nieuws

Rotterdamse zocht familie en liefde bij IS

Raqqa in Syrië
Raqqa in Syrië
Ze buigt voorover in de rechtszaal en barst in snikken uit. "Ik ben altijd anders geweest. Daar, in Syrië, zou ik eindelijk een gelijke zijn."
Oum Z.(25) was van februari 2015 tot maart 2016 lid van IS, Islamitische Staat in Syrië en Irak. Ze legde de eed van trouw af, sloot een huwelijk met een Duitse jihad-strijder en accepteerde een maandelijkse toelage van IS. Maar ze benadrukt: ik heb mij vergist. Het was een grote fout. Maar eenmaal in het kalifaat was er geen weg terug.
De Rotterdamse vertelt de rechter over haar moeilijke leven. Als een lange, onvermijdelijke aanloop naar Syrië. De kleine vrouw, geboren in Marokko, is gehandicapt "Mijn biologische ouders hebben mij niet geaccepteerd. Ik ben geadopteerd, maar in dat gezin ontstonden ook problemen. Ze vroegen mij op mijzelf te gaan wonen. Ik voelde mij opnieuw verstoten, in de put gegooid."
Oum Z. komt via social media in contact met vrouwen, die begrip voor haar hebben. Ze blijken van IS te zijn. "Ze voelden mijn zwakke punten, speelden daar op in. 'Wij zijn jouw familie', zeiden ze. Dat sprak mij aan: onvoorwaardelijke liefde van zusters en broeders binnen de islam."

Autonoom

Als Oum naar Turkije vertrekt voor een consult over een kaakoperatie, heeft ze weer contact met de 'zusters'. Ze laat zich overhalen de grens met Syrië te passeren, zonder haar familie in Nederland te informeren. "Ik was door mijn handicap afhankelijk van anderen geworden. Ik was het zat en wilde laten zien dat ik autonoom was."
Ze belandt in Raqqa in een vrouwenhuis. Het is een tegenvaller. Ze moet haar telefoon afstaan en mag geen gebruik van internet maken. "Ik mocht ook mijn moeder niet bellen. 'Je bent nu in een andere wereld', zeiden ze."
Oum Z. moet een nikab dragen, zeker als ze naar buiten wil. Daar komt ze niet vaak, vanwege het gevaar van beschietingen. Buiten valt haar iets op: "Overal staan van die kleine hutjes, waar continu IS-films worden vertoond. Met toespraken en beelden van onthoofdingen. Ik dacht: mijn God, waar ben ik terechtgekomen?"

Naïef

"U wist toch wel waar IS voor stond?", vraagt de rechter haar. "Achteraf vind ik het ook naïef, maar de zusters hadden gezegd dat het bij hen fijn was. Je merkte niets van de oorlog. Dat zou in andere delen zijn. Ik wil het niet goed praten, maar ik was op zoek naar liefde, naar een familie. Ik was emotionele aandacht tekort gekomen."
Binnen anderhalve maand trouwt zij met de boomlange Tarik, geregeld door IS. "U was wel een bijzonder stel", zegt de rechter. "Ja, Mini & Maxi." Het is een van de spaarzame momenten dat de verdachte lacht.
Voor IS houdt zij twitteraccounts bij, waarmee propaganda wordt verspreid. Een foto van de zwarte IS-vlag met de tekst 'Wapper o vlag van eer'. Nederland werd afgeschilderd als land van de kufar, de ongelovigen. 'Nederland moet niet klagen als er aanslagen komen.'

Overleven

Oum Z. zegt dat zij een deel van de tweets heeft geschreven. "Ik moest wel, anders zou ik opvallen. De ergste consequentie als je niet meedeed was executie. Het was puur overleven."
Ze raakt zwanger van Tarik en haar gezondheid gaat achteruit. Ze besluiten te vluchten. "Niet door de zwangerschap, maar omdat ik mij daar niet thuisvoelde. Ze hadden me in alles voorgelogen."
Wat volgt is een barre tocht door de nacht naar Turkije. Oum zit op de rug van Tarik. Als ze gebouwen met Turkse letters zien, huilen ze van geluk, zegt ze.

Kalasjnikov

Tarik wordt uitgeleverd aan Duitsland en is inmiddels veroordeeld tot vijf jaar cel, voor deelname aan een terroristische organisatie. Oum wil de relatie met hem beëindigen, al heeft ze hem nooit als IS-strijder gezien. "Ja, hij had gevechtskleding aan en droeg een kalasjnikov. Maar dat gold voor iedereen. Dat kon je zo op de markt kopen."
Zelf staat zij nu in Rotterdam terecht, ook op verdenking van lidmaatschap van IS. Ze heeft al 235 dagen in voorarrest gezeten en wat justitie betreft is dat voldoende. Wel moet zij, als stok achter de deur, twee jaar cel voorwaardelijk krijgen.
Justitie gelooft er niets van dat zij pas in Turkije besloot naar Syrië te gaan. "Al in Nederland begon zij plotseling een nikab en boerka te dragen. Ze verdiepte zich in het geloof en bekeek IS-filmpjes van onthoofdingen op internet. Ze haalde haar huis deels leeg, nam veel geld op: ze wist allang dat ze naar Syrië ging."
Justitie wijst op de cruciale rol die vrouwen binnen IS spelen."Ze nemen meestal niet direct deel aan de gewapende strijd, maar zorgen voor de propaganda. Ze moeten kinderen baren en nemen de religieuze opvoeding voor hun rekening."

Slachtofferrol

Oum Z. zou teveel een slachtofferrol spelen. Maar justitie heeft ook een dubbel gevoel. "Ze erkent dat zij een fout heeft gemaakt en houdt zich de afgelopen jaren aan de voorwaarden die wij hebben afgesproken. Ik hoop dat zij de normen en waarden van dit land omarmt."
De vrouw is verhuisd naar Zoetermeer en heeft een zoon gekregen, die eveneens gehandicapt is. Ze heeft plannen om weer naar school te gaan. Oum Z. wilde de rechter graag haar verhaal vertellen. "Ik hoop andere mensen te behoeden voor deze fout."

💬 WhatsApp ons!
Heb jij een tip voor de redactie? Stuur ons een bericht, foto of filmpje via WhatsApp ons of Mail: nieuws@rijnmond.nl