nieuws

Waterklerken zien het vak veranderen maar koesteren de herinneringen

Ze zijn de schakel tussen wal en schip; de spil in de haven: waterklerken. Ofwel: medewerkers van een rederij of cargadoorskantoor die een kapitein ondersteunen bij allerhande administratieve en operationele taken. Donderdag vierden ze het 90-jarig jubileum bij de Koninklijke Roei- en Zeilveereniging De Maas.
Douanezaken, visapapieren, hotels voor passagiers en bemanning, afrekenen van zeehavengelden of een bezoek aan een taxfreeshop of nachtclub: de waterklerk regelt het allemaal tijdens het verblijf van een schip in de Rotterdamse haven.
Shipagent of shipoperator heten ze tegenwoordig. Maar de verenigingsnaam schrijf je nog ouderwets:
Rotterdamsche Waterklerken Vereeniging (RWV).
De vereniging telt zo'n 200 leden, maar veel van hen zijn inmiddels niet meer actief. Waterklerken werken alleen of voor een rederij en staan dag en nacht, 365 dagen per jaar, klaar voor hun klant: de kapitein. "Service is heel erg belangrijk in ons vak. Zonder cargadoor (of scheepsagent) komt geen enkel schip de haven in", zeggen ze ze trots.

Automatisering

Maar de tijd dat een waterklerk uren met een kapitein aan boord levensverhalen kon uitwisselen, zijn helaas voorbij, vertelt
Ruud Meuldijk (59), voorzitter van de RWV.
"Door de automatisering is ons werk enorm veranderd. Veel kan nu per email of via facetime afgehandeld worden. De kapitein vaart ook een strak schema, dus slaapt hij liever een paar uur bij als hij aan de kade ligt, dan dat hij een praatje maakt met een waterklerk."
Zelf is hij al 39 jaar waterklerk bij Broekman. Hij spreekt zijn talen, "ook Grieks want dan heb je een streepje voor. Maar tegenwoordig is de voertaal toch Engels." De meeste zaken regelt hij nog altijd vanuit de 'kapiteinskamer' op kantoor in de Waalhaven.

Kapiteinskamer

"Elke rederij had zo'n kapiteinskamer. Daar zat vroeger de kapitein met zijn logboek, om verslag van de reis te doen aan de reder. Of hij belde daar met het thuisfront. Toen had je nog geen mobiel of email. We regelden alles met telegram en hadden altijd een paar kwartjes op zak om te kunnen bellen."
Het zijn stoere verhalen vol romantiek die tijdens de jubileumreceptie worden opgehaald. Over de kapitein die zoek was en in een nachtclub dronken aan de bar zat, maar zijn rekening niet kon betalen. Of over de kokkin die zwanger bleek te zijn, maar waarvan de bemanning met de pet rond ging voor een abortus, omdat onduidelijk was wie de vader zou zijn.
Maar het zijn verhalen uit de oude doos, want het vak is niet meer wat het was. En de nieuwe lichting doet het anders. Toch zijn ze er allemaal van overtuigd dat over 10 jaar weer een jubileum gevierd kan worden. "We zijn het visitekaartje van de haven. Een kapitein wil toch liever 1 contactpersoon dan alles met mailtjes afhandelen."

💬 WhatsApp ons!
Heb jij een tip voor de redactie? Stuur ons een bericht, foto of filmpje via WhatsApp ons of Mail: nieuws@rijnmond.nl