Slager Gerard neemt emotioneel afscheid van Barendrecht

“We zitten vanaf het begin hier in Carnisse Veste. Altijd met veel enthousiasme. Ik zeg altijd: mijn hart, ziel en zaligheid zit in de zaak. "

Gerard is hartpatiënt en moet binnenkort geopereerd worden aan een lekkende hartklep. Daarna moet hij langdurig rust houden en kalmer aan gaan doen. Maar stil zitten dat zit niet in zijn aard: "Dat lukt meestal niet, het is helemaal tegen mijn natuur. Vorige week, na die hartkatheterisatie, mocht ik eigenlijk ook niet, maar ben ik toch gaan werken. Zo simpel is het. Ook als de dokter zegt stilzitten dan doe ik het nog niet. Als ik weet dat ik hier nodig ben dan laat ik ze niet aanmodderen. Dan kom je gewoon en ga je je ding doen. Maar dat is wel killing voor het herstel.”

Gerard kiest nu echt voor zijn gezondheid. Hij heeft nog wel gekeken om een slager in te huren die de werkzaamheden tijdelijk kon overnemen, maar de tijd ontbrak. Ondertussen diende zich een koper van het pand aan, vertelt Gerard. ”Die wilde het meteen claimen. We waren het over de prijs eens en daarmee was de beslissing snel genomen. De stap is genomen en er is geen weg meer terug, hoe moeilijk het ook is.”

De Barendrechtse slager wil nog niet helemaal stoppen met het vak als hij straks hersteld is van zijn operatie. Hij wil als freelanceslager toch met vlees bezig blijven. Maar de eigen slagerij stoppen en meer denken aan zijn gezondheid, is beter. Daarvan is slager Heunks overtuigd. “Ik wil wel oud worden; ik heb een vrouw, kinderen en kleinkinderen. En daar wil ik nog jarenlang van genieten.”

Zijn vrouw Jeannette staat helemaal achter het besluit. “Ik weet hoe hij is, hij springt gewoon bij ook als het niet kan. Dus dan moet je hem ook in bescherming nemen.“

Dochter Jitske, die ook meewerkt in de slagerij, heeft inmiddels in Rhoon een baan gevonden bij een slager. Ze vind het heel goed dat haar vader nu kiest voor zijn gezondheid. “Hij werkt veel te veel, bijna 80 uur per week. En dan de administratie op zondag. Nooit vrij, geen vakantie. Het is voor hem beter dat hij nu meer rust krijgt. Dan kan hij gaan genieten van zijn kleinkinderen.” Ze denkt dat haar vader pas later de slagerij gaat missen. “Dit was zijn leven! Ik denk dat als hij geopereerd is en wakker wordt, dat hij dan denkt: dat was het, maar ik heb de zaak niet meer.”

Dat verwacht Gerard ook. “Het besef is er nog niet, dat moet nog komen. Na de operatie zal nog wel een moeilijk moment komen, vrees ik. Dan weet wat je achtergelaten hebt", zegt hij met trillende stem.

Wat zijn vrouw en dochter vooral gaan missen is de trouwe klanten. ”We hebben echt een vaste klantenkring en daar konden we altijd zo gezellig mee kletsen,” zegt dochter Jitske. “Soms ben ik een soort maatschappelijk werkster”, vult haar moeder aan. ”De mensen vertellen alles aan je. Dat vind ik het leukst van het vak.”

De klanten van de slagerij nemen al de hele week afscheid van het slagersgezin. Er zijn bloemstukken en cadeautjes. “Ik ga hem zeker missen. Super jammer dat hij gaat sluiten. Het is toch wel kwaliteit vlees hier, dat heb je bij de supermarkt niet altijd”, vertelt een klant. “Altijd goed vlees,” zegt een stel dat nog even de laatste bestelling doet. ”Het is wel jammer dat ze op deze manier moeten sluiten.”

Voor Gerard hadden alle bloemen en cadeautjes niet gehoeven, maar hij waardeert het zeer. Het afscheid van de klanten valt hem zwaar. Met een snik in zijn stem vertelt hij over de afgelopen week. “Ja, echt hele emotionele reacties van klanten. Sommigen stonden met tranen in de ogen. Net als ik nu. ”Een teken dat de klanten van hem houden? “Ja, en wij van de klanten. Dat is gewoon zo.”