nieuws
Tweebosbuurt twijfelt over opzeggingsbrief Vestia
Het is een dilemma voor veel bewoners van de Rotterdamse Tweebosbuurt. Wat te doen met de opzeggingsbrief van woningcorporatie Vestia? Ondertekenen of niet? In de buurt worden 599 woningen en bedrijfsruimten gesloopt om plaats te maken frisse nieuwbouw.
Ze zijn buren en ze gaan prima met elkaar om, maar hun paden zullen zich binnenkort scheiden. Marco de Kok brengt de restanten van zijn reusachtige duiventil naar de vuilnis. Hij heeft inmiddels al een woning in Zuidwijk. Een deur verderop hoopt mevrouw Knipping (88) 'haar oogjes te sluiten' in de Tweebosstraat.
Verpauperen
"Dit was het", zegt vijftiger Marco de Kok zonder al te veel weemoed. Geboren en getogen in de Tweebosstraat gaat hij voor "de eerste en waarschijnlijk de laatste keer" verhuizen. "Ik heb het met al die jaren dat ik hier woon wel zien verpauperen."
Toen de fanatieke duivensporter een aanbod kreeg op Zuidwijk voor een vrijstaande woning mét plek voor zijn duiven bedacht hij zich geen moment. Hij heeft zin in het nieuwe hoofdstuk in zijn leven en verwacht ook vanuit zijn nieuwe stek gevederde successen te kunnen vieren.
Maria Knipping heeft nog de huur nog niet opgezegd. Natuurlijk schrok ze even van de brief die ze begin januari ontving. De vraag tot opzegging heeft een reactietermijn van zes weken en spreekt over juridische stappen als er geen reactie komt.
Niets gevonden
"Ik sta hier echt alleen voor. Ik heb geen internet en dergelijke om een huis mee te zoeken. Daar moet ik mee geholpen worden." Ze maakt zorgen en weet niet goed wat te doen. De adviseur namens Vestia noemt ze 'een aardige man' die zelfs nog belde om prettige kerstdagen te wensen. Maar die ook nog niets voor haar gevonden heeft en van wie ze daarna niets meer hoorde.
Haar hulp heeft thuis al eens gekeken op de computer naar het woningaanbod, maar vond niets wat past bij de kwieke mevrouw Knipping. Ook al doen haar benen niet altijd wat ze wil, ze geniet van het leven, doet haar eigen boodschappen nog, kookt voor zichzelf en doet haar eigen was. Ze houdt van een tuin. Het liefst zou ze naar een woning op de begane grond verhuizen in het groene Vreewijk op Rotterdam-Zuid.
Hulp
Even rondvragen op straat in Tweebosbuurt leert dat er grofweg drie kampen zijn. Een deel van de bewoners heeft opgezegd en hoopt met urgentieverklaring en verhuisvergoeding van duizenden euro's op een prettige nieuwe plek. Een andere groep is uit
niet van plan op te zeggen.
En dan is er ook nog de groep die pas opzegt als er wat nieuws is gevonden. Dat is in principe niet de juiste volgorde, zegt een woordvoerster van Vestia. Pas na opzegging komt het volledige pakket aan hulp vrij. "Men kan gerust zijn, we laten echt niemand op straat belanden. Deze brief is een noodzakelijke juridische stap in het proces. Met jaarlijks 2500 woningen die in de omgeving beschikbaar komen is er echt voldoende beschikbaar."
Stapel verhuisdozen
Mevrouw Knipping zit ondertussen prima in de behaaglijk warme woonkamer, teckel Joepie op schoot. Tachtig jaar woont ze nu in de Tweebosstraat. Maar ze beseft dat het einde van haar huisje aanstaande is. "Dit is niet meer te stoppen." Doos voor doos pakt ze haar boeltje in. Haar hulp bouwt er vervolgens een grote stapel mee in haar slaapkamer.
De term 'juridische stappen' in de brief is geen loze kreet, erkent Vestia. Mensen die niet reageren zullen voor de rechter worden gedaagd. Vanuit het kamp van de tegenstanders van de sloop kwam eerder het advies niet te tekenen totdat hun advocaat met een advies komt.
Daar heeft Marco de Kok geen boodschap aan. "Wat heeft het nou voor zin als je wacht tot het laatste moment. Dan krijg je een woning aangewezen die niet naar je zin is."
"Ze pakken mijn boeltje desnoods maar op en kieperen me op straat", zegt de hoogbejaarde mevrouw Knipping strijdbaar. "En ze horen te zorgen dat ik ook dan wat heb."
