nieuws

ARCHIEF RIJNMOND 24 maart 2019 - Stroopwafel

Tekening Herman Schouwenburg
Tekening Herman Schouwenburg
Afgelopen week heb ik me een beetje verslikt in een stroopwafel. Of nou, in een boek over stroopwafels, over The Amazing Stroopwafels.
Goede kans dat u wel iets over het verschijnen daarvan heeft meegekregen.
The Amazing Stroopwafels, de band rond Vlaardinger Wim Kerkhof, bestaat dit jaar veertig jaar, en Merlijn Kerkhof, zoon van Wim, heeft dat jubileum aangegrepen om een boek over de band van zijn vader te maken.
‘Oude Maasweg kwart voor drie, het verbazingwekkende verhaal van The Amazing Stroopwafels’ zo heet het, naar het bekendste lied van de groep, Oude Maasweg.
Vorig weekend was de presentatie, op zaterdagavond.
Ik was erbij, met de microfoon, en heb er meteen de volgende ochtend wat van laten horen op de radio, in Archief Rijnmond.
Zondagavond had ik tijd om in het boek te beginnen en het greep me zo dat ik het maandagochtend meteen weer heb gepakt.
Rond het middaguur had ik het uit.
Wat een geweldig boek, ik kan niet anders zeggen.
Het is lang geleden dat ik zo door een boek gegrepen werd.
Echt een zogeheten page turner.
Wat natuurlijk hielp, is dat ik de meeste van de personages in het verhaal ken, maar dat is nog niet het belangrijkste, denk ik.
Het is vooral dat het zo goed geschreven is.
Merlijn Kerkhof heeft een heel fijne pen. Hij schrijft niet voor niks voor de Volkskrant.
En hij heeft aanzienlijk meer afgeleverd dan de zoveelste band-biografie.
‘Oude Maasweg kwart voor drie’ is ook een psychologisch portret van zijn vader Wim. Verder gaat over over de relatie vader-zoon. Over familieleven. Over liefdes die komen en gaan. Over functionele vriendschappen en het stuklopen daarvan. Over ouder worden. Over de muziekindustrie. Over allerlei culturele en maatschappelijke veranderingen. Over het schrijven van een boek. En over hoe de zoon van een min-of-meer bekende vader zich een weg in het leven moet vinden.
Ik zou haast zeggen: het gaat over het leven zelf.
En dat in hoofdstukken die hier en daar lezen als filmscènes, met treffende beschrijvingen van interieurs, landschappen en maatschappelijke omstandigheden.
Nog helemaal los van de muziek van The Amazing Stroopwafels is het een heel goed en van allerlei kanten verteld verhaal, wat mij betreft.
Niks om je in te verslikken, zou je denken.
Nou, toch een heel klein beetje.
Anderhalf jaar geleden heb ik zelf ook een boekje gemaakt. Een boekje met persoonlijke verhalen. Verhalen waarvoor ik heb geput uit de openingspraatjes van Archief Rijnmond. Het is verschenen bij de kleine Rotterdamse uitgeverij Douane. Een echt bestseller was het niet, er zijn er geloof ik vierhonderd verkocht, maar goed, dat is ook weer niet niks, en voor een kleine uitgeverij is dat bemoedigend genoeg om nog eens wat van dezelfde auteur de wereld in te sturen.
Het is de bedoeling dat er in het najaar weer een boekje van me verschijnt. Nu met allemaal verhalen over muziek en over het verzamelen daarvan. Weer voor een deel verhalen die zijn ontleend aan mijn radiopraatjes.
Eind van de zomer moet ik de boel inleveren, het is zaak om tijdig aan zoiets te beginnen, en afgelopen week was ik zover om echt van start te gaan.
Alleen: bij het schrijven merkte ik dat Merlijn met zijn stroopwafelboek me een beetje in de weg zat. Iets in mij zei me dat ik – net als hij – ook hier en daar in een paar zinnen iemand psychologisch moest neerzetten, dat ik meer aandacht moest besteden aan het beschrijven van het decor en dat ik in scènes moest gaan denken. Wat me een beetje blokkeerde.
Gelukkig heeft dat niet zo lang geduurd. Toen ik een tijdje bezig was, veerde ik als het ware terug in mezelf, en realiseerde ik me dat je weliswaar altijd iets kunt opsteken van iemand anders, maar dat het uiteindelijk gaat om jóuw eigenheid. Jouw eigen manier van de dingen doen. Het heeft geen zin om je heel sterk aan anderen te spiegelen.
En toen zag ik meteen een scène voor me – toch een scène - waarover ik ooit heb horen vertellen. Een scène in Zeeland, lang geleden. In een bibliotheek. Een jonge bibliothecaresse daar, ene Annie, heeft wel een zekere drang om zelf ook te gaan schrijven, maar wat zou ze nou? Ze kijkt om zich heen naar al die boeken die hier al staan en denkt: wat kan ik hier nou nog aan toevoegen?
Nou, heel wat, zo heeft het oeuvre van Annie Schmidt ons geleerd.
Ik neem nog een stroopwafel en tik vrolijk verder.

SPEELLIJST
DE TUNE
1. Ik mis je - John Verkroost
THE AMAZING STROOPWAFELS
2. Mens durf te leven - The Amazing Stroopwafels
3. Oude Maasweg/Laatste Middag aan de Maas – Marleen Scheurkogel & Wim Kerkhof
4. Rotterdams politicus vermoord – The Amazing Stroopwafels
5. Ooit is het over - Joke Bruijs
NIEUW & OP KOMST
6. Laat ze breien – Loes Luca
7. Temptation – Frozen Frog
8. Afscheid – Jan Rot
9. Oude Haas – Marijke Boon
10. Broccoli – Fay Lovsky & Jan DeSmet
AANKONDIGINGEN
11. Americanas – Metropole Orchestra Big Band

💬 WhatsApp ons!
Heb jij een tip voor de redactie? Stuur ons een bericht, foto of filmpje via WhatsApp ons of Mail: nieuws@rijnmond.nl