Verplicht onthaasten met een vaartocht over de Linge

Leslie runt sinds 2009 het bedrijf Eco Recreatie.
Hij verhuurt meerdere elektrische sloepen, geschikt voor zeven of negen personen. Hij kwam de boten ooit tegen op een beurs in Antwerpen en was erdoor geïntrigeerd. "Ik woonde jarenlang in een dorp aan de Linge en het leek me mooi om zoiets ook hier te hebben. Want tien jaar geleden gebeurde alles op het water nog voornamelijk in Friesland en omstreken. Het was dromen, durven, doen."

Het varen en sturen wijst zich vanzelf. Een vaarbewijs is dan ook niet nodig. "Geen complexiteit, want hier is het verplicht onthaasten", legt hij uit. "De sloep gaat niet harder dan zeven kilometer per uur, want we varen in een natuurreservaat."

De 90-jarige Willem is woensdag een van de gelukkigen die met zijn familie een sloep heeft weten te bemachtigen. Door het lekkere weer was alles twee weken geleden al volgeboekt, maar zijn neef Dirk-Jan was er gelukkig bijtijds bij.

"Ik ben uitgenodigd door mijn neef, die zorgt goed voor mensen die alleen staan", zegt Willem. Het uitje was een verjaardagscadeautje, maar wordt vanwege het coronavirus woensdag pas ingelost. "Het doet me goed dat ze zoveel voor mij over hebben. Ik houd van het water, ik zwem ook al zestig jaar. Iedere ochtend om 07:00 uur."

De Linge is de langste rivier van Nederland, lopend van Doornenburg in de Betuwe tot aan Gorinchem. Dat is ruim 109 kilometer, maar slechts zo'n veertig kilometer is bevaarbaar door de grotere boten. "Dat maakt de Linge eigenlijk een 'dode arm'", zegt Leslie. "De bedrijvigheid is hier weg, dus de rust is terug. De meeste bezoekers komen niet hier uit de buurt, dus dat blijkt dat dit gebied wel aantrekkelijk is."

De elektrische boot kan van Arkel tot Leerdam varen, een tocht van bijna twee uur. "Onderweg kan je op verschillende plekken aanleggen. Er zijn picknickplaatsen, hotels en restaurants", vertelt hij. Maar een groot deel van de kades is particulier gebied en dus niet zomaar toegankelijk. "Het is ongewenst dat vreemden daar zomaar aanmeren."

Het terras van de nabijgelegen theeschenkerij in Arkel, die wordt bestierd door Carolien Westerbeek, is een uitzondering. "We hebben een soort samenwerking, of eigenlijk kruisbestuiving", zegt Leslie. "Want onze gasten blijven hier graag even hangen."

Carolien staat ook aan het roer van het voetveer tussen Arkel en Spijk, die de toepasselijk naam Carolinge draagt. "Mooi hè? Dit is nostalgie", zegt zij. "Ik ben de derde generatie. Sinds 1648 is deze verbinding er al. In 1955 kwam er een elektrisch pontje voor woon-werkverkeer, wij kwamen in 1960 en sinds 1986 is het toeristisch. En de volgende generatie na mij staat al klaar: mijn nichtje."

Het pontje vaart alleen van april tot eind september. "We varen dan ongeveer drie- tot vierduizend mensen over. Steeds meer mensen maken ook grotere fietstochten en gaan dan liever met een pontje over, dan via een drukke brug of weg. Het is zo gegroeid dat mensen hier ook langskomen om het veer in stand te houden."