Rotterdamse advocate Carrie stopt ermee

"De vergoedingen die je krijgt, staan allang niet meer in verhouding tot het aantal uren dat je nodig hebt. Ik doe zelf voornamelijk zaken van huiselijk geweld. Dan wordt tien uur uitbetaald, terwijl ik er 25 tot dertig uur mee bezig ben."

Carrie Jansen, kortweg 'Carrie', genoot landelijke faam als de columniste met het Rotterdamse hart op de tong. Tien jaar geleden koos zij welbewust voor de sociale advocatuur, om mensen daadwerkelijk te gaan helpen. Niet zonder succes: haar kantoor Meesters aan de Maas heeft zelfs een stop gezet op nieuwe zaken. Gaandeweg zag zij hoe slecht betaalde collega's in den lande omvielen.

"Ik ben er echt bitter over en dat is een gevoel dat ik nooit heb. Wij werken met mensen die het heel zwaar hebben. Maar we zien de rechtsongelijkheid ontstaan. Alleen als je geld hebt, kan je een advocaat betalen. We zien dat mensen niet meer geholpen worden. We worden gewoon uitgerookt door de minister."

Ook voor Carrie is de grens bereikt: ze hangt haar toga volgend jaar aan de wilgen. "Dat moet je ruim van tevoren aankondigen. Ik doe het uit pure bitterheid. Ik vind dat we zo gepiepeld zijn. Het is niets voor mij om negatief te zijn, maar het is nu te erg geworden. Te weinig vrij, te weinig vakantie, ik verdien echt heel weinig. Het is godgeklaagd dat je dit prachtige werk niet kan doen."

Ze heeft nog geen nieuwe betrekking. "Ik ga iets zoeken op de terreinen waar ik het meest mee heb: daklozen en vrouwenopvang."

Carrie Jansen doet haar uitspraken in een lang gesprek op Radio Rijnmond, samen met haar collega Nelleke Stolk. Ook Stolk overweegt te stoppen. Een groot aantal advocaten gaat in januari in staking, uit protest tegen de lage vergoedingen die de Staat betaalt voor rechtsbijstand.