Ringetje voor Hoeksche Waardse uilskuikens

Voorzichtig haalt Marco Lodder, coördinator van de Uilenwerkgroep, de uilskuikens uit de broedkasten. De meeste zijn nog bedekt met een laagje dons. "Pluizenballetjes zijn het, mooi hè!"

In een linnen tasje worden ze naar een tafel gebracht waar het ringen kan beginnen. De kerkuiltjes worden ook gewogen. Verder wordt gekeken hoeveel dagen oud ze zijn en of het mannetjes of vrouwtjes zijn.

"Het belangrijkste is de uilen met de nestkasten een veilige omgeving bieden, waar ze rustig uit kunnen vliegen", legt Lodder uit. "Maar het is helemaal mooi dat we op deze manier ook data kunnen verzamelen en in de gaten kunnen houden hoe het verder met ze gaat."

De meeste uilen staan al een tijd op de Rode Lijst van Nederlandse broedvogels, omdat het zeldzame en kwetsbare vogels zijn. De werkgroep zit in de Hoeksche Waard, waar het steeds beter gaat met de vogelsoort. "Vorig jaar hadden we zelfs een recordjaar met meer dan dertig broedsels."

Opvallend is dat de jongen tijdens het onderzoeken en ringen ontzettend rustig blijven. "Ze vallen zelfs regelmatig in slaap terwijl we bezig zijn."

Er hangen nu zo'n honderd broedkasten in de Hoeksche Waard. De werkgroep is altijd op zoek naar meer geschikte locaties. Waar de kasten hangen wordt niet bekendgemaakt, omdat de uilen juist rust nodig hebben.

De kerkuiltjes vliegen uit als ze ongeveer zestig dagen oud zijn. "En dan hopen we ze pas weer te zien als ze zelf in de nestkast zitten met jongen."