Voetbalclub Hellevoetsluis creatief in coronatijd: 'Zelfs Ajax-liedjes kunnen we niet weigeren'

Zaterdag 25 januari 2020. Vijf dagen na het overlijden van de vrouw van Jaap de Nekker (73), wedstrijdsecretaris en hoofd van de werkploeg van voetbalvereniging Hellevoetsluis. Iedereen op de club kent Jaap. Ook de selectiespelers. Voorzitter Edwin Boogaard hakt kort na het overlijden van Jaaps vrouw Netty de knoop door. Op de dag van haar uitvaart wordt er niet gevoetbald.

De KNVB gaat akkoord. Er rolt geen bal die middag. De crematie wordt bijgewoond door liefst 187 mensen, veelal met een rood-wit hart, de clubkleuren van Hellevoetsluis. Het ontroert De Nekker. “Ik ben niet gelovig, maar sommige mensen zeggen dat je ziel na overlijden nog een paar dagen rondzweeft. Ik hoop dat mijn vrouw er iets van heeft meegekregen.”

Het coronavirus COVID-19 steekt pas een dikke maand later de kop op in Nederland. Alle sportverenigingen moeten in maart de deuren sluiten. Ook Hellevoetsluis, een club met 670 leden. De werkploeg blijft thuis in de eerste onzekere weken, maar De Nekker loopt zonder verenigingsleven thuis tegen muren aan. Het wordt hem teveel. “Het is leeg thuis. Niet alleen mijn vrouw is dood, mijn huis is ook dood. Er zit zonder haar geen leven meer in. Mijn vrouw en ik waren meer dan vijftig jaar getrouwd. Het is nu zo stil, ik doe altijd maar snel de radio aan”, vertelt De Nekker.

Op aandringen van De Nekker gaat de werkploeg tijdens de intelligente lockdown in Nederland weer aan de slag op het complex van voetbalvereniging Hellevoetsluis. Voor het dagelijkse onderhoud. “De één op veld drie, de ander doet het onkruid langs de velden en een ander maakt de kleedkamers weer schoon. Je knapt er van op en anderhalve meter afstand houden is geen probleem. We zijn allemaal zeventigers, behoren tot de risicogroep, maar angst hebben we niet. Het is heerlijk om de handen uit de mouwen te steken, met maatjes onder elkaar te zijn. Om weer te proberen een beetje van het leven te genieten en normale dingen te doen. Anders wordt het heel zwaar en eenzaam.”

De onmisbare werkploeg onderhoudt het terrein aan de Brielsestraatweg in Hellevoetsluis, verder is het in die weken doodstil op de vereniging. De hekken zijn gesloten. De club heeft gelukkig een vindingrijke voorzitter, de 52-jarige Edwin Boogaard. Oud-speler van het eerste team ook. Hij komt op het idee om iedere donderdagavond op Facebook een uur lang live met de achterban in gesprek te gaan.

Dat doet hij vanuit zijn werkkamer thuis. Voetbalvereniging Hellevoetsluis heeft bijna 1000 leden op Facebook. “Ik wil de mensen iets geven, een plek waar ze hun vragen kwijt kunnen in deze periode”, vertelt Boogaard. Het idee slaat aan. Eén keer per week, op donderdagavond. Veel leden haken aan voor de virtuele borrel.

Het donderdagavondpraatje op Facebook met Boogaard als animator krijgt na een paar sessies wel een ander karakter. Van een vraagbaak voor leden naar een gezellig avondje met een voetbalquiz en zelfs een handig verzonnen verdienmodel voor de club.

Leden kunnen tegen betaling hun favoriete liedje toevoegen aan de Spotify-muzieklijst van voetbalvereniging Hellevoetsluis. “Dat kan 5 euro zijn, maar ook 10, 50 of 100 euro. Dat bepalen zij zelf. Inmiddels zitten we op bijna 1000 euro. Een leuk centje voor de vereniging. Elke donderdag komen de nieuwe inzendingen voorbij rond de live-uitzending”, aldus Boogaard, die opgroeide in Rotterdam en ondanks een verleden als voetballer bij Excelsior Feyenoorder in hart en nieren is.

En dat betekent ook een ‘gezonde’ aversie tegen die aartsrivaal uit Amsterdam. “Eén van de leden heeft onlangs een Ajax-liedje toegevoegd aan onze Spotify-lijst. Ja, leuk vind ik het niet, maar ik kan het ook niet weigeren”, lacht hij. “We kunnen natuurlijk geen onderscheid maken. Klein beetje pijnlijk wel. Maar ja, alles voor de club. De mensen geven gul en het is leuk om te zien dat het een succes is. Ik heb met bevriende voorzitters van andere voetbalbalverenigingen contact gehad en dit idee geopperd. Niet dat ik het allemaal zo goed weet hoor, maar als het bij ons werkt waarom dan ook niet bij andere clubs?”

De verwachting is dat er sportverenigingen, dus ook amateurvoetbalclubs, vanwege de coronacrisis in financiële problemen komen. Hellevoetsluis zeker niet. De club is kerngezond en overleeft ook deze periode wel zonder veel kleerscheuren. “Wij gaan gewoon door met de geplande nieuwbouw van de tribune en kleedkamers. Sponsoren blijven ons trouw. Sterker nog, wij hebben pas weer twee nieuwe bedrijven mogen verwelkomen. In coronatijd. Dat is best bijzonder, want er vallen harde klappen in het bedrijfsleven. Het zegt denk ik veel over onze vereniging. Hellevoetsluis staat er goed op. Al jaren. Niet één bedrijf is afgehaakt in deze krankzinnige tijd.”

Robin Verheijen (50) is sinds een jaar technisch jeugd coördinator van voetbalvereniging Hellevoetsluis. Ook zijn kinderen, 12 en 14 jaar oud, voetballen op de club.

In het dagelijks leven is Verheijen werkzaam bij een grote Italiaanse bandenfabrikant. “In Nederland zitten wij in Rotterdam, maar het hoofdkantoor is gevestigd in Milaan. Eén van de zwaarst getroffen gebieden in Italië. Ik weet nog dat wij met de familie op wintersport waren in Serfaus, Oostenrijk. Toen hoorden wij dat er coronagevallen waren geconstateerd een eindje verderop in Innsbruck. Op dat moment denk je nog: het zal wel. Maar eenmaal terug in Nederland veranderde alles en werd het vooral in Italië van kwaad tot erger. Voor mijn werk spreek ik dagelijks met collega’s in Italië. De angst zat er daar snel goed in en de ernst werd ook mij snel duidelijk. Zo onwerkelijk. In Nederland mochten we ook van het één op andere moment niets meer. Gaat de club op slot en moet je aan je kinderen uitleggen wat er aan de hand is.”

Met kinderen van twaalf en veertien jaar was dat voor Verheijen geen probleem. “Zij begrijpen wel dat het meer dan een griepje is. Dat het voor opa en oma gevaarlijk is. Ze zien die beelden op televisie ook. Maar het is een stuk lastiger om aan jonge jeugdleden uit te leggen dat ze niet meer mogen voetballen. Wij hebben dat aan de ouders gelaten en gezegd dat wij als club alle adviezen van het RIVM opvolgen."

Na de versoepeling van het kabinet mocht er op 11 mei weer getraind worden. "Dan maak je weer plannen, bepaal je looproutes op het complex om de groepen zo ver mogelijk uit elkaar te houden en zet je aangepaste trainingsschema’s in elkaar. Dat gaat tot op heden fantastisch. Ik kan niet anders zeggen. Het is ook heel simpel, wij gaan geen politieagentje spelen. We waarschuwen wel, maar als het niet goed gaat sluiten we de boel weer. Voetbal is zo belangrijk voor veel mensen. Of in ieder geval het verenigingsleven. Het slap ouwehoeren met die gasten en elkaar in de maling nemen.”

Dat maakt ook het leven van Jaap de Nekker weer plezieriger. “Deze club is alles voor mij, dat is altijd al zo geweest. In deze periode misschien nog wel meer. Ik vind het zo fijn om op de vereniging te zijn. Rond te lopen. Onder de mensen te zijn. Zo houd ik de moed erin na het overlijden van mijn vrouw. De ene dag is het zwaar klote, de andere dag gaat het gelukkig beter. Ik heb een geweldige zoon en schoondochter. Zij bellen mij iedere avond voordat ik ga slapen. Gewoon om te vragen hoe het gaat. Weet je, blèren heeft geen zin, daar krijg ik mijn vrouw niet mee terug.”

Op donderdag 28 mei nam voetbalvereniging Hellevoetsluis afscheid van Edwin de Koning. Tien jaar lang was hij hoofdtrainer van de club. Bij de laatste training van De Koning met de selectie mocht vanwege de coronamaatregelen geen publiek aanwezig zijn. Op de Facebookpagina van Hellevoetsluis was de hele training live te volgen. Een idee van Edwin Boogaard.