ARCHIEF RIJNMOND 3 mei 2020 - Lezen

Ik heb weer eens een heel boek gelezen.
Nou ja, bijna helemaal.
De biografie van Jules Deelder die laatst is verschenen.

Ik weet niet hoe het u vergaat, beste luisteraar, maar ik heb de neiging om mezelf helemaal zoek te maken in versnippering. Als ik niet uitkijk kan het er zomaar op uitdraaien dat ik een hele dag thuis besteed aan ogenschijnlijk niks. Zoals misschien wel meer mensen momenteel ervaren bij het thuiswerken.

Je denkt: voordat ik aan de slag ga, eerst even op de bank, hoor. Even een stukkie lezen in een tijdschrift. Met een pot thee erbij. En even op de iPad een nieuwsrondje maken. En Facebook checken. Dan, zeker een uur later, aan mijn bureau wat mails beantwoorden, nog een koppie thee zetten, wat filmpjes op YouTube kijken, een cd’tje luisteren, Facebook checken, wat foto’s inscannen, lijstjes maken van wie ik nog moet bellen, kijken of nog ergens een plaatje wordt aangeboden dat ik zoek, weer een koppie thee zetten, weer Facebook checken, toch maar even een dutje op de bank doen, een stukkie chocola eten, een nootje erbij, het nieuws kijken, een tv-programma van de vorige avond opzoeken, weer Facebook checken, enzovoort enzovoort.

Voor je het weet glipt een hele dag tussen je vingers door, en blijf je achter met een onbevredigd gevoel.

Ik moet bij dit alles weleens denken aan verhalen van hoe mensen op hun sterfbed terugkijken op wat ze met hun jaren hebben gedaan. Hebben ze er in hun eigen ogen iets van gemaakt? Hebben ze ergens spijt van?

Je hoort nooit dat iemand in zijn stervensuur verzucht: ik had toch harder willen werken. Of: ik had meer tv willen kijken. Of: ik had eigenlijk meer ruzie moeten maken met onbekenden op Facebook of Twitter.

De meeste mensen schijnen bij het scheiden van de markt toch vooral te denken aan de grote keuzes die ze hebben gemaakt en aan de tijd die ze met hun dierbaren hebben doorgebracht. Als ze spijt hebben, is het al gauw op dat vlak. Ik had meer mijn dromen moeten volgen, ik had me meer moeten uiten, ik had mijn vriendschappen meer moeten koesteren, ik had mezelf meer moeten toestaan om werkelijk te genieten.

Het zijn zaken waar ik geregeld aan denk. Tot veel intensievere vriendschappen dan ik heb, ben ik geloof ik niet in staat. Eén heel goede vriend – namelijk mijn vrouw – en daaromheen allerlei mensen die ik weliswaar graag mag maar niet heel vaak zie, dat is het. En het werk dat ik doe is precies wat ik wil doen. Er is daarbuiten geen grote onverwezenlijkte droom die aan me knaagt.

Blijft over: Het Grote Genieten.

Dat is wel iets waartoe ik mezelf echt moet dwingen.
Al denk ik te weten waar ‘genieten’ in zit.
Wanneer ervaar je nou een echt geluksgevoel? Wanneer ‘geniet’ je werkelijk?

Nou, doorgaans niet op een dag die in versnippering ten onder gaat. Mijn ervaring is dat zo’n gevoel, zo’n geluksgevoel, zich vooral aandient als ik mezelf helemaal onderdompel in één bezigheid. Zoals zeven kuub puin uit ons huis naar een afvalcontainer sjouwen. Heerlijk. Elke druppel zweet is puur geluk. Of een ernstig aangetaste oude grammofoonplaat in de computer opknappen. Daar kan ik - op een aangename manier - helemaal in verdwijnen. Elke verwijderde tik, is een streep op mijn geluksscore. En: een boek lezen.

Gewoon op de bank gaan hangen – met weer een kop thee, natuurlijk – en een paar uur lang een boek lezen. Je helemaal overgeven aan een verhaal dat je raakt. Jezelf al lezend verlossen van de gedachten aan al die andere dingen die je nog wilt doen.

Langere tijd achter elkaar lezen is ook iets ‘doen’.
Je ligt daar op de bank, zoals Deelder het ooit uitdrukte, ‘voortdurend grenzen verleggend onder een schijnbaar onbeweeglijk schedeldak.’

Geluk drijft op concentratie.
Geluk is geen streep.
Geluk is een punt.

SPEELLIJST

DE TUNE
1. Ik mis je – John Verrkoost

2. Te weinig tijd – The Kik
3. Nacht in Tunesië – Jules Deelder
4. Zo is Eddy Pieters-Graafland – Kleintje Pils Ton
5. De man van Marathon – Rien Vroegindeweij
6. De Huiskamerrock – Martin Reekers
7. Quarantainelied – Olav & Nella van der Ploeg

OORLOG
8. Intocht Canadezen in Rotterdam 8 mei 1945 & spontane straatfeesten in Rotterdam-Noord – Koos Groeneveld/Radio van de Binnenlandse Strijdkrachten in Bevrijd Rotterdam
9. Rije, rije, rije in een jeep – De Spelbrekers
10. Van Dalen was bij de illegalen – De Flamingo’s
11. Gerrit van Dalen – Arie van der Krogt