Huis in brand en vrouw ernstig ziek; voor René is de 'mart' een steunpilaar

Elke morgen gaat de vroege radioverslaggever van Rijnmond de straat op voor een spontaan praatje pot. Zo ook deze dinsdagochtend. Maikel Coomans kiest voor de markt op de Binnenrotte, waar René Wuyts met een kopje koffie bij de groentekraam staat.

René is een ervaren kraambouwer. "Toen ik dertig jaar geleden begon dacht ik: dit doe ik maar even", vertelt hij. "Maar dat was dertig jaar geleden. Ik ben het blijven doen. Het is leuk werk en je bent altijd lekker buiten."

En er is nog iets dat René aan "de mart" (hij zegt het op z'n Rotterdams) bindt: de saamhorigheid. "Ik heb natuurlijk het een en ander meegemaakt", zegt hij. "En toen ben ik waanzinnig geholpen door de kooplui hier en door mijn collega's."

Anderhalf jaar geleden brandde het huis van René af. Door een oude tablet die op de bank lag. "Er sprong een vonkje over van de bank naar de gordijnen en voordat je het weet staat dan je hele huiskamer in de fik. Ik heb een week in het ziekenhuis gelegen, omdat ik veel rook had ingeademd. Ik was de trap op en af gegaan om iedereen uit bed te halen."

"Mijn zoon had brandwonden aan zijn oren. Mijn vrouw is ongeneeslijk ziek. Zij sliep door alles heen en is door de brandweer naar buiten gebracht. In de ambulance werd ze pas wakker. Ik was al in het ziekenhuis toen ik te horen kreeg dat ze nog leefde."

"Voor de brand waren we niet verzekerd. Het is misgegaan toen mijn vrouw een keer werd geopereerd. Ze lag op sterven, dachten we. En ja, dan leg je wel eens een binnenkomende rekening opzij. Ik kwam er pas achter toen ik de verzekering nodig had. Ik zeg maar zo: als het tegenzit, zit alles tegen."

"We zijn waanzinnig geholpen door de mensen van de 'mart'. Met geld, kleding, groente, fruit. Echt, aan die saamhorigheid heb ik veel te danken. Soms heb ik een kort lontje. Dan komt het allemaal naar boven. Mijn baas weet het en daar heb ik steun aan."

"Mijn vrouw heeft hersentumoren. Een is ingekapseld, eentje is verwijderd en aan de derde doen ze niks meer. Als die begint te groeien, is het einde verhaal. Zij heeft veel moeten doorstaan. Allemaal operaties. Maar ze blijft positief. Waarom zou ik het dan niet zijn?"

"Sinds een half jaar wonen we weer in ons huis. Daar hebben we meteen brandmelders opgehangen. Een nieuwe tablet? Die heb ik nog niet. Ik moet er nog eentje gaan kopen. Zo gaat dat. Je wilt toch eerst je huis weer een beetje inrichten..."