Alida van Daalen op Jeugd Olympische Spelen: Geen medaille, wel een avontuur verder

Van Daalen wil in Argentinië niet alleen pinnetjes hebben, er zijn nog andere doelen. Een medaille bij het discuswerpen en ervaring op doen op een groot evenement. Ze geldt als een groot talent en staat bij de beste drie van de wereld in haar leeftijdscategorie. "Dus ik wil hier ook bij de beste drie komen", luidt haar duidelijke doel. Ze is de dochter van Jacqueline Goormachtigh, die eveneens haar coach is. Goormachtigh nam deel aan de Olympische Spelen van 1996 in Atlanta.

"De cirkel is rond. Ik heb een Spelen meegemaakt en zij nu een Jeugd Olympische Spelen. Ik wil dat ze geniet van haar topsportbestaan. Het is toch leuk dat we hier zijn!" Van Daalen denkt er ook zo over. "Ik ben nog nooit buiten Europa geweest. Dit is supergaaf om mee te maken. Uitkomen voor je land met al die andere sporters erbij. Heel leuk."

Maar de gedrevenheid die Van Daalen heeft (en die moeder Goormachtigh naar eigen zeggen soms miste in haar eigen carrière), zorgt er voor dat het niet alleen de bedoeling is om met een schat aan ervaring terug te keren uit Argentinië, maar dat er ook een medaille in de tas mee terug moet. Dat lukt evenwel niet. Van Daalen had in de trainingen last van haar rug en heeft moeite met het bijzondere wedstrijdformat in Buenos Aires. Er is geen finale, maar er wordt twee dagen gegooid. Van de beste worpen van die twee dagen wordt het gemiddelde genomen.

Donderdag ging het niet goed. "Normaal kom ik in een wedstrijdflow en plaats ik me eerst rustig voor de finale, daarna gooi ik mijn beste worpen. Nu was dat heel anders en daar kon ik niet heel goed mee omgaan." Een mindere eerste dag zorgt er voor dat er net geen medaille wordt gehaald. Op de tweede dag gooide ze met 53.07 haar tweede beste afstand ooit en werd ze derde.

"Ik heb met die worp laten zien dat ik tot de besten behoor, daar hoef ik dan niet zo nodig een bewijs voor. Die medaille komt wel op de echte Olympische Spelen!"