ARCHIEF RIJNMOND 9 feb 2019 – Weduwe

Het begon ermee dat ik werd gebeld door een mevrouw die een goede bestemming zocht voor allemaal cd’s en dvd’s van haar overleden man.
Of ik er interesse in had.
Ik kon ze zo komen halen.

Ik grossier in interesses, en ik red graag spullen van de kraakwagen, dus ik zei ja, en ging langs.

In de flat van de weduwe werd ik naar de vroegere hobbykamer van de overleden man gedirigeerd die precies beantwoordde aan het beeld dat ik zo goed ken van dit soort kamertjes.

Ik word wel vaker gebeld door weduwes.

In zo’n kamertje, in zo’n mannenkamertje, staat een computer, en een printer. Vaak hangt of ligt er gereedschap. Soms zie ik een soldeerbout. Een bak met verlengsnoeren, stekkertjes. Boeken over de hobby van de man. Aan de muur foto’s van diezelfde hobby. En er staan lp’s, cd’s, en dvd’s. Vaak dvd’s met documentaires en films over de oorlog. De oorlog die zo’n indruk heeft gemaakt op degene die nu schittert door afwezigheid in zijn eigen kleine domeintje.

Ook nu weer liep ik tegen allerlei oorlogsfilms en -documentaires aan. En tegen allemaal cd’s en dvd’s van shantykoren. De overledene had gezongen in een shantykoor dat ik wel ken.

Ik had beloofd alles mee te nemen. Ook weer: zoals zo vaak. Oudere mensen hebben geen zin om dingen op Marktplaats of elders aan te bieden en dan allerlei vreemde figuren aan de deur te krijgen. Wat makkelijker is: alles in één keer weg. En dan naar iemand – naar mij dus – die er ook iets mee dóet, en die wat ie niet kan gebruiken weer doorgeeft.
Want zo gaat het.

Maar ik zag in dit hobbykamertje toch ook aardig wat dat ik beter kon laten staan. Dvd’s met optredens van het shantykoor van de overledene, foto’s en filmpjes van trouwerijen, zag ik aan de opschriften, en allerlei ander privé-spul.
Dat legde ik apart. En bij het inpakken van een heel legertje aan grote tassen maakte ik de weduwe erop attent.

‘Nee,’ zei ze, ‘dat mag ook allemaal weg.’
‘Maar staat je man daar niet op te zingen met dat koor? En al die andere dingen?’
‘Nee,’ kaatste de vrouw resoluut terug, ‘ik kan er niet meer naar kijken. En de kinderen heb ik bij herhaling gevraagd of ze iets wilden hebben. Dat hoefden ze niet. Gisteren nog heb ik tegen ze gezegd: morgen is alles weg, hoor. Dan is dat hele kamertje leeg. Nou, dat was goed. Dus neem alles maar mee.’

Enigszins bezwaard heb ik ook al het min of meer privé-materiaal in de auto gezet. En nog diezelfde dag heb ik een schifting gemaakt. Zelf wilde ik maar een klein stapeltje houden. Die handels-cd’s en -dvd’s kon ik nog wel doorschuiven naar anderen. Maar al die zelfgebrande cd’s en dvd’s, met al dan niet persoonlijk materiaal, tja, daar heeft verder niemand wat aan, dus die heb ik meteen in de ondergrondse vuilcontainer bij ons om de hoek gemikt.

Een container die verder niet zo veel aan mij heeft, want behalve huisvuil gooi ik niet zo snel iets weg.
Ik zie spullen graag bewaard blijven. Ik denk ook al snel: er is vast wel ergens iemand die hier nog iets mee kan.

Maar goed. Het was de keuze van die mevrouw. Het was haar verleden. Dus alles weg.

Een paar dagen later belde ze op.
Haar dochter had gevraagd naar een cd met allemaal dierbare foto’s erop. Die cd moest bij de spullen zitten die ik had meegenomen. Of ik die kon teruggeven.
Het was nogal belangrijk.

Tja.

SPEELLIJST

DE TUNE
1. Ik mis je – John Verkroost

2. Iedere woensdagmorgen – Goslink
3. De ballade van het fijne gesticht – Jaap van de Merwe
4. Wat hield ik van Amerika – Kees Korbijn
5. Thuiskomst 1945 – Sylvain Poons
6. Angela de Jong Song – Dorine Wiersma & Mylou Frencken
7. Zigeunerschnitzels – The Amazing Stroopwafels
8. Kees – Gerard Cox & Erik Van der Wurff
9. Sneker café – Jan Desmet & orkest olv Jean Blaute
10. Bananen – Fay Lovsky & orkest olv Jean Blaute

AANKONDIGINGEN
11. Americanas – Metropole Orchestra Big Band