nieuws
Succesvol project voor dakloze vrouwen dreigt te verdwijnen
Veertig ex-dakloze jonge moeders zijn blij dat het bestaat: Biografie in Beeld. Zij zijn de afgelopen vier jaar geholpen door het intensieve ontwikkelingsprogramma dat drie maanden duurt. Na therapie en het leren van sociale vaardigheden zijn de vrouwen aan het werk gegaan of aan een opleiding begonnen. Ondanks het succes van het project dreigt nu het einde omdat er geen nieuwe financiering voor is gevonden.
"Wij werken denk ik buiten het systeem," zo verklaart initiatiefneemster Petra Spreij de moeilijkheid om het programma te financieren. "Wij zijn niet in één hokje of één regeling te vangen. Wij vallen niet altijd onder Wet maatschappelijke ondersteuning of de Participatiewet, we vallen overal net een beetje buiten. Dat is onze pech."
Van losse subsidies kan het project niet leven. "Daar kunnen we geen continuïteit mee waarborgen. De gemeente hoeft echt niet alles te betalen. We zijn natuurlijk op zoek naar extra financiering elders. Maar als de gemeente Rotterdam de basis wil financieren, dat zou echt fantastisch zijn."
Zware last
Woensdag overhandigen ex-dakloze jonge moeders een steen aan Judith Bokhove, wethouder Mobiliteit en Jeugdhulp. De steen symboliseert de last die ze jarenlang met zich mee hebben gedragen als gevolg van een jeugd vol geweld, verwaarlozing, honger en andere problemen.
De moeders willen aandacht vragen voor het programma dat hen hielp om hun steen af te werpen. Daardoor lukte het de meeste jonge vrouwen om een opleiding af te ronden of aan het werk te gaan.
Larissa was 19 toen ze deelnam aan Biografie in Beeld en is nu 24. Ze is blij dat ze heeft meegedaan. "Ik had een dochter van drie maanden. De eerste weken bij Biografie in Beeld keek ik de kat uit de boom, maar toen het vertrouwen groeide, voelde ik dat er iets te halen viel.’
Inmiddels heeft Larissa de opleiding Helpende Welzijn (niveau 2) afgerond en doet nu Verzorgende IG (niveau 3). "Het programma was voor mij therapie. Maar dan leuk. Juist omdat ik eerst met mijn verleden aan de slag ben gegaan, had ik meer zin om me op mijn toekomst te richten. Ik ben trots dat ik dit allemaal heb kunnen bereiken. Ik gun dit alle jonge moeders van Rotterdam."
De juiste snaar
Er zijn meer programma’s voor daklozen in Rotterdam, maar die pasten niet bij Larissa. De persoonlijke aandacht bij Biografie in Beeld raakte bij haar de juiste snaar. "Ik heb mijn hele levensverhaal met de groep gedeeld. Dat voelde als een enorme opluchting. Iedereen luisterde zonder oordeel. En eindelijk vertelde iemand me ook eens dat het niet gek is dat al het geweld dat ik als kind heb gezien een grote uitwerking op mij heeft."
De moeders maken het programma voor een deel zelf: uitstapjes die helpend zijn bij het verwerken van een roerig verleden. In het geval van Larissa bezocht de groep het graf van haar tante. "Zij heeft veel voor me betekend. Jarenlang durfde ik haar graf niet te bezoeken, omdat ik me schuldig voelde. En omdat ik bang was dat ik het verdriet niet aankon. Dat is nu doorbroken. Het heeft me goed gedaan."
