La Cri de La Nuit || Muriel Kloek
Muriel Kloek
Muriel Kloek heeft net haar debut album gereleased, La Cri de la nuit. Hier het derde track op het album, met dezelfde naam.
Muriel kwam bij mij thuis aan. We hadden een goede klik en ik had enorm plezier in het opnemen van haar liedje. Ik had al wat van haar blogs gelezen, meer dan ik in eerste instantie wilde, omdat ze zo grappig waren geschreven. Het geeft je echt een blik in haar gedachtegang. Zo moest ze voor een groep zakenmannen een heel emotioneel lied spelen. Ze dacht in eerste instantie de aandacht niet te kunnen trekken in zo’n formele zaal. Dat bleek uiteindelijk anders uit te pakken. Om haar vibes te kunnen voelen en een korte introductie van Muriel te ontvangen kan je hier mijn interview met haar bekijken:
Ben je benieuwd naar het rest van het album? Of Muriel’s leuk geschreven blogs? Ga naar www.musicinmotions.nl
Hier de vertaling van het liedje naar het Nederlands:
Ik zou wel een keer braaf thuis blijven
een kop thee, in een lila pyjama of in shorts
mijn avond met nuttige dingen doorbrengen
een documentaire, wie weet, om me te ontwikkelen
Maar de roep van de nacht, de nacht die me verlokt
met haar desillusies, maar zonder de zorgen
De roep van de nacht, de nacht die me verlokt
en de demonen van de verglijdende dag verjaagt
Mooie, zachte, tedere nacht, verbreek de verveling
mooie, zachte, tedere nacht, breng mijn verlangens terug
De veiligheid van benevelde mensen
conversaties, bron van inspiratie
De roep van de nacht, de nacht die me verlokt
met haar desillusies, maar zonder de zorgen
De roep van de nacht, de nacht die me verlokt
en de demonen van de verglijdende dag verjaagt
Mooie, zachte, tedere nacht, vervul de leegte
mooie, zachte, tedere nacht, vaag het ziekelijke weg
En bedek me, met je kanten dons
Dat ik me nestel, in je moederlijke zoelheid
Want de dag is te helder
ik kan het licht niet aan
De zon die me verbrandt
verscherpt mijn gemoedstoestanden
De dag verklaart me de oorlog
door me terug op aarde te brengen
De maan, minder wreed
maakt me onsterfelijk
Als ik om zeven uur 's ochtends leeg instort
dronken van de alcohol en de woorden, de schoonheid van het einde
De vogels zingen, de dag breekt aan
ik ga naar bed, ik heb een wapenstilstand verkregen
De roep van de nacht, de nacht die me verlokt
met haar desillusies, maar zonder de zorgen
De roep van de nacht, de nacht die me verlokt
en de demonen van de verglijdende dag verjaagt
