Sekswerkers zetten een tatoeage om te strijden voor hun rechten

Het is de bedoeling dat iedereen één letter van het woord ‘protection’ (bescherming) uit artikel 23 van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens op het lichaam zet. Human Rights Tattoo en Door2Door hebben de handen ineen geslagen om dit in Rotterdam te realiseren. "Het gaat om gelijke behandeling en gelijke rechten van mensen. Artikel 23 gaat over werk en gelijke arbeidsrechten", legt Anke van den Dries uit. Zij is interim coördinator bij Door2Door, een organisatie die sekswerkers ondersteunt.

Vooral in deze coronatijd wordt volgens Van den Dries pijnlijk duidelijk dat sekswerkers niet altijd gelijke rechten en een gelijke behandeling krijgen. "Sekswerkers worden uitgesloten van de compensatiemaatregelen die de overheid heeft ingesteld. Dus ze mogen nog niet aan het werk, maar ze krijgen ook geen steun voor het verlies aan inkomsten dat ze nu hebben."

Van den Dries ziet dat mensen hierdoor in een lastig parket komen. "Veel sekswerkers die wij zien, die nu ook echt in paniek en nood bij ons aankloppen zijn van de korte termijn inkomsten van hun sekswerk afhankelijk. Sommige sekswerkers hebben ook niet per se andere mogelijkheden om via ander werk hun geld te verdienen. Dus ze zijn in acute geldnood en hebben echt geen geld voor hun eerste levensbehoeftes."

Tika Stardust werkt al vijftien jaar als sekswerker in de zorg, voor mensen met een lichamelijke en verstandelijke beperking. Zij vindt het enorm belangrijk om op te komen voor haar rechten door middel van een tattoo. Zij pleit ervoor net zo behandeld te worden als ieder ander met een contactberoep.

"Het is te kort door de bocht om sekswerk niet te laten plaatsvinden. Zeker voor de mensen die ik bezoek. Er zou niet meer risico zijn dan een pedicure die langskomt, wat nu wel kan, en die waarschijnlijk nog meer contact heeft. Die komt net zo dichtbij."

Nu heeft Tika nog het geluk dat ze naast dit werk ook nog een andere baan heeft als maatschappelijk werker voor anderhalve dag per week. "Dat is een super klein iets, maar ik heb tenminste iets. Dus ik vind dat ik niet mag klagen als ik zie dat mensen die van het sekswerk moeten leven nu echt niks hebben."

Tika had in het begin van de coronacrisis goede hoop dat ze op de korte termijn weer aan de bak zouden mogen. "Toen bij de coffeeshops merkten ze: 'Oh, het probleem dat er uit voorkomt om deze te sluiten, gaat groter zijn dan... Dus ik dacht van: 'Oké, dat is met sekswerk ook en het gaat vast gebeuren dat ze dit ook terugdraaien."

De zorgen zijn groot. "Het gebeurt al dat ze het stiekem toch doen, zoals bij alles wat verboden wordt." En dit kan volgens Tika vervelende consequenties hebben. "Het gevaar is dat sommige mensen nu niet beschermd worden, omdat ze nu helemaal niet tegen iemand mogen vertellen wat ze aan het doen zijn. Dus je kan op je vingers natellen dat het gevaarlijk is."

Human Rights Tattoo reist al sinds 2012 de wereld over om de volledige Universele Verklaring voor de Rechten van de Mens op mensen te tatoeëren. Intussen hebben al 4241 mensen uit 72 verschillende landen een mensenrechtentatoeage.