nieuws
Hoe verwerkt een kind een traumatische gebeurtenis?
Het familiedrama in Papendrecht en het ongeluk in Oss hebben er flink ingehakt. Niet alleen op volwassenen, maar ook op kinderen hebben deze gebeurtenissen een grote impact."Tijdelijke gedragsveranderingen zoals bedplassen, boze buien of erg stil worden zijn in zo'n situatie normaal", zegt psychotraumatherapeut Theo van Rijnsoever.
Van Rijnsoever is werkzaam bij GGZ-instelling Lucertis in Rotterdam. Zijn expertise ligt bij het behandelen van kinderen en jongeren die een traumatische ervaring hebben meegemaakt.
"Kinderen willen er misschien niét over praten, of willen er juist heel véél over praten", legt Van Rijnsoever uit. "Het is gedrag dat waar ouders van kunnen schrikken, maar die heel normaal zijn voor een kind."
Van Rijnsoever: "Elk kind reageert anders. In de eerste weken na een heftige gebeurtenis zijn alle reacties goede reacties", vertelt hij. Ook een kind dat doorgaat alsof er niks is gebeurd, is volgens hem geen reden voor paniek.
"Ingrijpen hoef je niet. Zeker niet de eerste weken. Volg je kind, biedt een luisterend oor en neem hem serieus. Zorg dat het kind zich veilig voelt."
Kortdurende hulp
Als het kind zich na vier of vijf weken na een traumatische ervaring nog steeds vreemd gedraagt, is het volgens Van Rijnsoever wél tijd om aan de bel te trekken. Een bezoekje aan de huisarts kan dan de eerste stap zijn. "Die weet altijd wel een ingang", vertelt Van Rijnsoever. "Maar zoek dan wel hulp. Met kortdurende therapie kan al veel bereikt worden".
Volgens Van Rijnsoever is het vooral van belang om het kind na een heftige gebeurtenis serieus te nemen en gedragsveranderingen wel te registreren. "Kinderen hebben veel eigen kracht en kunnen goed herstellen. Maar wees wel alert en bagatelliseer het niet. Luister goed naar ze. Fluister ze niks in, maar luister goed en neem de tijd."
