nieuws
Column: Een links-rechts verbond dan maar?
12 maart 2018, 21:04 • 3 minuten leestijd
Rotterdam is booming, ook als het gaat om de gemeenteraadsverkiezingen. Heel Nederland kijkt mee. Helaas. De campagnes blinken uit in extremen, die ver weg dwalen van de Rotterdamse praktijk. Maar er is nog hoop.
Een eerste stap: het ‘links-islamitische blok’ is geklapt, door een absurde, oude tweet van Nida. Daarin worden Israël en IS op een lijn gezet. Het voedde de gedachte dat PvdA, GroenLinks en SP het Paard van Troje hadden binnengehaald met Nida.
Want had ‘de lange arm van Erdogan’ de partij van Nourdin el Ouali niet ook reeds bereikt? En hoe zat het met de sympathieën van Nida voor Hamas?
Maar bovendien: wat heeft dit alles met Rotterdam te maken? Daar zit het probleem. Dat links-islamitische verbond was een campagnetruc. Het heeft wel wat zieligs: op eigen kracht kunnen de linkse partijen het niet redden, dus schuilen ze bij elkaar. De PvdA, dat eens de absolute meerderheid had in de stad, moet noodgedwongen de handjes van anderen vasthouden. Uit wanhoop.
Baudet
Dat heet ‘strategisch denken’. Op de rechterflank is hetzelfde gebeurd. Leefbaar Rotterdam dacht slim te zijn door een alliantie aan te gaan met de rijzende ster Thierry Baudet. Diens Forum voor Democratie is inmiddels nadrukkelijk in opspraak geraakt.
Baudets interesse voor de Amerikaanse racist Jared Taylor en Frankrijks bekendste anti-semiet Jean-Marie Le Pen lijken aan te sluiten bij de theorieën over ‘homeopathische verdunning’ en Thierry's droom van een ‘dominant blank Europa.’ De opmerkingen van zijn getrouwe Yernaz Ramataursing over ras en huidskleur kwamen in dat licht niet heel onverwacht.
D66 zegt zelfs: afstand nemen, anders is een nieuw huwelijk in Rotterdam onmogelijk. Waarop Lennard van Mil, kandidaat voor Leefbaar Rotterdam, uit de heup schoot met 'Pechtold, moordenaar.' Gezellig.
Successtory
Ik heb wel te doen met Leefbaar Rotterdam. Het is de beste en meest succesvolle lokale partij van Nederland. Een stabiele factor in de gemeenteraad en het College. Zij mag best enige credits opeisen voor de Rotterdams successtory. En dan wordt zij nu bezoedeld door een arrogante Amsterdammer, die Rotterdam vooral
vindt.
Maar ja, dat is het gevolg van dat strategisch denken. Van een campagne voeren om er zelf beter van te worden. Een campagne met onnodige emoties. Dat zagen we ook bij het islamdebat. PvdA-lijsttrekker Barbara Kathmann vond dat columniste en Leefbaar-lieveling Ebru Umar geen podium had mogen krijgen. (Hallo, vrijheid van meningsuiting!) Umar reageerde door Kathman een NSB’er te noemen. (Hallo demonisering!)
Fittie
Deze fittie verhult wat iedere politiek watcher weet: dat de verschillen tussen de lokale partijen helemaal niet zo groot zijn. Leefbaar ‘regeerde’ van 2002 tot 2006 en van 2014 tot 2018. Daartussen de PvdA met tal van andere partijen. Was dat toen een heel andere stad? Welnee.
Nog minder dan tien dagen te gaan. Het kan nog. Verlaat Israel, Turkije, Amsterdam en Frankrijk. Het hoeft niet een keuze te worden tussen de linkse leegte en het rechts racisme. Het kan ook gewoon gaan over Rotterdam. Over armoede, zorg, onderwijs, milieu.
Als Leefbaar in navolging van PvdA, SP en GroenLinks nou die alliantie vaarwel zegt, zodat ze naar elkaar kunnen groeien? Een links-rechts verbond? Leefbaar Rotterdam heeft de stad volgeplakt met borden: “Voor onze stad”. Inderdaad, jongens. Doe het een keer voor onze stad.
Paul Verspeek is verslaggever bij RTV Rijnmond
