ARCHIEF RIJNMOND 31 maart 2019 - Tobben

Grof gezegd kun je in vier houdingen slapen.
Op je rug, op je buik, op je linkerzij of op je rechterzij.
En gedurende de nacht wissel je daarin.

Welke houdingen ik zelf aanneem, weet ik niet precies.
Ik weet wel dat steeds meer houdingen enigszins problematisch voor me zijn geworden.

Op mijn rug slapen bijvoorbeeld.

Ik heb een lichte mate van slaapapneu. Dat mijn ademhaling stokt tijdens mijn slaap. En dat gebeurt alleen als ik op mijn rug lig, zo heeft een onderzoekje jaren geleden aangetoond.
Daarom slaap ik nu met wat wij in Huize Vonk een ‘blafband’ noemen. Een band om mijn borst met daarin een klein apparaatje dat gaat trillen als ik op mijn rug lig.
Net zoals je voor honden halsbanden hebt die een heel licht stroomstootje of een onaangename geur geven bij geblaf.
Mijn blafband trilt dus.

Dat trillen is niet zo sterk dat ik er meteen klaarwakker van schrik. Het is net voldoende om iets in mij eraan te herinneren dat ik moet draaien. Dat doe ik dan ook, zo merk ik nu en dan in mijn halfslaap.

Slapen op mijn linkerzij probeer ik op eigen kracht te voorkomen.

Mijn vrouw slaapt links van mij, en het is iets te vaak voorgekomen dat ik in mijn slaap het een of ander droom dat aanleiding geeft tot het gebruik van geweld, en dat ik dan door mijn slaap heen écht uithaal.
Als dat gebeurt terwijl ik op mijn linkerzij lig, is mijn vrouw het slachtoffer.

Dan kan ik beter op mijn rechterzij liggen en naar díe kant schoppen of slaan. Dan raak ik lucht. Of het nachtkastje naast mijn bed, zoals meermaals is gebeurd. Of, nou ja, ik heb ook eens een teen gebroken door in mijn slaap tegen een hotelkamermuur rechts naast het bed te schoppen.

De laatste tijd levert dat slapen op mijn linkerzij ook een direct fysiek probleempje op voor mijzelf. Ik heb namelijk een zogeheten frozen shoulder links, een schouder met een ontsteking, die uiteindelijk wel zal helen, maar waar ik nu toch echt niet op wil gaan liggen. Dan word ik wakker van de pijn.

Slapen op mijn rechterzij is met die frozen shoulder ook een beetje een dingetje. Het gaat op mijn rechterzij nog het best als ik mijn linkerarm niet half voor me leg, zoals ik geneigd ben te doen, maar strak bovenop de zijkant van mijn lijf laat rusten.
Maar ja, zie dat maar eens vol te houden de hele nacht.

Blijft over: slapen op mijn buik.

Tja, als je echt plat op je buik ligt, zul je toch je hoofd flink opzij moeten draaien om jezelf niet te smoren in je eigen kussen. Wat tot spierpijn in je nek kan leiden.
En ook hier speelt die schouder weer op.

Waar ik van de week al draaiend, schuivend en tobbend op ben uitgekomen: op mijn buik liggen met met mijn linkerbeen een beetje opgetrokken, waardoor mijn linkerschouder net ietsje omhoog komt en daar geen druk op wordt uitgeoefend.

Dat is vooralsnog de ideale houding.

Maar ook deze ene houding is natuurlijk lastig vol te houden.
Je gaat toch liggen draaien, en ik ben van de week bij herhaling heel vroeg wakker geworden van een wat zeurende pijn, liggend op mijn verboden linkerzij, bovenop mijn ‘bevroren’ schouder.

Ik dacht tijdens een van die matineuze uren aan alle beperkingen in mijn slaaphouding en zag opeens voor me hoe ik op een dag alleen nog maar staand kan slapen.

Als het zover is, zo besloot ik, ga ik mezelf verhuren.
Als staande schemerlamp.

SPEELLIJST

DE TUNE
1. Ik mis je - John Verkroost

POSITIVEIT
2. Zeur niet – Loes Luca
3. Dance the night away - Het Groot Niet Te Vermijden
4. Ik heb een kleine filosofie & Binnengekomen stukken - Dorus

JAAP VAN DE MERWE
5. Dertig jaar - Adèle Bloemendaal
6. Holadie-A-bom & Ballade van het leven en de dood - Jaap van de Merwe

7. O Albion - Mike Boddé & Fuse

AANKONDIGINGEN
8. Americanas – Metropole Orchestra Big Band