ARCHIEF RIJNMOND 6 mei 2018 - Zuinig aan

Dat doe ik feitelijk al een tijdje.
En ik verwacht dat ik dat ook nog wel een tijdje blíjf doen.

Het is nodig door de financiële situatie waarin mijn vrouw en ik ons hebben gestort. Een paar maanden geleden heeft mijn vrouw haar werk opgezegd. En daarmee haar inkomen.

Wat betreft levensgeluk kijkt dat heel goed uit te pakken.
Mijn vrouw heeft eindelijk de tijd en de energie voor andere bezigheden, waaronder nogal wat creatieve uitingen.
Maar we moeten dus meer dan ooit letten op onze uitgaven.
We hebben onszelf veroordeeld tot een zekere vrekkigheid.

Hoe bevalt dat?

Nou, om de waarheid te zeggen: het valt mee.

Kijk, echte armoede lijkt me héél vervelend.
Als je niet meer weet hoe je je vaste lasten moet betalen.
Als je heel erg moet beknibbelen op eten.
Als je jezelf allerlei wezenlijke dingen moet ontzeggen omdat je er het geld niet voor hebt.

Maar in ons bestaan bleek wel wat rek te zitten.

Mijn vrouw en ik maken graag wandelingen met de hond.
Dat hoeft niks te kosten.
Want niet elke wandeling hoeft langs een terras te voeren met versnaperingen. Je kunt het ook zo plannen dat je vooraf of achteraf thuis wat eet.

Mijn vrouw en ik lezen graag.
En ja, je kunt elk boek dat je interessant lijkt meteen aanschaffen in de boekwinkel, je kunt het ook lenen uit de bieb, zoals mijn vrouw nu doet. Of een gewild boek op een verlangenlijstje zetten voor de langere termijn, zoals ik doe. Misschien dient zich dan later een mogelijkheid aan om het binnen te hengelen, of blijkt je interesse te doven.

Ik verzamel muziek. Ik vertel u niks nieuws.
Je kunt van alles en nog wat kopen om het – in mijn geval vaak: onbeluisterd – in de kast te zetten. Je kunt ook denken: hoe wezenlijk is dit plaatje? En is er geen mogelijkheid om iets ànders eerst te verkopen, en dat geld te gebruiken voor nieuwe aankopen?
Zo probeer ik het nu zo’n beetje te doen.

En dat voelt allemaal nauwelijks als een beperking.
Er schuilt zelfs iets in van een zekere bevrijding.

Het doet mij een beetje denken aan een reis door Azië die ik meer dan 25 jaar geleden samen met een vriendin heb gemaakt. Een reis van twee maanden, met een beperkt budget, en met zo min mogelijk bagage.
Wij hadden alleen allebei een klein rugzakje bij ons. Rugzakjes die in het vliegtuig mee konden als handbagage. En om dat zo te houden, reisden we volgens het devies: eens in de paar dagen wat kleren wassen en onderweg niks kopen.

Vooral dat laatste voelde bijna weldadig aan, niks kopen.
Leuke spullen in winkels, hebbedingetjes op marktjes, souvenirs op het strand: we hoefden er niet over na te denken, en we hoefden er niet over te gaan soebatten. We gingen het niet doen.

Het dwong ons denk ik om ons nòg meer te verlaten op onze indrukken in het hier en nu.
Het enige dat we konden meenemen, waren de ervaringen die we nu opdeden.

Dat voelde geregeld aan als rijkdom.

En iets daarvan proef ik in het nieuwe, minder kapitaalkrachtige bestaan dat ik met mijn vrouw leid.
Jezelf overgeven aan de kunst van het zo licht mogelijk reizen en het leven in het moment.

SPEELLIJST

DE TUNE
1. Ik mis je – John Verkroost

POP
2. Bankje in de zon - The Kik
3. I protect her from the rain - The Eddysons
4. Keep in touch - The Free

WO 2
5. Rije rije rije in een jeep - De Spelbrekers
6. Wij willen ons landje houden - Joop de Leur & Bob Scholte
7. Drie eskadrons - Gerard Cox & Erik van der Wurff

FIEN DE LA MAR
8. Ik wil gelukkig zijn - Fien de la Mar
9. Om alles - Jasperina de Jong
10. Waar is Fien - Ensemble
11. Ik ben een bouwer - Gerard Cox
12. We bouwen een theater - Jasperina de Jong & Gerard Cox

13. Asi - Carel Kraayenhof & Sexteto Canyengue