Analyse: Wie maakt er ruimte voor een investeerder bij Feyenoord?

Even wat achtergrond: In 2010 werd Feyenoord gered door de Vrienden van Feyenoord. De club dreigde mogelijk failliet te gaan en er was snel een financiële injectie nodig om overeind te blijven. Supporters van de voetbalclub zijn de weldoeners nog altijd veel dank verschuldigd.

De groep investeerders legde 30 miljoen in en kreeg in ruil voor de investeringen 49 procent van de aandelen in handen. Bovendien mag het twee personen naar voren schuiven om een zetel in de Raad van Commissarissen van de voetbalclub in te vullen.

Inmiddels staat Feyenoord er mede door die ingreep een stuk beter voor. Financieel is de club gezonder dan tien jaar geleden. Het is geen geheim dat Feyenoord deze aandelen weer zelf in handen wil krijgen om een volgende stap te zetten. Een klein deel is reeds afgekocht, met de vertrokken algemeen directeur Jan de Jong destijds als voortrekker.

Er resteert nog steeds een flink bedrag, zo’n 27 miljoen, om alle aandelen weer volledig in handen te krijgen. Feyenoord wil, zoals eerder gemeld, deze aandelen graag verkopen aan een nieuwe (buitenlandse) investeerder. Het doel is duidelijk: aanhaken bij Ajax en PSV en altijd serieus om de titel spelen. Maar het terugkopen van die aandelen blijkt geen eenvoudige opgave.

Allereerst moet Feyenoord voldoende eigen vermogen hebben om die aandelen terug te kopen. Stel dat dit lukt, na bijvoorbeeld een succesvolle transferwindow in de zomer, is het nog geen gelopen koers dat de club haar eigen aandelen weer in handen krijgt. Feyenoord heeft van de Vrienden van Feyenoord nog een ‘vriendendienst’ nodig.

In de deal uit 2010 zijn enkele bepalingen opgenomen. Zo mag Feyenoord, na terugkopen van de aandelen in de daaropvolgende twee jaar, die aandelen niet uitgeven of doorverkopen zonder goedkeuring van de Vrienden van Feyenoord. In theorie kan de komst van een (buitenlandse) investeerder, de grote wens van de club, dus alsnog tegengehouden worden.

Ook is er vastgelegd dat de Vrienden hun aandelen zélf kunnen doorverkopen aan een derde. Verplichting is wel dat deze aandelen dan eerst voor dezelfde prijs aan de BVO worden aangeboden. Als de VvF een koper vinden die een veelvoud wil betalen dan de originele aankoopprijs, dan is dat mogelijk. Het zou betekenen dat de waardevermeerdering van de aandelen terecht komt bij de Vrienden, en niet bij de club.

De vraag in de komende periode is of de Vrienden van Feyenoord, tien jaar geleden de redders van de club, nu bereid zijn om een stap terug te doen om ruimte te geven aan de volgende noodzakelijke stap voor de club: De komst van een nieuwe investeerder. Tot op heden lijkt het meer op een machtsstrijd die de club eerder schade berokkent, dan verder helpt.