nieuws

Eindelijk weer op bezoek in bajes maar wel achter plexiglas

Bezoek mag weer in de bajes. Maar op gepaste afstand en met plexiglas tussen gedetineerde en bezoeker. Terwijl het aantal besmettingen weer toeneemt en een aantal coronaregels wordt aangescherpt, mogen gedetineerden in de Penitentiaire Inrichting in Krimpen aan den IJssel voor het eerst na vijf maanden, weer mondjesmaat bezoek ontvangen. Een keer per week één bezoeker. Een kind onder de vier jaar mag mee, maar moet op schoot blijven zitten.
Als je aankomt bij de ingang van de gevangenis in Krimpen kom je eerst bij een grote grijze tent. Bezoekers moeten daar hun temperatuur laten opmeten en een checklijst doorlopen voordat ze het gebouw binnen mogen. Afstand houden wordt er ook goed ingepeperd.
Overal waarschuwen posters en stickers op de vloer voor de anderhalve meter. Binnen bij de balie vindt de gebruikelijke identificatiecontrole plaats, en moeten jij en je spullen door de detectie.
Daarna gaat de eerste gevangenisdeur van het slot en volgen er nog een stuk of vijf tot aan de bezoekzaal. Vanwege corona is dat een contactloze route geworden. Een begeleider opent alle deuren en jij volgt.
In de bezoekzaal zie je gelijk het verschil tussen vóór en na corona. Grote schermen van plexiglas verhinderen het directe contact. En zoals de bajes bekend staat in de film praat je nu via een telefoon met elkaar.

Bezoek praat achter plexiglas met gedetineerde via telefoonverbinding

'Het was moeilijk'

De 46-jarige Theo zit een celstraf van twee jaar uit voor een serie inbraken en diefstallen. Tijdens de lockdown is hij opa geworden en daardoor heeft hij zijn eerste kleinkind nog niet in de armen kunnen houden. Een groot gemis want voor de meeste gedetineerden houdt bezoek ze juist op de been in de bajes.
“Het was moeilijk”, vertelt Theo. “Twee keer per week had ik bezoek. Via Skype heb ik wel contact gehad maar dat is toch anders. Het is fijn om mijn kinderen weer van dichtbij te kunnen zien.” Gedetineerden moeten het echte contact al vijf maanden missen.
Geen bezoek meer was een pittige mededeling voor gedetineerden, blikt bewaarder (of penitentiair inrichtingswerker zoals zijn functie officieel luidt) Vikas terug op het afkondigen van de lockdown in maart van dit jaar. “Er heerste een bepaalde spanning want contact met buiten vrolijkt ze op.” Het bezoekverbod ging gepaard met frustratie en irritatie en aan de bewaarders de taak om die in goede banen te leiden. “Zij zaten met vele vragen waar ik ook geen antwoord op had.”
In de PI Krimpen zitten ruim vierhonderd gedetineerden. In de eerste weken van de lockdown moest er veel geregeld worden om de gevangenis coronaproef te krijgen. Zo zijn afdelingen ingedeeld in kleinere, vaste groepen waardoor gedetineerden onderling minder contact hebben.
Op de werkzaal zijn de groepen verkleind. Voetballen kan niet meer, fitness en tennis nog wel. De sportinstructeurs in de bajes hebben toestellen verplaatst naar een grotere ruimte om gedetineerden hun dagelijkse lichaamsbeweging niet te ontzeggen.

Bewaarder Vikas

Videobellen brengt vreugde in bajes

Geen bezoek was slikken maar gelukkig kregen de gedetineerden videobellen daarvoor terug. Iedere afdeling kreeg een tablet waarop gedetineerden om de beurt een half uur met familie konden skypen. Een aanwinst maar wel zolang de verbinding goed werkt.
“Skype had nog wel eens storingen en dat roept irritatie op”, vertelt gedetineerde Theo. “Maar dan kon je een nieuw moment inplannen om het nog eens te proberen.”
De storingen hebben veel gezucht en gesteun veroorzaakt. “Soms moesten we er een ict’er van kantoor bij halen. En als er weer verbinding was, hoorde je aan de andere kant van de lijn: “Ah eindelijk of Oh het is gelukt”, vertelt bewaarder Vikas.
Dat videobellen blijkt een uitkomst. Bewaarder Vikas: “Ik zag vreugde bij de gedetineerden, Ik zag dat ze superblij werden om alsnog in contact te komen met hun familie.”

PI Krimpen coronavrij

Vanuit de gevangenis kunnen gedetineerden het nieuws volgen via de televisie en radio. Ze hebben geen internet. Mails kunnen ze alleen ontvangen op een mailadres van de gevangenis en krijgen die uitgeprint overhandigd. Een mail terugsturen, kan niet. Contact onderhouden met het thuisfront kan via de telefoon. De gevangenis is zo’n beetje nog de enige plek met telefooncellen.
De PI Krimpen is tot nu toe coronavrij gebleven door het bezoekverbod en strikte afspraken met medewerkers. Bewaarder Vikas neemt dat serieus want hij wil niet degene zijn die het virus de bajes inloodst. “Ik ga niet naar feestjes, doe rustig aan en houd afstand. Wat voor mij belangrijk is, is dat ik niet de oorzaak ben dat het binnenkomt.”

Stijging besmettingen is risico

Met de stijging van het aantal besmettingen is het opnieuw hopen dat de gevangenis het virus buiten de deur weet te houden. Directrice Tonnon is zich bewust van het risico als het buiten allemaal soepeler wordt maar verwacht niet opnieuw een bezoekverbod te moeten instellen.
Gevangenisdirectrice Nathalie Tonnon: “Met alle maatregelen die we nu hebben getroffen van temperatuur meten, checklist, plexiglas, de spreek-luisterverbinding, is de kans vrij klein dat er besmetting plaatsvindt. Dus ik hoop en verwacht dat we op deze manier wel voort kunnen.”
Met het bezoek achter plexiglas wordt het contact met de buitenwereld weer een beetje hersteld. En corona heeft ook iets moois gebracht want dat videobellen in de gevangenis is een blijvertje.
Een aantal gedetineerden geeft namelijk de voorkeur aan videobellen dan bezoek. “Door die tablets kunnen vaders de slaapkamer van hun kinderen zien, contact hebben met familie in het buitenland of in het ziekenhuis. Dat heeft leuke momenten gebracht”, vertelt gevangenisdirectrice Nathalie Tonnon. “Het is zelfs zo goed bevallen dat gedetineerden nu meer kiezen voor Skype dan voor bezoek zelf”, zegt bewaarder Vikas.

De Penitentiaire Inrichting in Krimpen aan den IJssel
Het is voor Theo niet de eerste keer in de bak, hopelijk wel de laatste. “Ik wil zo niet door blijven leven”, zegt hij. Dit keer is het ook anders. Hij ondergaat een behandeling om van zijn drugs- en drankproblemen af te komen en na zijn celstraf moet hij daarmee doorgaan. Op eigen verzoek heeft de rechter hem dit opgelegd, vertelt hij.
Hoe graag hij zijn kleinkind ook wil zien, toch heeft Theo tegen zijn zoon gezegd de baby nog maar even thuis te laten. “Het liefst zie ik mijn zoon, vriendin en baby langskomen maar ik wacht het nog even rustig af. Ze is zo klein, dat vind ik best wel een risico.”

💬 WhatsApp ons!
Heb jij een tip voor de redactie? Stuur ons een bericht, foto of filmpje via WhatsApp ons of Mail: nieuws@rijnmond.nl