Familieleden cliënten Akropolis: ‘Bij Humanitas heerst angstcultuur’

De Zilverlinde was een van de 25 verzorgingshuizen in Nederland dat sinds 25 mei als eerste weer beperkt bezoek mocht ontvangen. De keuze viel op dit verzorgingshuis, omdat daar geen enkele bewoner besmet is geraakt met het coronavirus.

“Mooi weer spelen als de minister op visite komt”, zegt één van de familieleden over Gijsbert van Herk, de baas van Humanitas. “De Zilverlinde is kleinschalig, niet te vergelijken met Akropolis. Maar helaas voor onze familieleden wordt aan hen nauwelijks aandacht besteed.”

Minister De Jonge heeft inmiddels een brief ontvangen van de familieleden. Het stilzitten zijn ze zat. Ze voeren al meer dan anderhalf jaar strijd met Humanitas. De familieleden vinden dat de instelling op veel fronten te kort schiet. Ze vinden niet dat het personeel iets valt te verwijten. Het management, dáár draait het om. Naast Van Herk vallen de namen van Mieke van Gorcom (directeur zorg en verblijf) en locatiemanager Adrie Seip. De kern van het probleem: communicatie.

“Veel vragen die we stellen worden niet beantwoord”, zegt Jolande, die al een tijdje als woordvoerder van de groep optreedt. “We geven aan dat we willen helpen, op allerlei manieren. Maar het wordt niet op prijs gesteld. Ik heb vorig jaar in een gesprek met de cliëntenraad te horen gekregen dat er een miljoenentekort is.”

Eén van de hulpvaardige familieleden is Coby de Mik. Zij bood met haar man aan om mondkapjes voor Akropolis aan te schaffen. Eerst voor de afdeling waar hun (schoon)moeder verblijft. “Daarna kwamen we in gesprek over de hele vestiging van Akropolis. We boden zelfs aan om ons netwerk in de zakenwereld aan te spreken om dat te bekostigen. Het werd uiteindelijk afgewezen. Onbegrijpelijk!”

Op 23 april kwamen de beschermingsmiddelen. Veel te laat, concluderen de familieleden. Het coronavirus had toen al toegeslagen. Vooral op de achtste verdieping. De tweede verdieping werd ingericht als verzamelplaats. Ondertussen was het personeel ook stevig uitgedund. Een deel zat ziek thuis en was ook besmet.

Eén van de familieleden sprak uitgebreid met het personeel. “Dat durft niets te zeggen. Er heerst een angstcultuur. Alleen de afdeling communicatie mag het woord doen. Waarom?” Ze vervolgt: “Veel wisselingen van personeel, veel uitzendkrachten. Nu de beschermingsmiddelen er zijn, worden ze niet volgens de regels gebruikt. Personeel pendelt nog steeds tussen afdelingen. Onbegrijpelijk, want zo vergroot je het risico op besmettingen.“

De gebrekkige schoonmaak stoort Rosalinde, familielid van een cliënt, al jaren. Ze maakte diverse foto’s om de tekortkomingen aan te kunnen tonen. Niet dat het veel hielp. Ze vindt het dan ook jammer dat de Zilverlinde en ook het leed van de Leeuwenhoek, waar veel patiënten overleden, in de schijnwerpers staan.

In Akropolis, zegt Rosalinde, is de halve achtste etage (7 overleden, 2 genezen, 5 nog ziek) weggevaagd door het virus. “De andere helft is nog ziek. Van andere etages weten we het niet zeker, maar in totaal zijn zo’n dertig cliënten overleden. Minimaal dertien personeelsleden zijn vijf weken of meer ziek, van wie sommige ernstig.”

De kamers van de achtste verdieping zijn inmiddels zonder overleg leeggeruimd. Waar de spullen van hun dierbaren zijn gebleven, is onbekend. Andere bewoners bezetten nu die de etage. Voor de voormalige bewoners van de verdieping is het wachten op een plek, elders.

De communicatie rondom de uitbraak noemt Rosalinde stuitend. “Er was geen communicatie of het gebeurde 72 uur na een incident. Wij schatten in dat het een ordinaire centenkwestie is over de rug van onze moeders/vaders/partners/broers en zussen.”

Graag zouden de familieleden meer bezoek willen brengen. Maar de mogelijkheden zijn beperkt en ook voor de periode na 15 juni is nog veel onduidelijkheid. Een pijnlijke kwestie voor de families en de bewoners van Akropolis.

Anne zegt dat ze ziet hoe de cliënten wegkwijnen. “Mijn moeder huilt veel. Schoonmaak is hooguit een keer per week. Het toedienen van medicijnen ging verkeerd door al die wisselende invalkrachten.” Dat had gelukkig geen persoonlijke gevolgen.

Marian, een ander familielid, ziet hoe de ouderen door het coronavirus en de daar aan gekoppelde beperkingen fysiek minder worden. “Een fysio en een pedicure hebben ze hard nodig. Maar nee, alles wordt gestopt. Het personeel loopt zich de benen uit de lijf en heeft weinig tijd over voor de zwaardere gevallen. Humanitas snapt het niet en luistert niet."

"Wij zijn uiteraard op de hoogte van het verdriet en de frustratie van de familieleden van Akropolis. We weten allemaal dat het virus in verpleeghuizen genadeloos heeft toegeslagen. Ook bij Humanitas. We begrijpen natuurlijk het verdriet en de frustratie, maar kunnen de oorzaak niet wegnemen."

"Wij houden de families van onze bewoners van Akropolis wekelijks op de hoogte van de maatregelen die we moeten treffen om verdere verspreiding van het virus tegen te gaan. Maar zeker staan we in nauw contact met de decentrale cliëntenraad over de stappen die we nemen."

"Akropolis is een grote zorginstelling waar we inderdaad ook met besmettingen te maken hebben gehad. We zijn, om verdere besmetting te voorkomen, al snel ook preventief mondmaskers gaan inzetten. Dit zonder dat het RIVM dit voorschreef/schrijft. We hebben ook nooit een tekort gehad aan mondmaskers of andere persoonlijke beschermingsmaterialen."

"Daarnaast hebben we ook snel personen die besmet waren op een aparte cohortverpleging-afdeling moeten plaatsen en niet-besmette bewoners naar een schone afdeling. Ook dit om de verspreiding van het virus tegen te gaan. De bewoners en families zijn daarvan op de hoogte gebracht, alleen is het voorgekomen dat in de communicatie iets niet goed is gegaan. Wij betreuren dit uiteraard en beseffen ook dat communicatie altijd beter kan. Zeker dus ook in deze tijd."

"Wij zijn nu druk bezig om alles in gereedheid te brengen om op de schone locaties bezoek weer toe te laten. Hiermee lopen we overigens voorop in het tempo waarmee dit gebeurt. De versoepeling van het bezoek zal op Akropolis op 15 juni starten. Over deze versoepeling en de reden waarom dit dan op Akropolis start, zijn we in overleg met de cliëntenraad. Maar ook hier begrijpen wij dat dit voor families en bewoners nooit snel genoeg kan."

"Het vergt alleen zeker voor een locatie als Akropolis, waar nog steeds afdelingen zijn met besmette bewoners, tijd om de locaties in te richten en iedereen te instrueren voor een veilige, schone manier van bezoek. Door de vele voorbereidingen die nodig zijn, kunnen we helaas niet alle locaties tegelijk openstellen voor bezoek."