nieuws

Rijnmond Staat Stil bij Mark Hoogstad

De journalist Mark Hoogstad volgde jarenlang de Rotterdamse gemeenteraad, de 'kaasstolp aan de Coolsingel', zoals hij het noemt. Vorig jaar verliet hij het AD/RD, begon voor zichzelf en publiceerde het boek "Rotterdam, stad van twee snelheden".
Als de Rotterdamse Bob Woodward schreef hij een klassieke inside story, over het gekonkelfoes op het Stadhuis. Over politici, die zichzelf belangrijker vinden dan de stad.
Op de dag van het verschijnen van Rotterdam, stad van twee snelheden was hij die ochtend nog naar het ziekenhuis geweest, voor een MRI-scan. Het succes van het boek werd al snel overschaduwd door een onheilstijding: Mark Hoogstad bleek ongeneeslijk ziek.
"Twee weken geleden zei de arts tegen mij: 'als je de zon nog ergens wilt zien ondergaan, moet je nu gaan.' Dat kwam hard aan. Maar ja, ik ben niet zo van het paragliden in Oezbekistan. Ik geniet nu van de kleine dingen in het leven. Ik voel de warmte van mijn gezin en van de reacties uit de politiek. Ook van mensen waar ik behoorlijk kritisch op ben geweest."

Eerdmans


Terwijl hij steeds zieker werd, schreef hij nog een extra hoofdstuk voor het boek, voor een herdruk. Over de coalitievorming en hoe Leefbaar Rotterdam het nakijken had. Thuis in Rotterdam-Noord, tijdens een lang gesprek, veert hij onmiddellijk op. "Joost Eerdmans heeft het uit zijn handen laten glippen. Het is een hele aardige vent, deed het goed bij de verkiezingen, maar het is gewoon geen licht."
Hoogstad citeert oud-raadslid Dries Mosch van Leefbaar: 'Joost kijkt niet verder dan de binnenkant van zijn brillenglazen.' "Maar ik ben ook heel positief over Leefbaar Rotterdam. Er moest wat gebeuren in de stad. Krachtige bestuurders als Marco Pastors hebben de bezems ter hand genomen. Indrukwekkend en voortvarend. Ze zetten daarmee de toon voor de latere colleges, waarin de PvdA het Leefbaar-beleid heeft overgenomen."
Bovendien, Mark Hoogstad spaart ook de andere partijen niet. Hij schetst een ontluisterend beeld van de Rotterdams D66-fractie, die slaafs de Grote Leider Pechtold moest volgen. Ongezouten is hij over Ahmed Aboutaleb. "Ik heb heel veel respect voor de burgemeester, het is een fijn en warm mens. Het is ook een ijdeltuit. Wat ik Aboutaleb in al die jaren nooit heb horen zeggen is 'goh, nu ik er nog eens over nadenk, daar heeft u wel gelijk in'. Hij heeft de wijsheid in pacht."

Chauffeur


Een prominente rol in het boek is weggelegd voor de al genoemde Dries Mosch. Omdat Mark Hoogstad in toenemende mate moeite heeft met lopen, fungeert Mosch als zijn persoonlijke chauffeur. "Anderen zeggen het, hij doet het. Een fantastische man met een hele geschiedenis. Dries staat voor mij voor het naoorlogse Rotterdam."
Welke ambities heeft Mark Hoogstad nog? "Ik heb veel van mij afgeschreven, om de ziekte een plek te geven. Maar dat zijn heel persoonlijke verhalen. Misschien alleen voor mijn dochters. Ik weet nog niet of ik het ga publiceren. Ik moet nog kijken, ik heb geen haast. En ja, het heilige moeten is er niet meer. Het klinkt misschien een tikje arrogant, maar ik denk dat ik mij al wel heb bewezen."
Voor het lange radio-interview: klik bovenaan op de blauwe tegel

💬 WhatsApp ons!
Heb jij een tip voor de redactie? Stuur ons een bericht, foto of filmpje via WhatsApp ons of Mail: nieuws@rijnmond.nl