze komen uit Irak en hebben zichzelf omhoog weten te werken van letterlijk nul. Zichzelf opgebouwd tot waar ze nu zijn en het wordt continu kapotgemaakt.”

Ook tijdens de coronapandemie had de juwelierszaak het moeilijk. “We hebben zo goed als geen steun gehad. Hoe kunnen we als zaak overeind blijven staan?”

Hoewel de juwelierszaak ‘haar kind, hobby en liefde’ is, weet Abeer niet of ze er nog langer mee wil doorgaan. “Ik denk dat ik ermee stop. Ik wil niet, maar ik word nu gedwongen. Ik ben bang dat ze de volgende keer aan mij komen. Volgende keer kan het me mijn leven kosten. Het gaat verder en verder. Straks komen ze naar mijn huis. We hebben niks, maar dat weten de overvallers niet. Alles is van me afgepakt.”

“Mijn moeder vraagt altijd heel veel van zichzelf en klaagt nooit”, zegt Tamara. “Ze gaat altijd maar door. Ik ben bang dat het punt komt dat ze instort, want ze geeft dat zelf niet goed aan. Wij hebben zoiets van: je moet even op de rem drukken en aan jezelf denken.” Abeer vindt dat ook. “Het is de druppel.”’

De politie zegt dringend op zoek te zijn naar het drietal dat verantwoordelijk is voor deze daad en komt ook graag in contact met getuigen die mogelijk iets gehoord of gezien hebben, of meer weten.