nieuws
Boswachter Biesbosch na veertig jaar met pensioen: 'gebied blijft spannende film'
Hij gaat er geen eigen bootje voor kopen: "Want ik ken zoveel mensen, ik kan er altijd wel ergens eentje ritselen." Jacques van der Neut gaat met pensioen maar blijft de Biesbosch trouw: "Ik woon er vlakbij. Dit gebied is en blijft een spannende film."
De Dordtenaar begon in 1977 bij Staatsbosbeheer en belandde na een paar jaar op het Haringvliet al snel in de Biesbosch: "Ik heb het gebied langzaam zien veranderen. Steeds minder polders en landbouw, steeds meer water, moeras en natuur."
In zijn bootje ("dat doet al langer dienst dan ik") neemt hij ons nog één keer mee naar zijn favoriete plekjes. Bij een ondergelopen polder, vol als luciferhoutjes afgebroken bomen, meert hij af en mijmert over zijn eerste bezoek, bijna 40 jaar geleden.
"Ik zie de Vlaamse houthakkers hier nog populieren kappen. Toen de houtzagerij stopte, zijn de dijken doorgestoken en hebben wind en water de polder veranderd. Als kers op de taart zagen we hier de visarend komen. Dat had ik nooit durven dromen."
Uitkijkend op een leeg nest en een boomtop waar één van de reusachtige vogels op het gemak zijn veren schikt, geniet hij met volle teugen: "In 2012 kregen we hier al de zeearend op bezoek. Dit is het enige natuurgebied in ons land met broedende paren van beide soorten arenden."
De arenden lijken - net als de bevers - blijvertjes te worden. "We hebben drie paartjes met jongen nu. De winter brengen ze door in Afrika. Maar volgend jaar komen de oudere vogels terug, daar kun je gif op innemen. De jonkies vinden over een paar jaar wellicht ook weer de weg terug naar hier."
Het hoeft weinig betoog dat Van der Neut 'zijn' Biesbosch gaat missen. Als hij op 4 september afzwaait is echter alleen het afscheid van Staatsbosbeheer definitief. In het natuurgebied zullen ze hem blijven zien: "Alleen zonder mijn groene pakje."
