Rotterdamse Bart leeft zijn droom in Dubai: 'Maar ik kan niet zonder Feyenoord’

Dubai telt zo’n 3,5 miljoen inwoners, onder wie bijna 10-duizend Nederlanders. De ouders van Bart emigreerden al eerder naar het oliestaatje en dat wekte zijn interesse op. "Andere avonturen beleven. Dat wilde ik ook. Hierna zou ik graag nog eens in Zuidoost-Azië willen wonen."

Wandelend door Dubai, op 7-duizend kilometer afstand van Nederland, valt een aantal dingen op. Je ziet nauwelijks vrouwen op straat en het verschil tussen arm en rijk is enorm. In de Dubai Marina, een kunstmatig aangelegde jachthaven, flaneren deftig uitziende mensen over de boulevard. Richting het oude centrum sjouwen veelal Indiërs en Pakistanen met wasmachines, televisies en andere elektronische apparaten. Bart valt het niet eens meer op. "Die verschillen zijn nu eenmaal zo. De jongens verdienen minder, omdat ze zonder opleiding zijn geëmigreerd. Maar iemand uit India met dezelfde opleiding als ik zal een vergelijkbaar salaris verdienen", vertelt Bart.

Sinds een aantal maanden werkt Bart als coördinator bij een marketingbureau. Daarvoor was hij eventmanager bij een bedrijf dat meubels verhuurt voor feesten en congressen. Zijn salaris is hoger dan in Nederland, al zijn de woonlasten ook een stuk forser. "Het leven is hier vooral heel veilig. Als je in een bar naar de wc gaat, kan je je telefoon op tafel laten liggen. En ik hou van het multiculturele aspect. Er wonen meer dan tweehonderd verschillende nationaliteiten in Dubai. Bijna iedereen is vriendelijk. Gezellig ook. Alleen de marktkoopmannen kunnen wat opdringerig zijn."

Dat blijkt wel als we met Bart door de oude souks lopen. Overal duiken koopmannen op, in de hoop dat zij thee, kruiden of lampen aan de Rotterdammer kunnen slijten. Bart voelt zich thuis in de drukte van Dubai. Alleen op zondag heeft hij het zwaar. "Dan speelt Feyenoord. Omdat hier het weekend wordt gevierd op vrijdag en zaterdag is zondag een reguliere werkdag. Maar ik moet en zal Feyenoord luisteren via Radio Rijnmond. Op het werk weten ze dat ook. Als Feyenoord speelt, ben ik anderhalf uur niet aanspreekbaar."

Pas drie keer is Bart terug geweest in Nederland. Één keer voor vakantie, één keer voor een begrafenis en één keer voor de kampioenswedstrijd van Feyenoord. De verloren kampioenswedstrijd tegen Excelsior. Een paar dagen na de 3-0 op Woudestein zat Bart met zijn vriend Kevin (ook expat in Dubai en fanatieke Feyenoorder) in het vliegtuig terug. "Dat was zo zuur. We hadden alles geregeld en niet voor mogelijk gehouden dat ze zouden verliezen. Die zondag er op hebben we met een groep Nederlanders de wedstrijd bekeken via een illegale stream. Ook fantastisch, maar niet zoals we het liefst gewild hadden."

Op de auto van zijn ouders prijkt een Feyenoord-sticker. Zelf loopt Bart in een polo van zijn club door de oude souk als zijn oog in eerste instantie valt op 'iets heel fouts.' Een flesje met zand, waar het Ajax-logo in prijkt. "Dat ken ech nie." De stemming slaat om als Bart daaronder een ander flesje ziet. Inderdaad, met het logo van Feyenoord. Bart vergeet af te dingen en betaalt met alle liefde zeven euro. "Dit heb ik nog nooit gezien in Dubai. Iets van Feyenoord. Prachtig."