nieuws

ARCHIEF RIJNMOND 16 feb 2019 - Romantisch

Tekening Herman Schouwenburg
Tekening Herman Schouwenburg
Afgelopen week heb ik mijn vrouw iets gevraagd in de hoop dat het antwoord me iets over mezelf zou leren. Anderen zien jou nog weleens scherper dan jij jezelf ziet, en ik schat het sociale oordeel van mijn vrouw hoog in, dus daar gingen we.
Ik vroeg: ‘Vind jij mij romantisch?
Er kwam niet meteen een antwoord.
Ik weet ook wel dat je mij niet zonder meer romantisch kunt noemen, niet in de gangbare betekenis van het woord. Dineren bij kaarslicht, mijn vrouw verrassen met bloemen, verheven liefdesverklaringen ventileren, het bad vol laten lopen en er rozenblaadjes in strooien, of het bed daarmee versieren ... nee. Als je daarop hoopt ben je bij mij aan het verkeerde adres.
Ik vind kaarsen ondingen. Ze vergiftigen de lucht en geven veel te weinig licht. Ik zie graag wat ik eet.
Ik eet ook het liefst thuis. In een restaurant duurt het me al gauw te lang allemaal. En daar heb ik nog meer dan anders de neiging mezelf te overeten.
Ik eet het liefst aan de eettafel thuis mijn bord leeg, met het journaal aan, om daarna weer wat te gaan doen.
Het aantal keren dat ik bloemen voor mijn vrouw heb gekocht in de twaalf jaar die we elkaar nu kennen is op de vingers van één hand te tellen. Ik heb moeite met bloemen. Ja, buiten in het veld, prima. Maar ze afsnijden, in een vaas zetten en dan gaan kijken hoe ze verleppen, het is aan mij niet besteed.
Afgesneden bloemen zie ik als ‘lijken’.
Ik zeg wél geregeld tegen mijn vrouw dat ik enorm veel van haar houd, en heel blij ben met ons leven samen, maar meestal komt er dan iets achteraan dat voor een buitenstaander alle potentiële romantiek weer tenietdoet.
Dan zeg ik bijvoorbeeld: ‘Ik ben ook blij dat je een warmbloedig dier bent, en geen hagedis. Dat zou toch een stuk minder gezellig aanvoelen.’
Ons bad hebben we jaren geleden weggedaan en wat de charme van rozenblaadjes is, ontgaat mij volledig. Het lijkt mij vooral troep geven. Moet je die zooi weer gaan lopen opruimen.
Dus ‘romantisch’ in de gangbare zin van het woord, nee. Ik had ook niet gerekend op een direct instemmend antwoord van mijn vrouw op mijn vraag.
Na een moment stilte, stelde ik haar een tweede vraag, namelijk: ‘Wat verstáán mensen daar eigenlijk onder, onder ‘romantisch’ zijn, onder ‘romantiek’?’
We waren het er al snel over eens dat al die dingen van kaarslicht, bloemen, verheven taal en rozenblaadjes samen het clichébeeld van romantiek vormen. Maar dat die niet de kern zijn.
Wat is dan wél de kern?
Na een tijdje kwamen we eropuit dat het gaat om, als het ware, het ‘opfluffen’ van de werkelijkheid. Dat je probeert om de werkelijkheid voor elkaar ietsje mooier te maken.
Dat herken ik wél.
Ik kan bijvoorbeeld enorm genieten van de gekke dansjes die mijn vrouw geregeld in de zitkamer maakt. Dansjes die niet onderdoen voor de verrichtingen van Penney de Jager, vroeger in TopPop.
Ik krijg ook met zekere regelmaat post van mijn vrouw. Dan komt ze met een piepklein zelfgemaakt envelopje aanzetten, waarin steevast na het voorzichtig lossnijden een minuscuul papiertje blijkt te zitten met één liefdevolle zin erop. Geweldig.
En andersom: toen afgelopen jaar de 60e verjaardag van mijn vrouw naderde, heb ik – stiekem – aan drie bevriende kunstenaars gevraagd om een portretje te maken van mijn vrouw, met ons hondje. Dat was mijn verrassing voor de Grote Dag.
En als mijn vrouw ergens naartoe wil, bied ik al snel aan om haar met de auto te brengen, of op te halen. Wat ik graag doe. Dat zie ik ook als een daad van liefde.
Vaak ook probeer ik me voor te stellen hoe anderen mijn vrouw en mij ’s ochtends voorbij zien stiefelen als we met ongewassen, verwaaide hoofden samen ons hondje uitlaten, gearmd. Dat moet er wel heel knus uitzien. Misschien wel: romantisch.
Dus ja, op een bepaalde – niet-clichématige – manier ben ik ook wel gevoelig voor, nou ja, voor romantiek, voor het oppoetsen van de werkelijkheid.
Sterker nog: ik ben geneigd om al poëzie te zien in de ‘kale’ werkelijkheid zelf.
Want ik kan écht zomaar overvallen worden door dankbaarheid voor het feit dat mijn vrouw geen hagedis is.

SPEELLIJST
DE TUNE
1. Ik mis je – John Verkroost
ROMANTIEK & CLICHÉ
2. Zo romantisch - Marijke Hofland
3. Stuur mij nog eenmaal rode rozen – Rina Clifton
4. Suzanne Donkersloot – Cornelis Pons
5. Ik trouw met jou – Trio Hasjee
ROTTERDAM & CLICHÉ
6. De stad waar ik eens ben geboren – Annie de Reuver
7. Amsterdam – Renée de Haan
8. De Rotterdam Rijm Tombola (montage)
9. Hand in hand voor Ajax 1 – Amsterdamse Arie
10. Rotterdam-potpourri – Mike Boddé
11. Toch hou ik van je, Rotterdam – Gerard Cox
AANKONDIGINGEN
12. Americanas – Metropole Orchestra Big Band

💬 WhatsApp ons!
Heb jij een tip voor de redactie? Stuur ons een bericht, foto of filmpje via WhatsApp ons of Mail: nieuws@rijnmond.nl