nieuws

Rijnmond Staat Stil bij Roland Vonk

Het is komende zondag een mijlpaal. Een feestelijk moment. Dat ongetwijfeld zonder slingers, toeters en bellen voorbij zal gaan: de duizendste aflevering van het programma Archief Rijnmond.
Roland Vonk zal geheel in zijn eentje, gezeten in de studio van Radio Rijnmond, zijn plaatjes draaien. Een selectie uit zijn unieke collectie, die hij als muzikale voddeman van de regio heeft verzameld. Thuis staan ze in kasten en dozen: CD's en LP's, zover het oog reikt.
"Mensen vragen wel eens hoe het eruit ziet in mijn hoofd. Dan zeg ik altijd: kom eens bij mij thuis kijken. Dan heb je een idee." Het is vol, soms te vol. Maar tegelijk geordend. En er is vooral een schat aan verhalen.

Studies

Wie zijn cv bekijkt, had nooit kunnen bevroeden dat hij nu al twintig jaar 'plaatjes draait'. Studies medicijnen, bouwkunde, psychologie en rechten. Die laatste maakte hij zelfs af.
"Ik kom nog wel eens mensen tegen op straat, die horen wat ik doe en dan zeggen: 'maar jij kon zo goed leren!'"
Er volgt een bulderende lach, zo kenmerkend voor Roland Vonk. In zijn werkkamer schuift hij een grote, ovalen lamp opzij. "Ik heb last van winterdepressies. Die lamp is als het ware het zonnetje in huis."

Dood

In zijn radio-uitzendingen en op Facebook is Vonk heel open over zijn stemmingswisselingen. "Soms word ik wakker en dan weet ik het al: dat gaat weer dagen duren. Wat er dan in mijn hoofd gebeurt? Dan wil ik nog vaker dood, dan ik normaliter al wil."
Aan waardering heeft hij geen gebrek. Archief Rijnmond heeft een grote en trouwe schare fans. De aanstaande jubileum-aflevering bleef niet onopgemerkt. "Dan vind ik zomaar ineens een cassettebandje in de bus van een luisteraar, met een zelfgemaakt lied. Over Archief Rijnmond en de duizendste uitzending."
Het liefst gaat hij door tot ver na zijn pensioen. "Dit past helemaal bij mij. In mijn eentje uitzendingen maken, maar wel weten dat er luisteraars zijn. Op Facebook, waar ik bijna dagelijks verhaaltjes schrijf, is dat hetzelfde: communiceren met mensen die ik niet zie."

Autist

Roland houdt van indirect contact. Contact 'met een zekere vertragingsfactor.' Hij noemt zichzelf 'een sociale autist'. "Het klinkt misschien akelig, maar wat ik het fijnste vind is dit. Ik ben in mijn werkkamer, mijn vrouw is thuis, maar we hoeven helemaal geen contact te hebben. De wetenschap dat zij er is, dat is eigenlijk al voldoende."
Hij zegt niet zonder haar te kunnen, en zonder de hond. "Het geeft structuur aan het leven. Als ik mijn vrouw niet had, zou het op den duur niet goed met mij gaan. Dan zou ik verzinken in melancholie."
Paul Verspeek zoekt Roland Vonk thuis op. Portret van een kluizenaar, die niet alleen kan zijn.

💬 WhatsApp ons!
Heb jij een tip voor de redactie? Stuur ons een bericht, foto of filmpje via WhatsApp ons of Mail: nieuws@rijnmond.nl