Oer-Rotterdamse vriendinnen Jacintha en Petra kraamden in veertig jaar duizenden baby's

Het begon allemaal bij een sollicitatie in augustus 1980. Petra, met been in het gips, en Jacintha zagen elkaar voor het eerst. "Dat wordt niks met dat been", zei Jacintha. "Maar dit is niet voor altijd", antwoordde Petra. Het was dubbel raak. Ze gingen naar huis met een baan en een nieuwe vriendin.

Petra en Jacintha werken sinds een paar jaar ook direct samen in hun gelijknamige organisatie. De dames zijn waarschijnlijk de meeste gewilde kraamzorgers van Rotterdam.

Jacintha: "Soms moet ik helaas nee verkopen. Dan gaat het gewoon niet meer. Er was eens iemand die stuurde een zwangerschapstest op. Drie weken! Mag ik al op de lijst?"

De twee vriendinnen staan bekend als ouderwets goed en gezellig. "Jacintha heeft schijt aan het beleid, speechte mijn broer toen ik 25 jaar in het vak zat. Ik kijk echt eerst naar wat er nodig is in het gezin, dan pas naar de protocollen en regels. Een baby in huis is vaak een enorme verandering."

Petra vult aan: "Dat gaat van mond tot mond. We hebben gekraamd bij André Hazes junior. En bij voetballers van Feyenoord. Die zeggen het tegen elkaar. Worden we ineens uitgenodigd op de tribune. Dat is geweldig voor mij als supporter."

Moeder Stephanie uit Rotterdam-Kralingen heeft vier kinderen en kreeg vier keer kraamzorg van Jacintha. "Ik kan soms wat eigenwijs zijn en daar ging ze zo goed mee om. Stuurde ze me gewoon naar boven als er weer een ronde kraamvisite kwam. Ik was eigenlijk toe aan rust, maar had dat zelf nauwelijks in de gaten."

Iets verderop is Sanne net moeder geworden van het jongetje Benja. Petra is gek op de baby die ze hielp verzorgen. "Hallo, mooie man", zegt ze liefkozend als ze de kleine weer ziet.

Ook bij dit gezin was haar komst eigenlijk vanzelfsprekend. Sanne lag zelf als baby namelijk ook al in haar armen. Kersverse oma Angelika: "Er was eigenlijk geen keuze. Dat wordt Petra bellen, zei ik tegen mijn dochter. Die moet je hebben. Lekker op z'n Rotterdams aanpakken en gezellig kletsen."

Petra en Jacintha gaan nog wel even door. Petra: "Het is hollen en stilstaan in dit vak, want je weet nooit precies wanneer er een kindje geboren wordt. Maar dit is echt wat ik wil. Ik heb ooit de planning gedaan en leidinggevende taken, maar daar werd ik ongelukkig van. Ik hou van werken met kinderen en hun ouders."

Daar sluit Jacintha zich helemaal bij aan: "Ik ben 58, maar echt nog lang geen ouwe meut met een knot. Ik krijg er energie van en denk nog lang niet aan stoppen."