ARCHIEF RIJNMOND 1 maart 2020 - Scheren

Zoals zo veel mannen scheer ik me ’s ochtends.
Nou ja, niet elke ochtend.
Op sommige dagen komt het er niet van.
Of doe ik het pas ’s middags.

Vaak geef ik me pas over aan het ritueel van tandenpoetsen, scheren en douchen als ik een afspraak buiten de deur heb.
En dat is niet dagelijks het geval.

Er zijn dagen - soms dagen achtereen - dat ik thuis in mijn jongenshol tussen de grammofoonplaten aangenaam zit te vervuilen.

Als je me in mijn hart kijkt: ik vind scheren welbeschouwd ook een vreemde bezigheid.
Waarom moet al dat haar weg?
En waarom el-le-ke dag?
Dat is toch waanzin?

Ik weet wel dat je er een beetje verlopen kan uitzien na een paar dagen niet scheren, en daarom doe ik het dan toch maar voordat ik me onder de mensen begeef, maar ik blijf het een vreemdsoortige culturele exercitie vinden.

Net als het afscheren van oksel- en schaamhaar.
Of besnijden.

Ik zou denken: laat dat lichaam met rust.
Waarom moeten er steeds stukkies af die helemaal niet in de weg zitten?

Maar goed, ik doe er dus toch een beetje aan mee.

En ik heb daar een patroon in ontdekt dat me zelf een beetje verbaasde.

Op dagen dat ik ongesoigneerd door het huis loop te pieken en walmen, moet ik natuurlijk toch een keer naar buiten om de hond uit te laten. En dan kleed ik me – ongewassen en wel – aan. En neem ik alle attributen mee die horen bij mijn bewegingen in de openbare ruimte: huissleutels, portemonnee, telefoon en fotocamera.

Ja, maar zo merkte ik laatst: als ik niet onder de douche ben geweest, zet ik buiten ook niet mijn bril op. Op de een of andere manier hoort die bril bij de schoongewassen, toonbare versie van mij.

Dus wie mij bij het uitlaten van de hond tegenkomt zónder bril, weet genoeg.

En wat de meeste mannen ook wel zullen weten: als je je een paar dagen niet hebt geschoren, moeten je scheermesjes harder werken. Het kost dan meer moeite om al die stoppels tot een kale vlakte te maaien.

Dat had ik van de week ook weer eens.
En toen kwam die ingeving.

Ik dacht: hoe lang zou het geleden zijn dat ik een nieuw mesje heb gepakt?

Vroeger, in de tijd van de goedkope enkele mesjes, deed ik dat geloof ik al na een paar dagen. Maar met de introductie van die duurdere, meervoudige mesjes ben ik minder vaak gaan wisselen.
En de mesjes waar ik nu mee stond te ploegen zaten er al maanden en maanden in. Misschien wel een jaar.

Ik heb er eens even nieuwe ingeklikt.

Zo, dát scheelde.

Ik had gewoon zin om meteen mijn bril op te zetten.

SPEELLIJST

DE TUNE
1. Ik mis je – John Verkroost

2. Barbers & Boobs – Ocobar & Geert Chatrou

COVERS
3. Kaap’ren varen – Sido Martens
4. O Barquinho – João Gilberto
5. Little boat – Sherry Dyanne
6. Le Paraplui – Sylvain Ephimenco
7. Hey Bulldog – Fab2
8. Early in the mornin’ – 22, Little Red, Tangle Eye & Hard hair
9. Rocks & gravel – The Cosmic Carnival

10. Ik voel me kut – Hausmagger

AANKONDIGINGEN
11. Americanas – Metropole Orchestra Big Band

OMGAAN MET CORONA
12. Snuit je neus maar – Meteoor Kwartet
13. Verknoeid – Loes Vos
14. Ieder jaar maar weer – De Tunes