'Eenhoorn wordt directeur van Feyenoord. Wie anders?'

Je moet weten: ik ken Robert en zijn vrouw Maureen al jaren. Honkbal/softbal is daarin de gemeenschappelijke deler. Alledrie speelden we bij Neptunus; Robert als megatalent, Maureen als hardwerkende catcher van Dames 1 (een team dat ik coachte) en zelf was ik opvulling van de hoogste jeugdteams van de club. Daarnaast heb ik hem tientallen keren een microfoon onder zijn neus gehouden als hij als speler, coach, bondscoach of technisch directeur weer eens iets bijzonders had gepresteerd. Kortom, we zijn geen 'close friends' maar hebben wel een goede band.

Normaal gesproken neemt Eenhoorn altijd op als ik bel, ook nu hij directeur van AZ is. Omdat hij weet dat er dan naast voetbal ook even lekker over honkbal geouwehoerd wordt. De afgelopen week kreeg ik hem echter niet te pakken. En toch wil ik weten of hij open staat voor een overstap van Alkmaar naar De Kuip. En wat doe je dan? Dan ga je het gesprek aan met mensen die dicht bij hem staan.

Uit die gesprekken kan ik maar één ding opmaken: Eenhoorn is er klaar voor, klaar om zijn droombaan te aanvaarden. De voormalig honkballer voelt zich na vijf jaar directeurschap bij AZ goed genoeg om de klus bij Feyenoord aan te pakken. Daarom zijn hij en de Rotterdamse club met elkaar in gesprek.

Een goede vriend van hem zei: "Als je een echte Feyenoorder bent zoals Robert en je kan bij die club op de belangrijkste positie aan de slag, zeg je altijd ‘ja’, want zo vaak komt die kans niet voorbij." Ik counterde met de constatering dat er te veel rotzooi ligt in De Kuip op dit moment en dat het instapmoment verre van ideaal is. Ga maar na: het loodzware stadiondossier, de verwaarloosde jeugdopleiding, het chronisch gebrek aan geld om Ajax en PSV te kunnen bijhouden, een daardoor kwaliteitsarme selectie, de beroerde relatie met een gedeelte van de achterban... Het zijn klussen waar zelfs een droomkandidaat met veel krediet en draagvlak zich aan kan vertillen. Maar zijn vrienden en bekenden zijn unaniem: Robert loopt nooit weg voor een uitdaging. Zijn opvoeding bij honkbalclub New York Yankees heeft hem een keiharde winnaar gemaakt die zeer innovatief is en niet bang is impopulaire maatregelen te nemen.

"Als je ergens directeur wordt, moet je heel snel zorgen dat je de domste in de kamer bent." Het is een gevleugelde uitspraak van Eenhoorn die alles zegt over zijn werkwijze. Hij verzamelt altijd goede mensen om zich heen, mensen die meer weten dan hij. En dat is precies waar in de voetballerij (en dus ook bij Feyenoord) behoefte aan is. Weg met de ‘zesjes-cultuur’ die de branche zo kenmerkt. Alleen het beste is goed genoeg. Het is dé reden waarom het financieel beperkte AZ er organisatorisch zo goed voorstaat, met de wereldberoemde honkbalmanager Billy Beane als belangrijke adviseur. Kijk de film Moneyball en je begrijpt wat ik bedoel.

Dat Eenhoorn geschikt is voor de directeursfunctie bij Feyenoord, dat wist ik al. Na diverse gesprekken met mensen om hem heen ben ik er van overtuigd geraakt dat zijn aanstelling slechts een kwestie van tijd is. Één vriend vatte het ‘t best samen en had daar maar twee woorden voor nodig: "Wie anders?"