ARCHIEF RIJNMOND 23 juni 2019 - Vos

Ik ben daar aan het wandelen met vrouw en hond en opeens zien wij honderd meter of zo voor ons een vos oversteken. Vrij lange poten, een beetje ineengedoken, gehaast.
Daar is ie.
En weg.

Ongelofelijk.
Een vos in het Lage Bergse Bos.

We weten wel dat ze zo hier en daar rond steden moeten zijn, vossen, maar zelf hebben we nog nooit zo’n beest gezien zo dicht bij Rotterdam.

Ja, laatst op vakantie is Estland of Letland zagen we in een bosrijk gebied nog een vos oversteken met een prooi in zijn bek, en we moesten dezelfde dag een keer inhouden voor een overstekend hertje, nadat we tijdens een wandeling al over een dooie slang waren heengestapt.
Maar een vos zo dicht bij huis?

Het voelt een beetje als een cadeautje.

We lopen verder en na een paar kilometer zien wij een stukje voor ons een ouder stel met twee hondjes waarvan er eentje erg lijkt op ... een vos.
Het zal toch niet?

Ik versnel mijn pas, schraap mijn keel en zeg: ‘Goedemorgen.’
De man en vrouw draaien zich om.
‘Ik heb een vraag. Hebben jullie misschien daarstraks ook al aan de andere kant van het bos gelopen?’
Ja, dat hebben ze.
‘Want ik dacht dat ik daar een vos zag, maar dat was misschien toch jullie hondje.’

Ik blijk de tweede te zijn, vandaag.
Iemand anders dacht het ook al.

Oké, een illusie armer.

‘Maar,’ zegt de vrouw, ‘je stem komt me zo bekend voor.’
Ik zeg dat ik voor Radio Rijnmond werk.
‘O ja,’ herneemt ze. ‘Ronald Vonk. We luisteren vaak naar je.’

Ik heet Roland, maar til niet zwaar aan het gebruik van Ronald.
En ik word wel vaker herkend.
Wat eigenlijk altijd aardige gesprekken oplevert.

‘We dachten dat je een vos was,’ kopt de man van het stel na een tijdje in. Waarmee hij vrij aardig mijn gemoedstoestand schetst.

De vos die ik gezien meende te hebben, blijkt een hond.
En nu lijk ik zélf een zeldzame diersoort in het wild.

Al verderlopend dwalen mijn gedachten af naar een eerdere confrontatie met een dier in de vrije natuur.

Jaren en jaren geleden was ik met een vriendin in Indonesië, waar wij een bootje charterden om naar het afgelegen natuurgebied Ujung Kulon te gaan, waar zo goed als geen voorzieningen zijn en enige voorzichtigheid geboden is.

In dat gebied lopen de laatste Javaanse neushoorns rond en als zo’n beest van je schrikt kon je weleens een probleem hebben.

Een soort boswachter vergezelde ons op een lange wandeling door het oerwoud naar een strand.

Opeens hoorden wij geritsel in de bosjes vlak bij ons.
Het klonk als iets groots.

Meteen zette ik het op een rennen.
Rennen, rennen, rennen!

Na vijftig meter of zo keek ik om.
En toen zag ik mijn vriendin en de boswachter nog steeds op dezelfde plek staan naast een wat sullige os.

Had ik al eens gezegd dat ik – voor zover ik weet – geen directe familie ben van Freek Vonk?

SPEELLIJST

DE TUNE
1. Ik mis je – John Verkroost

HAWAII
2. Rhythm of the islands – Teddy Walkers Orchestra
3. South sea sweetheart – The South Sea Hawaiians
4. Twelfth street rag – Pee Wee Hunt
5. 12th street rag – The South Sea Hawaiians
6. The rose of Waikiki – The South Sea Hawaiians
7. Lichtjes van Broadway – Rumba-Hawaiian Stars
8. Er hangt een paardenhoofdstel aan de muur – Gerard Cox

PETER BLANKERS 80e VERJAARDAG
9. Ketelbinkie – Peter Blanker
10. O Jij Peter – Izak Boom
11. ’t Is moeilijk een stijve te krijgen – Peter Blanker

AANKONDIGINGEN
11. Americanas – Metropole Orchestra Big Band