FEYENOORD KAMPIOEN

Magda (88) is terminaal ziek, maar weet één ding zeker: ze zal Feyenoord kampioen zien worden

Mevrouw Van Tiel gelooft er heilig in: voor het eerst sinds 2017 wordt Feyenoord weer kampioen.
Mevrouw Van Tiel gelooft er heilig in: voor het eerst sinds 2017 wordt Feyenoord weer kampioen. © privécollectie familie Van Tiel
"Het was de avond van m'n leven. Die volle, zingende Kuip toen ik op m'n brancard binnen werd gereden. Ja, toen was ik wel even emotioneel. Maar ik dacht ook: ik kan hier toch niet een potje gaan zitten janken?" Magda van Tiel is Feyenoord-supporter. Ze is ziek en heeft niet lang meer te leven, maar het aanstaande kampioenschap geeft haar kracht.
Ze heeft een fijne kamer in Hospice De Waterlelie in Spijkenisse en de mensen zijn heel goed voor haar, zegt ze. Mevrouw van Tiel is scherp en slim, maakt grapjes en glundert als ze over haar kinderen, kleinkinderen en Feyenoord praat. De hoogbejaarde dame leeft diep in blessuretijd, nadat de dokter haar eerder nog drie maanden gaf. Die zijn eigenlijk al voorbij, maar ze is er nog. Mevrouw van Tiel is taai en ze wil de schaal.
"Het is soms best moeilijk nu, maar Feyenoord geeft me vreugde in mijn leven", vertelt de 88-jarige, terwijl ze in haar grote stoel zit. "Ik ben blij dat het zo goed gaat. Iedere keer als ze hebben gewonnen, denk ik: oh heerlijk, we zijn er bijna. Het kampioenschap, ik wil het meemaken."
Mevrouw van Tiel volgt de wedstrijden steevast via Radio Rijnmond en soms op de televisie. Na afloop belt ze vaak met kleinzoon Jochem en neef Huub. Dan bespreken ze de wedstrijd. "Als Feyenoord won in een grote Europese wedstrijd, dan zeiden ze: de Kuip trilt. M'n neef zat er altijd, terug in de auto belde hij me. Dan zei hij dat hij een traantje had moeten wegpinken. Ik ook, zei ik dan." Het zijn herinneringen die ze koestert, de talloze gesprekken over Feyenoord met de mensen die dichtbij haar staan.
Mevrouw Van Tiel met familieleden in haar geliefde Kuip
Mevrouw Van Tiel met familieleden in haar geliefde Kuip © privécollectie familie Van Tiel
Pijn heeft ze gelukkig weinig, maar wel is ze vaak misselijk. Dat gaat soms gepaard met kokhalzen. Mevrouw van Tiel heeft kanker en is niet meer te genezen.
Ze vertelt hoe ze haar levenseinde in eigen hand heeft met een euthenasieverklaring. Het aanstaande kampioenschap van Feyenoord is een mijlpaal. "Ik hoop dat ik het haal. Ik denk het wel. Daarna kijk ik wel hoe ik me voel." Zoon Peter (67) zit ook in de kamer en kijkt trots naar zijn sterke en nuchtere moeder.
De liefde voor Feyenoord ontstond bij mevrouw Van Tiel via haar kinderen. "Toen ze nog heel klein waren had ik er eigenlijk helemaal geen belangstelling voor. Maar Peter ging voetballen. Toen kwam ik er een beetje in. Later kreeg mijn jongste dochter Sandra verkering met een fanatieke Feyenoord-supporter. Zo begon het te groeien. Op die manier ben ik erin gerold. Sandra was trouwens helemaal weg van Joop Hiele, de keeper."
"Wat ik zo mooi vind aan de club? Het harde werken en doorzetten. En Rotterdam natuurlijk. Ik kom zelf uit Rotterdam. We hebben de stad weer opgebouwd na de oorlog. Net als Feyenoord eigenlijk: opstaan en weer doorgaan."
Magda Van Tiel met de Stichting Ambulance Wens naar Feyenoord-AZ
Magda Van Tiel met de Stichting Ambulance Wens naar Feyenoord-AZ © privécollectie familie Van Tiel
Dankzij de Stichting Ambulance Wens heeft mevrouw Van Tiel drie maanden geleden op onvergetelijke wijze afscheid kunnen nemen van De Kuip, toen Feyenoord met 2-1 van AZ won. "Het was de avond van mijn leven", zegt ze nu. "De verpleegkundige van het hospice hoorde mij over de club praten. Ze vroeg wat ik het allerliefst zou willen. Naar Feyenoord, zei ik."
"Het regende zachtjes die avond en het stadion zong zo mooi. Ik kwam naar binnen op de ambulancebrancard. Dan zie je zo'n hele grote Kuip met al die zingende mensen. De lichtmasten waren uit, het was donker. Het raakte me diep en ik werd geëmotioneerd. Het vuurwerk was ook zo prachtig. Maar ik dacht: ik kan hier toch niet een potje gaan zitten janken?
"De lichtmasten gingen vervolgens in één klap aan, dat was heel spectaculair. Dat doen ze speciaal voor jou, zei de ambulancebroeder die bij me was", glimlacht mevrouw Van Tiel.
Alles klopte die avond in februari. "Mijn laatste wedstrijd daarvoor was de afscheidswedstrijd van Ronald Koeman als speler in 1997. Dit was de nummer één tegen de nummer twee. Feyenoord won in blessuretijd. Het was zo onbeschrijflijk mooi. Ik denk dat ze wonnen, omdat ik erbij was", lacht mevrouw Van Tiel hartelijk. "Bij ieder doelpunt zeiden ze: kijk, je brengt geluk!"
Een videoboodschap van je held: John de Wolf
Een videoboodschap van je held: John de Wolf © privécollectie familie Van Tiel
Na afloop hoopte ze even met haar favoriete Feyenoorder, John de Wolf, te kunnen praten. Maar die was druk met de nasleep van de hectische laatste minuten. Later stuurde de assistent-trainer en stoere oud-verdediger haar een videoboodschap. "Hij vertelde me dat het heel erg goed ging met Feyenoord. En dat ze straks een grote prijs wilden pakken. Hij hoopte dat ik het allemaal nog mee ging maken. Ik vond het heel mooi om te horen."
"Ik ben 88 jaar en Feyenoord zit in mijn hart. Het is een gewone club, maar wel van hard aanpakken en niet zeuren. Geen woorden, maar daden. Zo ben ik zelf ook wel een beetje. Ik vind het geweldig dat ze nu kampioen worden. Ik hou het vol, want ik wil het wel meemaken. We zijn er bijna."

💬 WhatsApp ons!
Heb jij een tip voor de redactie? Stuur ons een bericht, foto of filmpje via WhatsApp ons of Mail: nieuws@rijnmond.nl