nieuws

Spelerstombola en schimmige betalingen; dit is waarom de KNVB sancties overweegt in het amateurvoetbal

Je verbaast je er nauwelijks meer over: 'Amateurclub X haalt 25 nieuwe spelers.' Bijna alle voetbalclubs verwelkomen ieder seizoen een peloton aan eventuele versterkingen. Steeds eerder lijken zij toe te zijn aan die bekende nieuwe uitdaging, die zich niet zelden laat uitdrukken in een enveloppe. Een paar tientjes per maand meer maakt het gras bij die andere club net wat groener. De amateurwereld is in beweging. "Je moet mee, hè?"
Sportpark De Leeuwenkuil. Thuishaven van DRL, De Rotterdamse Leeuw. Een club in zwaar weer. Financieel zit de vereniging aan de grond en ook sportief heeft DRL wel eens betere tijden gekend. Afgelopen seizoen speelden zij in de middenmoot van de vierde klasse - het laagste niveau op zaterdag - en tot overmaat van ramp gaven steeds meer spelers aan komend seizoen te vertrekken. Een compleet juniorenteam verhuisde naar Overmaas en ook bij de senioren kreeg DRL te maken met een exodus aan spelers. Dertien spelers uit het eerste stapten uit De Leeuwenkuil. Twaalf daarvan gingen met de toenmalige hoofdtrainer Dave Koring mee naar FC IJsselmonde.

Knettergek

Moedeloos wordt voorzitter Sebastiaan Janssens er van. Toen hij zelf nog voetballer was, verruilde hij ooit BZC voor GOZ. Omdat hij een goed gevoel had bij de trainer en het hem een leuke club leek. Zonder ook maar na te denken over een vergoeding. Die tijden zijn voorbij. "Belachelijk. We hebben het over de vierde klasse", reageert Janssens, die geen goed woord over heeft voor de motivatie van veel amateurvoetballers.
"Het eerste wat ze vragen is: 'Krijgen we voetbalschoenen? Wordt het trainingskamp betaald? Betalen jullie mijn contributie? En wat krijgen we bij een overwinning?' Knettergek. Ze gaan naar de club die het meeste betaalt. Wij zijn twee jaar geleden gestopt met spelers betalen. Als lokkertje hoefden sommige spelers destijds geen contributie te betalen. Nu niet meer. Ook omdat we geen middelen meer hebben. Dan spelen we maar lekker vierde klasse met DRL. Nee, betalen gaan we voorlopig niet meer doen."

43 nieuwe spelers

Normaal gesproken zou je de leegloop aan spelers opvullen met eigen jeugd, maar DRL O19-1 speelt slechts in de onderste regionen van het juniorenvoetbal. "Een veel te groot gat. Dan kan je beter een jongen 'pakken' met ervaring in de derde klasse", licht Janssens toe. Noodgedwongen gingen zij dus ook de transfermarkt op, zoals zoveel amateurclubs meegaan in de ratrace. Resultaat: komend seizoen krijgt DRL 43 (!) nieuwe spelers. Een ongekend aantal. Veel van hen komen op aanspraak van de nieuwe trainer: Carlos Fortes, in het verleden werkzaam als trainer van Spartaan'20 2 en Brielle 2. Ook spelers uit de lagere teams van ASWH, Heerjansdam en Sliedrecht hebben zich aangemeld. Het merendeel heeft het bestuur en de technische commissie van DRL nooit zien voetballen.
Janssens: "Op papier hebben ze bij hun oude clubs allemaal in de selectie gespeeld. Nu trainen ze met een groep van 38 man. Zeker zes of zeven daarvan gaan straks zeggen: 'Mazzel, ik ben weg.' Dat zie je overal als iemand niet in het eerste komt. Of zijn vriendje niet. Nogmaals, ik vind het echt nergens over gaan. Maar je moet mee om te overleven. Geld maakt veel kapot, zeker in de lagere klassen van het amateurvoetbal."
Geld maakt veel kapot, zeker in de lagere klassen van het amateurvoetbal
Sebastiaan Janssens, voorzitter DRL
Liefst twaalf spelers maken dus een transfer van DRL naar FC IJsselmonde, drie kilometer verder op Zuid. Eén klasse hoger, met dank aan corona. Zonder COVID-19 was IJsselmonde met slechts één overwinning uit zeventien wedstrijd roemloos gedegradeerd naar de vierde klasse. Met de nieuwe trainer Dave Koring, die dus overkwam van DRL en twaalf spelers meenam, moet de weg omhoog worden ingezet. De ambitie van de club blijkt wel uit het feit dat Koring komend seizoen gaat werken met 23 nieuwe spelers. En ook hij lijkt zich te verontschuldigen voor dit enorme aantal.
Koring: "Ik zie het zelf ook niet graag, maar het is wel van deze tijd. Er zit een verhaaltje achter. Halverwege het seizoen stopte het tweede elftal van FC IJsselmonde er ineens mee. En er gingen meer mensen weg. De club moest wel mensen halen."

Bespreking bij Van der Valk

Negen jaar lang werkte de 35-jarige Koring bij DRL. En hij pakte het op z'n zachtst gezegd professioneel aan. De gehele selectie liep in dezelfde kleding, ze kregen schoenen, er werd gegeten op de club en bij sommige uitwedstrijden werd de bespreking gedaan in een Van der Valk hotel. Een tikkie overdreven wellicht voor een vierdeklasser, maar Koring bestrijdt dat. "Je moet je ergens in onderscheiden. Het kostte de club niks. Alles ging via sponsors die we zelf hadden aangebracht. Het is simpel: kies je voor drie tientjes bij een overwinning of voor een club waar het leuk geregeld is?"
Een tiende seizoen bij DRL zat er niet in voor Koring. "De club staat op instorten." Het is lang stil als hem wordt gevraagd of hij het niet lastig vindt dat er twaalf spelers van zijn oude club met hem mee gaan. "Ik heb er maar twee of drie gevraagd", antwoordt Koring. "De rest vroeg zelf of ze mee konden. Het bestuur van FC IJsselmonde vroeg of ik ook een tweede team wilde formeren. Daar heb je mensen voor nodig. Een aparte situatie, maar wel de tendens. Helaas."

Contributievrij

Bij FC IJsselmonde is er volgens Koring 'veel kwaliteit' aanwezig. En in tegenstelling tot zijn vorige werkgever zijn er ook financiële mogelijkheden. De club betaalt het trainingskamp in de winter. "Als we naar het buitenland willen, zullen spelers wel zelf een kleine bijdrage moeten leveren. Maar voor een binnenlands trainingskamp is er voldoende budget."
Liefst twintig spelers uit de selectie hoefden geen contributie te betalen. Die regel is op aanspraak van Koring en de selectie aangepast. "Om ook een goed tweede team te krijgen, heb ik de selectie laten kiezen. De eerste twintig spelers contributievrij of de helft van de contributie voor de hele selectie? Van de 38 mensen kozen zeven spelers voor optie 1 en de rest voor gelijke verdeling. Een mooi gebaar. En winstpremies? Die zijn bij mij niet bekend. Daarvoor moet je bij andere clubs zijn."
Tekst gaat door onder de foto
Foto: John Groeneweg
Ook de zondagtak van FC IJsselmonde kent veel wisselingen, al valt het aantal mee in vergelijking met de zaterdagafdeling: tien spelers gaan weg, zes komen er bij. Een van de nieuwelingen is oud-Feyenoorder Ali Boussaboun. Hij komt over van FC Zoetermeer en is goed bevriend met hoofdtrainer Fouzi Mesaoudi. Nadat Boussaboun in 2012 stopte als profvoetballer ging hij als amateur verder. In tegenstelling tot veel ploeggenoten is geld nooit een drijfveer voor hem geweest. "Sterker nog, ik heb nooit één euro verdiend bij de amateurs", vertelt Boussaboun, die na avonturen bij onder meer Feyenoord, Al Wakra en Al-Nasr zich financieel ook niet direct zorgen hoeft te maken.
Boussaboun: "Bij een eersteklasser was het eerste bod ooit 1200 euro per maand. Zwart. Maar dat wilde ik niet. Ik ben niet gestopt met betaald voetbal om alsnog vier keer per week te trainen. Daarnaast wil ik niet iemand in de weg lopen die er nog alles uit wil halen. Ik ben gewoon voetbalverslaafd. Geld verdienen is nooit mijn doel geweest."

Overal wordt betaald

Na zijn carrière deelde de inmiddels 41-jarige aanvaller de kleedkamers van clubs als Quick, Haaglandia, ESDO, HMSH en FC Zoetermeer. Daar ontmoette hij jongens die vaak voor 250 of 500 euro per maand speelden. Of een auto van de club kregen. En als zij elders meer konden verdienen, vertrokken zij weer. Boussaboun vindt dat volledig te begrijpen. "Wat is er mis als hardwerkende jongens wat bijverdienen? Ze zijn gek als ze het niet doen."
"Dan kan je zeggen dat verenigingen hierop geen beleid kunnen bouwen. Maar dit is tegenwoordig het beleid in de amateurwereld. Het gebeurt echt overal. Zelden zie je clubs die niet betalen. In alle klassen. Echt, het amateurvoetbal is de laatste jaren zo enorm veranderd."
Wat is er mis als hardwerkende jongens wat bijverdienen? Ze zijn gek als ze het niet doen
Ali Boussaboun
Geld is er in overvloed. Erover praten gebeurt zelden. Boussaboun: "Meestal houden spelers het wel stil. Ook omdat de clubleiding het zo wil. Clubs vragen vaak om bedragen tussen speler en bestuur te houden om op die manier geen onrust in de kleedkamer te creëren."

Vrijwilligerswerk is onzin

Sommige clubs vragen in ruil voor die vergoeding iets terug van hun selectiespelers: een clinic geven aan de jeugd, een wedstrijd fluiten of een bardienst draaien. De een doet dat met plezier, de ander met frisse tegenzin en weer een ander doet het überhaupt niet. Zoals Boussaboun, die bij zijn laatste club FC Zoetermeer werd ingedeeld op een kantinedienst. "Wat een onzin. Ik kom om te voetballen en niet om bier te tappen. Daar betaal je toch geen contributie voor? Ik ben daar heel rechtlijnig in. Bij NAC ben ik destijds ook niet in de stad drankjes gaan serveren voor de clubkas. Dan doe ik dat bij FC Zoetermeer zeker niet."
Bij NAC wilde ik al geen drankjes serveren voor de clubkas; bij FC Zoetermeer zeker niet
Ali Boussaboun
"Hoe kan je iemand iets verplichten als het vrijwilligerswerk heet? Ik geef alles in een wedstrijd en op een training. Breng mijn kennis over. Dát is mijn verplichting. En weet je wat het ergste is? Dat je 50 euro moet betalen om je vrijwilligersdienst af te kopen. Als je vraagt of ik 50 euro wil geven om de club te helpen, doe ik het direct. Maar het gaat om de manier waarop. Ja, dat kan dan wel de voetbalcultuur zijn in de amateurwereld. Zal mij een worst zijn. Je hebt altijd nog je eigen principes. Althans, ik wel."

Mooie benen

Bij OSV in Oud-Beijerland worden selectiespelers ook verplicht om zo’n twee keer per jaar vrijwilligerswerk te doen. Zij mogen kiezen wat. "De spelers uit het eerste moeten zich realiseren dat zij mooie benen hebben, waarnaar anderen graag komen kijken. Dan doe je wat terug. Dat is het sociale aspect van een vereniging."
Aan het woord is Jack Smeets, boegbeeld van OSV. Al 25 jaar is hij voorzitter van de ambitieuze derdeklasser. En ook zij betalen hun spelers, al wil Smeets geen exacte bedragen noemen. "Een precaire vraag." Wel laat hij weten dat zijn vereniging werkt volgens een puntensysteem. Een bedrag voor ieder gewonnen punt. Smeets: "We zorgen dat iedere speler tevreden is. En het zijn echt geen wereldbedragen. Vaak wordt de vergoeding direct weer uitgegeven in de kantine. We speelden ooit tegen SC Feyenoord. Daar liepen spelers die 1000 euro per maand verdienden. Dat is bij ons niet zo."
Vaak wordt de vergoeding direct weer uitgegeven in de kantine
Jack Smeets, voorzitter OSV
Volgens Smeets zoekt OSV gericht naar versterkingen in plaats van lukraak spelers te benaderen. Als een mindere positie niet kan worden ingevuld door eigen jeugd gaan ze in Oud-Beijerland op zoek naar versterkingen van buitenaf. Een bewuste keuze. Net als het betalen van spelers. Smeets: "Als spelers zoveel winnen als afgelopen seizoen (OSV verloor tot de coronacrisis maar één wedstrijd, red.), vloeit dat vanzelf terug in de kantine. Als het eerste niet presteert, wordt de animo langs de lijn ook steeds minder. Als je wint, krijg je ook meer vrijwilligers en meer supporters. Dus het verdient zichzelf terug."
Tekst gaat door onder de foto
Foto: John Groeneweg
In een reactie laat de KNVB weten dat clubs niet zelf spelers mogen betalen. Wel mag een speler een vergoeding krijgen van een derde partij. In de praktijk is dit vaak een sponsor of een aan de vereniging gelieerde stichting. In Zeist houdt men zich al jarenlang bezig met betalingen bij de amateurs en de kans bestaat dat er vanaf 1 januari strengere regels worden ingevoerd. Daarover later meer.

1000 euro per maand, exclusief puntengeld

Maar wat verdient een gemiddelde amateurvoetballer? In de top van het amateurvoetbal is 25.000 euro op jaarbasis geen vreemd bedrag, zo blijkt als we meerdere spelers en bestuurders spreken. Op een lager niveau wordt er minder betaald.
Een speler van Sportclub Feyenoord die anoniem wil blijven zegt dat hij 1000 euro per maand verdient, plus nog eens vijftig euro per punt. Dat puntengeld krijgen alle spelers uit de selectie, ook als je de hele wedstrijd op de bank zit. Een normale vergoeding, want een belronde langs zo’n twintig spelers en bestuursleden wijst uit dat een gemiddelde amateur in de hoofdklasse - het niveau van SC Feyenoord - 7000 tot 15.000 euro per jaar verdient. Geen van hen wil openbaar maken wat hij jaarlijks opstrijkt. 'Niet netjes naar de club.' 'Ik ben geen broodvoetballer.' 'Zorgt voor onrust in de kleedkamer.' Het zijn veel gegeven antwoorden als er naar hun eigen vergoeding wordt gevraagd.
Tekst gaat door onder de foto
Foto: John Groeneweg

Fatsoen

Clubs gaan soms ver in het willen realiseren van hun ambities. Spijkenisse legde in het seizoen 2018-2019 Kees Tol vast. De Volendamse spits hoefde maar twee in plaats van drie keer te trainen en zou zo’n 2000 tot 2500 euro per maand verdienen. Geen vreemd bedrag voor een spits die in de vijf jaar er voor uitkwam voor de gerenommeerde amateurclub Spakenburg.
Voorzitter Richard Sitton laat telefonisch weten dat dergelijke bedragen hem onbekend voorkomen. "Natuurlijk werken wij met vergoedingen. Als je op een bepaald niveau wil spelen, moet je wat bieden. Maar zoveel geld past niet bij een club op dit niveau. Bovendien vind ik het niet netjes als mensen in de pers praten over vergoedingen bij andere clubs. Dat doe je niet. Heeft met fatsoen te maken."
Overigens werd de komst van Tol geen succes. Na degradatie uit de Derde Divisie degradeerde Spijkenisse in het seizoen van de Volendammer bijna direct ook uit de hoofdklasse. Het jaar erop vertrok Tol naar Alphense Boys.

20.000 euro afwijzen

Geen van de spelers die wij spreken verdient bedragen van 2000 euro per maand. Al was Michael van Dommelen er ooit dichtbij. Bij IJsselmeervogels kon hij jaren geleden 20.000 euro per jaar krijgen. Exclusief bonussen. Soortgelijke bedragen lagen ook voor hem klaar bij Spakenburg en Quick Boys. Maar de inmiddels 36-jarige aanvaller ging er niet op in. Hij vond het te ver rijden en had bovendien destijds zijn jawoord al gegeven aan Barendrecht en Spijkenisse. Van Dommelen: "Clubs als IJsselmeervogels hebben 22 gelijkwaardige spelers in hun selectie. Daarom zie je daar ook vaak dat spelers na een jaar alweer weg gaan, omdat ze amper spelen. Nu bij Spijkenisse krijg ik niks. Ik heb een regeling dat ik mijn trainerscursus via de club kan doen. Lekker met de jeugd hier bezig gaan."
Michael van Dommelen speelde aan het begin van zijn carrière bij FC Dordrecht. Mede door een kruisbandblessure werd het geen succes. Ook zijn jongere broer Alex speelde aan de Krommedijk. Op 19-jarige leeftijd kon hij aansluiten bij de selectie, maar de aanbieding was dusdanig laag dat hij samen met zijn broer via DOTO de amateurwereld inrolde. "Ik zou 300 euro per maand krijgen, exclusief bonussen. Daarnaast kon ik ook niet meer naar school, want Dordt traint twee keer per dag. Ik ga niet zeggen hoeveel Michael kreeg, maar nog veel minder dan de 1500 euro die ze nu gemiddeld per maand verdienen. Je moet echt niet langer dan twee jaar in de middenmoot of onderin de Keuken Kampioen Divisie spelen. Als je dan niet de stap omhoog hebt gemaakt, moet je je lekker richten op je maatschappelijke carrière en in de top van het amateurvoetbal gaan ballen", besluit Alex van Dommelen, die momenteel in de eerste klasse speelt bij Brielle.
Tekst gaat door onder de video
Michael en Alexander van Dommelen als spelers van Barendrecht in 2011
"Mijn vergoeding gaat op zaterdag meestal linea recta weer de kassa van de kantine in", zegt Dyron Bijl lachend als hem wordt gevraagd wat hij krijgt bij SV Poortugaal. "Dat is echt heel weinig. Meer een onkostenvergoeding. Ik betaal ook gewoon contributie. Bij Poortugaal wordt een vrijwilligersbijdrage van 50 euro gevraagd. Deze koop ik af doordat ik een aantal trainingen voor de jeugd verzorg. Dus nee, ik krijg wel iets, maar echt niet zoveel als bij andere hoofdklassers."

Clubliefde is voorbij

De keeper van SV Poortugaal krijgt volgend seizoen zeven nieuwe ploeggenoten. "Het zegt genoeg over deze tijd dat ik dat weinig vind. Want dat is het natuurlijk niet. Vroeger stond ik als jongetje langs de lijn bij Hellevoetsluis te kijken naar mijn vader. Er speelden hooguit een paar spelers die ook voor een andere club hadden gespeeld. De tijd van clubliefde is voorbij, al wil ik mijn carrière ooit afsluiten bij Hellevoet", zegt de 29-jarige Bijl.
Bewust koos hij er voor om Spijkenisse te verlaten en om met fusieclub Poortugaal het avontuur in de hoofdklasse aan te gaan. Veel van zijn collega-voetballers hebben andere argumenten om van club te ruilen. Bijl: "Sommige clubs halen wel 20 of 25 nieuwe jongens. Doe je dat voor de sportieve ambitie of ben je een gelukszoeker? Veel van hen horen tot de laatste categorie. En dat zijn echt niet alleen maar mensen met een lagere opleiding die het geld harder nodig hebben. Het is een afspiegeling van waar de club vandaan komt. Spijk is een stadsclub. Dus onder de gelukszoekers zaten daar jongens bij uit alle windstreken, van alle leeftijden en altijd wel iemand met een verleden bij een profclub. Er zit echt niet een bepaald profiel achter."
Tekst gaat door onder de foto
Bijl: "Er zit geen bepaald profiel achter gelukszoekers." Foto: John Groeneweg

Niet voor AA-tje

Yoeri Rombouts herkent exact wat Bijl zegt. De 30-jarige spits groeide op bij Meeuwenplaat, speelde kort voor Barendrecht, Heerjansdam en XerxesDZB om de laatste jaren IFC en Meeuwenplaat af te wisselen. Zo had hij in de tweede klasse bij het bescheiden Meeuwenplaat meer tijd om af te studeren. "Al voetbalde ik daar ook niet voor alleen een AA-tje." Nu speelt Rombouts weer bij IFC in de hoofdklasse op zondag. Vrijwel alle reserves zijn verdwenen, plus twee basisspelers. Gevolg: ook IFC moest de transfermarkt op. "Als het een keuze is om meer bij je gezin te zijn of dat je echt hogerop kan spelen, snap ik het wel. Maar al die hoppers snap ik niet. Aan de andere kant: ik had ook altijd een goede reden om te vertrekken. Zij voor zichzelf vast ook wel. Tegenwoordig gaat het nu eenmaal zo."
Dikkie Bontes kan er over mee praten. Als het aan hem had gelegen was hij de Steven Gerrard van Deltasport geworden, maar op zijn negentiende gooide ruzie met zijn trainer roet in het eten. Hij speelde sindsdien in vijf jaar tijd voor liefst vijf andere clubs, voordat hij in de zomer van 2018 weer terugkeerde bij Deltasport. De spits lacht als hij vertelt over zijn jaarlijkse transfers. "Dat had ik nooit van mezelf verwacht. Ik had nooit met mijn bijdehante kop mijn tas in moeten leveren bij Deltasport. Daar heb ik tot op de dag van vandaag spijt van. Ik ben veel te impulsief", aldus Bontes.
Ik had nooit met mijn bijdehante kop mijn tas in moeten leveren bij Deltasport
Dikkie Bontes
Voor Bontes' vertrek waren Robert Verbeek en Nico Jalink zijn trainers bij Deltasport. "Echte toppers", zegt Bontes die ook veel pech had in zijn loopbaan. Toen hij bij Heinenoord in de hoofdklasse speelde, scheurde hij op het kunstgras zijn kruisband. Bontes wilde weg. Naar een club met natuurgras en op een lager niveau om sneller te herstellen. Het werd OVV. "Daar speelde een maatje, maar het was achteraf te ver rijden. Toen ging ik naar Bolnes. Daar speelden andere maten. Viel dat elftal uit elkaar. Ging ik naar Zuidland. 'Dan blijf ik daar een tijdje', dacht ik. Kreeg ik ruzie met de trainer. Dus meldde ik mij aan bij NSVV in mijn eigen Numansdorp. Dat was wel leuk, totdat ik bij een wedstrijd wat oude spelers van Deltasport ontmoette. Ze vroegen of ik terug wilde komen. Niets liever dan dat. Want ik ben ook weer niet zo'n jongen die gaat opbellen of ik alsjeblieft mag terugkomen."

Blij met 25 nieuwe spelers

Twee jaar geleden hadden de Vlaardingers een op papier ijzersterke selectie. Toch degradeerden zij naar de tweede klasse en bleven uiteindelijk maar vier spelers over. Afgelopen seizoen zou Deltasport weer degraderen. Corona voorkwam dit. Deltasport versterkte zich met 25 spelers. Bontes is niet bang voor zijn plek. "Zeker niet. Sterker nog, ik juich het alleen maar toe. Toen ik terugkwam, kwam ik met nog 35 andere spelers voor Deltasport 1 en 2. Ik kom komend seizoen echt niet op het bankie en als dat wel dreigt te gebeuren, trek ik op de training wel mijn lange noppen aan", lacht hij. "Ik kan mij niet voorstellen dat al die nieuwe gasten voor het geld komen, want dat is er bij Deltasport niet veel. Althans, ik kon bij andere verenigingen veel meer verdienen."
Tekst gaat door onder de foto
cvv Berkel is een van de weinige clubs in onze regio die geen nieuwe spelers aantrekt.
Foto: John Groeneweg
Ze zijn ruim in de minderheid, maar er zijn ook nog altijd clubs met nauwelijks mutaties. Meest in het oog springend in onze regio is tweedeklasser cvv Berkel. Eén speler uit het eerste gaat in een lager elftal spelen en er komt niemand bij. "Misschien dat er nog iemand komt aanwaaien", houdt voorzitter Boris Wezenberg een slag om de arm. "Maar dan moet hij niet verwachten dat-ie ook maar iets kan verdienen hier. Ja, er staan twee pakken melk en twee pakken jus d’orange klaar in de kleedkamer. En die moet-ie zelf inschenken."
In de selectie van Jan van der Lugt - voormalig speler van Berkel en door de club opgeleid tot hoofdtrainer - spelen vooral jongens uit het dorp. En zij moeten gewoon vrijwilligerswerk doen. Training geven, bardienst draaien en nog ouderwets oud papier ophalen. En iedereen betaalt contributie. "Door dat verplicht te stellen, word je vanzelf minder interessant voor passanten die om de twee jaar naar een andere club gaan", zegt Wezenberg, die al zes jaar voorzitter is van Berkel. "Mensen moeten het leuk vinden om bij ons te voetballen. En als ze dat doen, merken ze dat het ook leuk ís."

Liever vierde klasse met eigen leden

Veel amateurclubs zijn afhankelijk van sponsoren. Met alle risico's van dien. In de poule van Berkel won Wateringse Veld/Kranenburg afgelopen seizoen de eerste periodetitel. Vervolgens stopte de sponsor na onenigheid. De ene na de andere speler vertrok. En na de 12-0 nederlaag van de Haagse club bij Berkel stopte ook trainer Ricky van den Bergh er per direct mee. Het is een van de vele voorbeelden waarom Wezenberg wil voorkomen dat dit bij zijn vereniging gebeurt. "Ik speel liever vierde klasse met onze eigen leden dan eerste klasse met spelers van buitenaf. Echt waar. We speelden een paar jaar geleden tegen Alexandria’66. Ze haalden vijftien nieuwe spelers. Ik had nog nooit zoveel goede voetballers bij elkaar gezien, maar wij wonnen wel. Een team kan iets bereiken. Een groep individualisten niet. En als de prestaties tegenvallen, zijn ze in no-time weer weg."
Liever vierde klasse met eigen leden dan eerste klasse met spelers van buitenaf
Boris Wezenberg, voorzitter cvv Berkel
Wezenberg vreest dat de coronacrisis verstrekkende gevolgen gaat krijgen in het amateurvoetbal. Met name voor de clubs die hun spelers betalen. "Je weet nooit wat er exact wordt betaald. Of een speler bij een sponsor op de loonlijst staat. Want als er iets schimmigs is, zijn het wel de betalingen in het amateurvoetbal. Ik voorspel dat er in het komende half jaar clubs gaan omvallen. Want wat doet een speler aan wie duizend euro per maand is beloofd en de sponsor het niet meer kan opbrengen? Hij gaat weg of de club moet hem toch betalen. Er gaan clubs sneuvelen. Mark my words. Maar goed, zolang je niet betaalt, heb je er ook geen last van."
Tekst gaat door onder de foto
Berkel in actie tegen de amateurs van Sparta.
Foto: John Groeneweg
Uit cijfers van de KNVB blijkt dat er de laatste drie jaar geen tendens is dat spelers vaker overstappen van club. Ook niet bij onze regionale verenigingen, waarvan het merendeel uitkomt in het district West 2. De KNVB benadrukt dat veel spelers denken dat ze in de voorbereiding nog kunnen overstappen van club, maar de voetbalbond verleent geen toestemming voor overschrijvingen na 15 juni.
Tekst gaat door onder de tabel
De meeste clubs in onze regio komen uit in West 2
Binnen het amateurvoetbal is al langer discussie over het betalen van spelers en onder welke voorwaarden dat wel en niet zou moeten worden toegestaan. Moet het überhaupt mogelijk zijn dat een amateur een contract heeft zonder dat de KNVB daarvan op de hoogte is? Die vraag stond ook op de agenda tijdens de bondsvergadering op 16 december 2019. Vanaf pagina 56 lees je er hier meer over.

Strenger toezicht KNVB op betalen

Tijdens de voorjaarsvergaderingen van 2020 zou er een besluit worden genomen over amateurs met een contract buiten de KNVB om. Door de coronacrisis wordt het vermoedelijk verschoven naar de najaarsvergaderingen later dit jaar. Het streven is nog altijd om op 1 januari 2021 die voorstellen in te voeren. Dat zou inhouden dat betaalde amateurspelers vanaf het seizoen 2021/2022 moeten beschikken over een bij de KNVB bekend contract. Het zou zwart betalen nog meer in de hand kunnen werken, maar een woordvoerder van de KNVB meldt dat de voetbalbond uitgaat van een high trust penalty. Als de regels worden overtreden, riskeren club en speler zware straffen. Een speler kan voor maximaal vijf jaar geschorst worden, terwijl de club zou kunnen degraderen.
Zo ver is het nog niet. Maar de clubs zijn alvast gewaarschuwd. Al zullen zij zich logischerwijs nu vooral verheugen op de start van de competitie in het eerste weekend van september. Met veelal vernieuwde selecties. En met wat minder clubliefde dan de oudste clubleden graag zouden zien. Iets dat waarschijnlijk snel wordt vergeten en vergeven als de eerste periode is veroverd.
Heb je tips of suggesties naar aanleiding van dit verhaal? Mail naar frank.stout@rijnmond.nl.
Meer longreads lezen? Bekijk ook eens onze verhalen over de doorbraak van Melvin Boel als jonge trainer bij Feyenoord, over de wonderlijke wereld van Bernard Schuiteman en over Marco Boogers, die controversieel en openhartig over zijn oude liefde FC Dordrecht spreekt.

💬 WhatsApp ons!
Heb jij een tip voor de redactie? Stuur ons een bericht, foto of filmpje via WhatsApp ons of Mail: nieuws@rijnmond.nl