Rick kreeg een openhartoperatie op de gang van een Rotterdamse discotheek

"Alles werd wit, als een vage droom. Ik weet niet of ik daadwerkelijk op het randje was toen, maar ik weet wel dat het niet veel langer had moeten duren voordat de chirurgen er waren."

Vrijdagavond 28 december 2018 is een vrijdagavond als vele anderen voor de dan 22-jarige Rick Resoort en zijn vrienden. Ze zijn een paar kroegen ingedoken, gaan daarna door naar de Vibes en als ze daar weer naar buiten komen, lijkt deze vrijdag op zaterdagnacht geslaagd af te lopen. Maar de laatste halte, een broodje shoarma, wordt nooit gehaald.

Buiten Vibes lopen ze tegen een groepje jongens aan. Er ontstaat een woordenwisseling over een verdwenen fles whiskey. "Zij waren een fles whiskey kwijt, wij hadden die fles niet. Het werd al snel agressiever en intimiderender. Opeens kreeg een vriend een klap op z’n achterhoofd. Toen werd het worstelen en duikelen. Een derde persoon die erbij was gekomen, viel een vriend van me in z’n rug aan. Voor ik het wist, stond ik half voorovergebogen om het te sussen. Ik voelde een klap op m’n borst. En daarna nog een paar lichte stoten. Toen ik naar beneden keek, zag ik mijn witte shirt rood worden en gingen alle alarmbellen af."

Dat hij is gestoken, voelt Rick niet direct. "Dat kwam door de adrenaline, ik was voor mijn gevoel in een vechtpartij waarbij alleen vuisten werden gebruikt. Maar ik voelde opeens wel een branderig gevoel en zag mijn shirt rood worden. Toen begreep ik dat het geen vuist was die me stootte, maar een scherp, puntig voorwerp." Hij stapt uit de groep en zoekt steun bij de muur. "Ik was in eerste instantie in paniek, je weet niet wat er aan de hand is. Vanaf dat moment ging ik in overlevingsmodus, mezelf in veiligheid brengen. Ik probeerde nog wel op te staan, maar verloor mijn evenwicht en ben uiteindelijk voor de deur van Vibes in elkaar gezakt. Toen ging het lampje uit."

Een paar dagen later wordt Rick wakker in het Erasmus MC. Hij weet dan niets meer van wat er gebeurde nadat hij zijn bewustzijn verloor. Hoe een vriend en een beveiliger van Vibes hem in de gang van de discotheek trokken. En ook niet hoe hij daar, in die gang, een open hartoperatie kreeg. Een operatie die zijn leven redde. "De ambulance was er binnen zes minuten, heb ik later begrepen. Ze hadden ook niet veel later moeten komen. Ik was gestoken in mijn hartstreek, mijn lever, de zijkant van m’n rug, in m’n schaamstreek en een keer op m’n achterwerk."

Rick hoort pas later uit verhalen van het ziekenhuispersoneel hoe alles is gegaan. Zijn leven hing heel even letterlijk aan een draadje. De steek in zijn hartstreek, veroorzaakte daar een gat. "De chirurg heeft die daar ter plekke moeten dichten. Daarvoor heeft hij mijn borstkas opengesneden, om makkelijker bij de hartstreek te komen. Hij stak vervolgens zijn vinger in het gat, om het bloeden te stoppen. Toen heeft hij een hechting om zijn vinger gemaakt, z’n vinger uit het gat getrokken het dat vervolgens dichtgetrokken met een hechting. Toen kon ik naar het ziekenhuis worden vervoerd."

Als hij het vertelt, lijkt het net een verhaal uit een boek, zegt Rick. "Toen ik dat allemaal hoorde, was dat echt onbeschrijflijk. Dat je zoiets overkomt, een open hartoperatie in de gang van Vibes, dat betrek je gewoon niet op jezelf." Van het herstelproces in het ziekenhuis weet hij alles nog. De eerste momenten, waarin hij niet weet hoe alles zal aflopen, of hij wel volledig zal herstellen. "De eerste week had ik veel slapeloze nachten, ik was erg onrustig in mijn hoofd en door de vele medicatie ook een beetje de weg kwijt. Maar het ging al snel beter. Ik heb veel gesproken met mijn ouders, mijn familie, mijn vrienden. Maar ook met het ziekenhuispersoneel. Zij legden stapsgewijs uit wat ze gingen doen. Dat gaf me vertrouwen dat het goed ging komen. En zo is het ook gegaan."

Rick ligt uiteindelijk elf dagen in het ziekenhuis. Al met al kost het hem ongeveer drie maanden om weer de oude te worden en zijn leven weer op te pakken. "Als ik nu uit de douche stap, zie ik nog steeds dezelfde jongen, maar dan wel met aardig wat littekens. De eerste weken had ik het daar best moeilijk mee. Maar nu krijg ik er ook kracht van, die littekens gaan niet weg, ze herinneren me aan de hele periode. Ze geven me het gevoel dat ik alles kan overwinnen, hoe cliché dat ook klinkt. Ze geven me een boost om echt te genieten van het leven en de dingen te doen die ik wil doen."

De afgelopen maanden leek er geen einde te komen aan de incidenten met messen onder vooral jongeren. Rick leest die verhalen ook en denkt dan altijd terug aan die avond dat het bij hem en zijn vrienden verkeerd ging. "Ik denk niet dat die jongeren beseffen dat het levens kapot kan maken. Van het slachtoffer, maar ook van de daders. Ik ben er met m'n vrienden goed uitgekomen, maar het had heel anders kunnen aflopen."

In het ziekenhuis kreeg hij al de vraag of dit te voorkomen was geweest. "Maar dit kan echt iedereen gebeuren. Het is niet dat de een het wel kan overkomen, en de ander niet. Het gebeurde binnen een fractie van een seconde."

Lees meer:

Rick vertelt zijn verhaal voor de Vibes, de plek waar hij een paar maanden geleden een open hartoperatie onderging en waar hij daarvoor vaak kwam. "Het voelde als een thuishaven, maar de eerste keer dat ik weer terug was, voelde onwennig, minder veilig dan het altijd al was. Maar nu sta ik hier best wel trots, en met een goed gevoel."

Het leven van Rick is weer helemaal op de rit. Hij voetbalt weer, heeft zijn school afgerond en werkt inmiddels. Maar hij wil niet dat zijn ervaring totaal zinloos is geweest. Daarom wil hij dat zijn verhaal ook een boodschap is. "Echt, laat je messen thuis. Het is nergens voor nodig. Je maakt je eigen leven kapot. Maar ook dat van de mensen om je heen. Het is laf om 'm te gebruiken en in een fractie van een seconde kan het helemaal misgaan."

Lees meer: 'Hij bloedde heel heftig. Ik kon z'n spijkerbroekie uitwringen'Lees meer: Zo makkelijk koop je als 14-jarige een mes Lees meer: Hartoperatie op straat redt leven neergestoken man