Theo keek graag toe hoe de brandweer het vuur doofde dat hij had aangestoken in auto's van vreemden

Hij was vaak in de buurt van de kazerne aan de Tramweg in Oude-Tonge te vinden en als er brand was, dan stond hij elke keer met zijn neus vooraan. Het was meer dan de kinderlijke wens om in een grote, rode brandweerwagen te zitten. Dit moest zijn baan worden, maar helaas.

"Een vriend van mij solliciteerde ook en die werd wel aangenomen. Zijn schoonvader is commandant bij de brandweer. Die ging ook over het personeel en ik kon niet accepteren dat die man het misschien was die mij heeft tegengehouden."

Dat maalde allemaal door het hoofd van Theo als hij op de fiets zat. Soms werd het hem teveel en dan kwam die aansteker tevoorschijn. Hij hield hem net zo lang bij de wielkast van een auto of het raam van een caravan tot het vlam vatte. Eén auto en de caravan konden als verloren worden beschouwd, een tweede auto raakte zwaar beschadigd.

Ja, het gaf een rotgevoel dat hij gepakt kon worden, zegt hij. "Maar ik werd er ook blij van om de brandweer door mijn toedoen in actie te zien komen."

Dinsdag zit hij schuldbewust in de rechtszaal in Dordrecht. Theo is pas 19 jaar en was 18 toen het gebeurde. Bij de politie heeft hij alles bekend en zelf nog wat brandjes in containers opgebiecht. Huilend leest hij een excuusbrief voor aan de gedupeerden. "Ik heb oprechte spijt en zie nu in dat het fout was. Ik begrijp jullie gevoelens van verdriet en onmacht. Ik vraag jullie het mij te vergeven."

Hij wil de slachtoffers ook op het hart drukken dat de brandstichtingen nooit op de persoon waren gericht. Het was maar net wat hij tegenkwam, onderweg op de fiets.

De gedupeerden wisten dat natuurlijk niet, zegt de rechter. "Die dachten dat het bewust was gedaan en zij zelf misschien gevaar liepen. Dat er iemand een brandend voorwerp door de brievenbus zou kunnen gooien."

Zo is er het verhaal van de man die zijn spaarcentjes had gestopt in een caravan en daar lekker wilde gaan klussen, tot de brand er abrupt een einde aan maakte. Dat niet alleen, het maakte hem angstig en hij meldde zich zelfs ziek. "Dat is confronterend om te horen", zegt Theo in de rechtszaal.

De brandstichtingen waren in een periode van een half jaar, tussen november 2021 en juni 2022. De laatste keer, een autobrand in Nieuwe-Tonge, stond hij op camerabeelden en liep zo tegen de lamp. Het Openbaar Ministerie vindt het te prijzen dat hij niet alleen bekende, maar zelf nog een paar branden noemde. "Dat geeft aan dat hij schoon schip wil maken."

Het OM eist een werkstraf van 90 uur en een voorwaardelijke celstraf van twee maanden. Maar dan wel jeugddetentie: de verdachte is vanwege zijn jonge leeftijd berecht volgens het jeugdstrafrecht. Het OM wil dat hij twee jaar lang contact houdt met de reclassering, zodat zij hem in de gaten kunnen houden. Geen zorgen, zegt Theo. "Dit zal ik echt nooit, nooit meer doen."

De rechtbank doet over twee weken uitspraak. "Uw spijtbetuiging komt oprecht over", geeft de rechter hem alvast mee.

Theo is op zoek naar een baan maar dat moet er wel een zijn met actie. "Ik wil graag iets betekenen voor andere mensen en dat heb ik de afgelopen tijd niet gedaan. Ik denk aan de reddingsbrigade, of de beveiliging. Maar brandweerman, nee, dat heb ik uit mijn hoofd gezet."