Nog steeds vast in Marokko: 'Je gaat deel uitmaken van de lokale bevolking'

Dat wat begon als een vakantie van twee weken, is uitgelopen tot een verblijf van onbepaalde duur. "Het is een rare gewaarwording", zegt Hermeler. "Je kijkt uit naar twee weken vakantie om nieuwe energie op te doen, maar vijf dagen daarna veranderde dat al gauw."

De Rotterdamse vertrok 10 maart met een vriendin naar het Marokkaanse Mirleft, een stadje aan de Atlantische kust. Ze verblijft sindsdien in een guesthouse met uitzicht op zee. Gelukkig voor een aangepaste prijs, vanwege de huidige situatie.

"Je weet eigenlijk niet wanneer deze lange 'vakantie' ophoudt. Je gaat er dan maar het beste van maken", legt ze uit. "Op een gegeven moment vier je geen vakantie meer, maar ga je deel uitmaken van de bevolking. Zo ervaar ik het nu."

Hermeler oefent in de tussentijd goed op de plaatselijke taal en schafte een laptop aan om te kunnen werken. "Die had ik namelijk niet bij me, want ik probeer altijd zonder laptop op te vakantie te gaan en werk los te laten. Nu kan ik mijn werk als sociaal ondernemer op afstand doen."

Hoewel ze wel wat kan doen, wil ze uiteraard graag terug naar huis. De situatie waar zij nu in zit, zag ze van tevoren niet aankomen. "We gingen weg op 10 maart, toen was er in Marokko nog niets aan de hand. We hadden geen inzicht dat het op deze manier zou gaan."

Nederland regelde inmiddels vier repatriëringsvluchten, maar Hermeler mocht nog niet mee. Wanneer dat wel het geval is, weet ze niet. "De lokale autoriteiten bepalen met Nederland wanneer dat is. Ik hoop dat daar binnenkort weer ontwikkelingen in zijn."