Radeloze moeder roept om hulp: 'We kunnen nergens terecht'

"Er moet toch ergens in Nederland een instantie te vinden zijn die zegt: 'ik weet niet of we veel voor jullie kunnen betekenen, maar we willen het in ieder geval proberen!' Omdat Mette gewoon niet gemist kan worden door haar ouders, haar zusjes, opa en alle andere mensen die zoveel van haar houden", schrijft Marjolein van Heemst, een vriendin van Marleen uit wanhoop op Facebook.

Mette lijdt aan katatonie, een ziekte waardoor ze niet goed kan reageren op de omgeving, maar wel wakker en mentaal helder is. Daarnaast heeft ze een eetstoornis en is ze depressief.

Anderhalf jaar geleden zat Mette niet zo goed in haar vel. Ze was altijd al verlegen en vond haar plekje niet in de klas. "Mette is geen meisje van deze tijd", legt haar moeder uit. "Ze snapt het niet. Waarom nemen mensen zoveel selfies en zitten ze de hele dag op internet?" Toen ze in haar tweede jaar van klas wisselde, kon ze haar plekje niet vinden en werd alleen maar stiller.

Haar ouders zochten hulp, maar dat bleek niet zo makkelijk. Tijdens de lange zoektocht naar hulp gleed Mette meer en meer achteruit. Moeder Marleen: "De ene wil haar niet hebben want het is te moeilijk, de ander wil haar niet hebben want ze is geen 18. Het ziekenhuis wil haar niet want het is psychisch, psychiatrische instellingen kunnen haar niet aannemen want ze kunnen vaak geen sondevoeding en infuus geven. We kunnen nergens terecht."

Het gaat zo slecht met Mette dat haar moeder voor het ergste vreest. "Mijn gevoel zegt dat het niet goed af gaat lopen", vertelt Marleen. Bij de vraag hoe ze zich sterk houdt, moet ze lang nadenken. "Ik doe net alsof. Ik heb nog drie meisjes rondlopen, dan probeer je toch normaal te doen."