30 jaar later: Het transport van de tweede Van Brienenoordbrug

Met een lengte van meer dan 300 meter en een hoogte van 45 meter was de brug het grootste object dat ooit via de binnenvaart werd verplaatst. Een klus waarbij militaire precisie voor nodig was om hem te vervullen.

RTV Rijnmond sprak vijf jaar geleden (25 jaar na de klus) met amateurfotograaf Erwin Pakasi. Hij volgde het transport van Zwijndrecht, via Spijkenissen naar Rotterdam. “Op sommige plekken was de passage echt heel krap. Bij de Spijkenisserbrug en de Botlekbrug. Daar was nauwelijks ruimte.”

Het hele transport op 16 en 17 februari nam ongeveer 24 uur in beslag. Rechtstreeks varen over de rivier De Noord was niet mogelijk, omdat de stadsbrug bij Dordrecht niet genoeg ruimte bood.

Niet dat er op de andere locaties een zee van ruimte was. Bij de Spijkenisserbrug was 78 centimeter speling en bij de Botlekbrug ging het om 60 centimeter. Maar alle berekeningen die vooraf gemaakt waren bleken te kloppen en het transport paste net onder de brug door.

“Een prachtig gezicht”, liet een van de toeschouwers destijds weten aan de NOS. “Het is alleen jammer dat het zo laat is voor de mensen.” Op dat moment was het al bijna middernacht, toen de brug de Botlekbrug passeerde.

“Het is ook een stukje sensatie”, zegt een vrouw die ook toe staat te kijken. “Kijken of de brug er ook wel door past.”

Langs de kant van het water werd het schouwspel bekeken door vele duizenden mensen. Het drukst was het bij de Koningshavenbrug (‘de Hef’). “Dat was niet zo vreemd”, verklaarde Pakasi. “Je kon daar als publiek zo dicht bij de brug komen. Je kon de brug bijna aanraken.”

Het publiek stond rijen dik langs het water. Burgemeester Peper had alle kroegen en andere horecagelegeheden zelfs toestemming gegeven om de hele nacht open te blijven, om het publiek van iets te drinken voorzien. Dat was geen overbodige luxe, want het transport passeerde het Noordereiland om half drie ’s nachts.

De speling bij De Hef was slechts enkele centimeters. En nadat de drie sleepboten van Smit het transport onder de brug door getrokken hadden, klonk vanaf de kant een groot applaus.

Vanaf het Noordereiland was het niet ver meer naar de ligplek, net ten westen van de oude Van Brienenoordbrug. Daar waren de deskundigen nog urenlang bezig om de brug precies op de plek te krijgen, waar die moest komen.

“Maar dat mag ook wel”, blikt Pakasi nog eens een keer terug. “Als je ziet wat voor operatie dat was, dan mochten ze daar wel wat tijd voor uittrekken.”

En intussen keek het publiek vanaf de kant nog steeds toe. Op de Maasboulevard, op Zuid en ook op de brug zelf ontstonden lange files, omdat mensen toch wel een glimp wilden opvangen van dit bijzondere transport.

Ruim een week na het transport werd de brug helemaal op de goede plek gezet. In mei 1990 gaan de eerste wagens over de tweede Van Brienenoordbrug.

Op dat moment beginnen bouwvakkers met de renovatie van de oude brug. Het duurt nog meer dan een jaar voordat beide bruggen samen in gebruik zijn.